Hüseyin Nihal Atsız Hayatı Kısa

Yakın geçmişin düşünürlerinden biri olarak gösterilen tarihçi, yazar-şair Nihal Atsız vefatının yıldönümünde de anılıyor. Türklerin tarihini konu edindiği edebî eserleri ve tarih araştırmaları ile öne çıkan Hüseyin Nihal Atsız, iki kez evlendi. İkinci evliliğini Bedriye Hanım ile yapan Nihal Atsız'ın, Yağmur Atsız () ve Buğra Atsız ( ) isimli 2 çocuğu vardır.

Edebiyatçı kişiliği de olan Hüseyin Nihal Atsız'ın hayatı, Nihal Atsız kimdir, kaç yaşında öldü? gibi soruların cevaplarını Hüseyin Nihal Atsız kimdir? biyografi haberimizden okuyabilirsiniz

HÜSEYİN NİHAL ATSIZ KİMDİR?

Hüseyin Nihal Atsız, 12 Ocak 'de İstanbul'da dünyaya geldi. Annesi Fatma Zehra Hanım, babası binbaşı Mehmet Nail Bey'dir. Ahmet Nejdet Sançar ve Fatma Nezihe Çiftçioğlu adlı iki kardeşi vardır. Fatma Zehra'nın hayatını kaybetmesi üzerine Mehmet Nail Bey, senesinde yeniden evlendi. Fakat 2 sene sonra eşinden boşandı. Atsız, ilk ve ortaöğrenimini Kadıköy'de tamamladı. Daha sonra ise Askeri Tıbbiye'ye girdi.

Bu dönemde Türkçülük akımının etkisine girmeye başladı. Bu yüzden yaşadığı sorunlardan dolayı senesinde Askeri Tıbbiye'den atıldı. Kısa bir süre sonra Kabataş Erkek Lisesi'ne yardımcı öğretmen olarak girdi.

Sonrasında şehirlerarası vapurlarda kaptan olarak çalıştı. senesinde yatılı olarak İstanbul Darülfünunu Edebiyat Bölümü'ne kayıt olan Atsız, bundan bir hafta sonra askerliğini yapmak için okula ara verdi. Üniversiteye geri dönünce, bir arkadaşıyla birlikte “Anadolu'da Türklere Ait Yer İsimleri” isimli bir makale yazdı. Bu makale Türkiyat Mecmuası'nda yayınlandı. senesinde mezun oldu.

Yazdığı makale, öğretmeni Mehmet Fuat Köprülü'nün dikkatini çekmişti. Bu yüzden Atsız'a bir şekilde yardımcı olmaya ve onu yanına almaya çalıştı. Atsız mezun olunca 8 sene boyunca liselerde mecburi hizmet yapmalıydı fakat Köprülü bu mecburi hizmeti affettirdi ve onu senesinde asistanı olarak üniversiteye aldı.

Asistanlık görevine başladıktan sonra Atsız, hocası Köprülü, Zeki Velidi Togan, Abdülkadir İnan gibi isimlerle birlikte “Atsız Mecmua” isimli Türkçülük yanlısı bir dergi çıkartmaya başladı. Fakat dergide yayınlanan “Dârülfünûn'un Kara, Daha Doğru Bir Tabirle, Yüz Kızartacak Listesi” makalesi yüzünden senesinde asistanlıktan uzaklaştırıldı.

Bu tarihte Atsız, öğretmenliğe dönmeye karar verdi. Malatya'ya tayini çıktı. Burada birkaç ay Türkçe öğretmenliği yaptıktan sonra yeni tayinle Edirne'ye gitti. Bu sırada “Türkçü Dergi” sıfatıyla “Orhun” adlı bir dergi çıkartmaya başladı. Bu derginin yayınına, ders kitaplarında okutulan tarihi açık ve ağır şekilde eleştirdiği için bakanlar kurulu tarafından son verildi.

Nihal Atsız senesinde İstanbul'daki Deniz Gedikli Hazırlama Okulu'na atandı. Burada 4 sene çalıştıktan sonra senesinde görevden alındı. Öğretmenliğe senesine kadar Özel Yüce-Ülkü Lisesi'nde devam etti. seneleri arasında Boğaziçi Lisesi'nde görev yaptı. Bu sırada Orhun isimli dergiyi tekrar yayınlamaya başladı.

Bu seneler İkinci Dünya Savaşı'nın sonuna gelindiği ve Türkiye'de ideolojilerin çarpıştığı bir dönemdi. Atsız, Orhun Dergisi'nin bir sayısında o sırada başbakan olan Şükrü Saracoğlu'na bir çağrı yayınladı. Pertev Naili Boratav, Sabahattin Ali gibi isimlerin Marksist bir hareket içinde olduğunu öne sürdü ve Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel'in istifa etmesini istediğini belirtti. Bu çağrı, birçok ilde Komünizm aleyhinde ufak çaplı ayaklanmaları tetikledi. Tepki uyandıran bu mektuptan sonra Atsız, Boğaziçi Lisesi'ndeki görevinden alındı ve Orhun Dergisi tekrar kapatıldı.

Sabahattin Ali, mektupta “vatan haini” olarak suçlanması sebebiyle Atsız'a bir hakaret davası açtı. Bunun üzerine 6 ay hapis cezasına çarptırıldı. senesinde dönemin cumhurbaşkanı İsmet İnönü, Nihal Atsız ve 34 arkadaşı aleyhine bir konuşma yaptı. Bunun üzerine grup yargılanmaya başladı ve Atsız 6,5 sene hapse mahkum edildi. Ancak karar temyize gidince bu süre seneye indirildi.

Atsız, 2 sene kadar iş bulamadı. yılında bir arkadaşı milli eğitim bakanı olunca onun aracılığıyla bir kütüphanede çalışmaya başladı. Bu sırada Demokrat Parti'nin iktidara gelmesiyle Haydarpaşa Lisesi'ne atandı ve burada öğretmenlik yapmaya başladı.

senesinde “Türkiye'nin Kurtuluşu” isimli konferansı üzerine bazı gazeteler Atsız'ın aleyhinde yazılar yazdı. Bunun üzerine Haydarpaşa Lisesi'ndeki görevinden alınarak tekrar kütüphaneye tayin edildi. Süleymaniye Kütüphanesi'nde emekli olduğu senesine kadar çalıştı.

Atsız, senesinde “Orkun” isimli dergide yazarlık yapmaya başladı. Bununla birlikte “Ötüken” isimli dergiyi de yayınladı. Bu dergilerde yazdığı bazı makaleler, genel anlamda “Markisitlerin Doğu'daki gizli çalışmaları” diye adlandırdığı yazıları tepki topladı. Bu sırada “Ötüken”deki yazıları yüzünden Atsız ve bir arkadaşı açılan dava sonucunda 15 ay hapse mahkum edildi. Bu mahkumiyet kararının ardından çalıştığı üniversitedeki öğretmen ve öğrencileri dönemin cumhurbaşkanı Fahri Korutürk'ten Atsız'ın affını istedi ve bu istekleri cumhurbaşkanı tarafından kabul edildi.

Nihal Atsız yılında ilk eşi olan Mehpare Hanım'la evlendi. senesinde evlenip senesinde boşandığı ikinci eşi Bedriye Hanım'dan doğumlu Yağmur Atsız ve doğumlu Buğra Atsız isimli 2 çocuğu olmuştur. Nihal Atsız'ın Kaniye Atsız isminde bir de manevi kızı vardır. 

Nihal Atsız, geçirdiği kalp krizi sonucu 11 Aralık 'de hayatını kaybetti.

12 Ocak ’te İstanbul’da doğdu. İstanbul Sultanisi’ni bitiren sanatçı bir süre Askeri Tıbbiye Okulu’na devam etti. ’da Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nden mezun oldu. ’de “Atsız Mecmua”yı yayınlamaya başladı. Köycü bir yaklaşımdan Türkçü bir yaklaşıma yönelen bu dergideki bazı yazıları nedeniyle üniversiteden uzaklaştırıldı, öğretmenliğe başladı. ’ten ’ye kadar edebiyat öğretmenliği ve kütüphanecilik yaptı. arasında “Orhun” dergisini çıkardı. 2.Dünya Savaşı sırasında güçlenen “Turancı” akım içinde önemli bir yeri oldu. Ekim ’te “Orhun”u yeniden çıkarmaya başladı. Bu dergide solcu eylemlerle bu eylemlere katılanları iki kez Başbakan Şükrü Saraçoğlu’na şikayet eden mektup yayınladı. ’te “Irkçılık-Turancılık” davasından tutuklandı. ’te serbest bırakıldı. ’de Süleymaniye Kütüphanesi’nde görevlendirildi. Aynı yıl “Orhun”u tekrar çıkardı. arasında “Ötüken” dergisini yayınladı. Ötüken’deki yazıları nedeniyle ’te bir kere daha cezaevine girdi. Ertesi yıl özel afla serbest bırakıldı. 11 Aralık ’te İstanbul’da yaşamını yitirdi.

Edebi Kişiliği:

• Şiir, roman ve araştırma alanlarında eser vermiştir.
• Türkçülük akımının önemli temsilcilerindedir. Türkçülük akımını destekleyen Atsız Mecmua, Orhun, Orkun, Ötüken gibi dergiler çıkarmış. Düşüncelerini bu dergilerde ortaya koymuştur.
• Tarihi romanlar yazmıştır.
• Romanlarında efsane mitos, destan geleneğinden yararlanmıştır. Göktürk dönemini yalın bir dille anlatmıştır.
• Irkçılık ve Turancılığa dayanan bir anlayışa sahip olan sanatçı eserlerinde din öğesine hiç yer vermemiştir.

Eserleri:

• Roman:Bozkurtların Ölümü, Bozkurtlar Diriliyor, Ruh Adam, Deli Kurt, Dalkavuklar Gecesi
• Şiir:Yolların Sonu
• Araştırma:Türk Edebiyatı Tarihi, Edirneli Nazmi