Newton Çarkı Renk Sırası
kaynağı değiştir]
Turuncu çok canlı ve enerjik bir renktir. Sessiz formlarında toprakla ve sonbaharla ilişkilendirilebilmektedir. Değişen mevsimlerle olan ilişkisi nedeniyle, portakal genel olarak değişimi ve hareketi temsil edebilmektedir. Turuncu da yaratıcılıkla güçlü bir şekilde ilişkilidir.[15]
Sarı[değiştir Güzel Sanatlar Dersi: Renk Çarkı. Tam renk tekerleğinden renk tekerleği Blueprint anahattı
Hamilelik yönetimi
Bölümler:MHC ve IZO
ders konusu: Bir renk tekerleği gerçekleştirir.
Ders türü: Dekoratif boyama.
Dersin amaç ve hedefleri:
- Suluboya ile çalışmak için yeni bir teknikle tanışma - cam.
- Edinilen bilgilerin pratik uygulamada uygulanması.
- Suluboya ile çalışmak için beceri ve yeteneklerin oluşumu ve gelişimi.
- Öğrencilerin yaratıcı ve bilişsel aktivite, hayal gücü ve sanatsal zevklerinin gelişimi.
Ders ekipmanı:
- renk tekerleği masası;
- gökkuşağını, gün batımını gösteren çizimler;
- sulu boya, sulu boya tekniklerini gösteren bir tablet;
- egzersizler için iş parçaları.
Ders yapısı:
- Organizasyon zamanı.
- Yeni öğretim materyalinin iletişimi.
- Pratik iş.
- Yapılan işin analizi.
- Dersi özetlemek.
- Ev ödevi.
Dersler sırasında
1. Organizasyonel an.
Kara tahta dekorasyonu.
İş yerlerinin hazırlanması.
Öğretmenin dersin konusu, amaçları ve hedefleri hakkındaki mesajı.
2. Yeni eğitim materyalinin sunumu.
Yeni bir konunun sunumu bir konuşma şeklinde gerçekleşir. Öğrenciler, öğretmenle birlikte, önceki konuyu tekrarlar, yavaş yavaş yeni bir konuya geçerek soruları yanıtlar:
Hangi renklere birincil denir ve neden? (kırmızı, mavi, sarı - boya karıştırılarak elde edilemez).
Hangi renklere kompozit denir ve neden? (turuncu, yeşil, mor - iki veya daha fazla renk karıştırılarak elde edilebilir).
Kağıt üzerinde kompozit renkler nasıl elde edilir? (tablette göster).
Doğanın neresinde tüm renkleri bir arada görebilirsiniz? (Gökkuşağı).
Gökkuşağındaki renklerin sırası nasıldır?
Çocuklar şu sözü hatırlarlar: Herkes (kırmızı) Avcı (turuncu) Bilmek İstiyor (sarı) (yeşil) Nerede (mavi) Oturur (mavi) Sülün (mor).
Bu seride, ana renkler kompozit olanlarla değişiyor (tek istisna, renk tekerleğine dahil olmayan mavidir). Kolaylık sağlamak için, bu şerit, tıpkı doğada olduğu gibi, renklerin süresiz olarak değiştiği bir daire içinde kapatılabilir. Örneğin, aynı gökkuşağı veya gün batımı. Şimdi renk çarkını kendimiz oluşturmaya çalışalım.
3. Pratik çalışma.
Öğrencilere 6 eşit parçaya bölünmüş boş bir daire (R = 8 cm) verilir. Kolaylık sağlamak için, parçaları 1'den 6'ya kadar numaralandırın.
/resim 1/
Sırlama (kurumuş boya tabakasının üzerine şeffaf bir boya tabakası sürülmesi) ile uygulama yapılacaktır. Öğretmen sırayla alıştırmanın aşamalarını gösterir, öğrenciler öğretmenden sonra tekrar eder.
Egzersizin sırası:
1. Dairenin yarısını sarı boya ile doldurun. (1, 2, 3 kısım)
/ resim 2 /
2. İlk boya tabakasının kurumasını bekleyin ve kuru bir tabaka (3, 4, 5 kısım) üzerine kırmızı ile doldurun. Bu durumda 3 kısımdaki sarı renk turuncuya dönmelidir.
/ resim 3 /
3. Bir sonraki katman kuruduktan sonra 5, 6, 1 kısım maviye dökülür. Bu durumda, 1 kısımda yeşil, 5. kısımda ise mor çıkıyor.
/ resim 4 /
4. Öğrenciler çalışmanın doğruluğunu kontrol eder. Çemberin ortasına keskin bir şekilde bilenmiş bir maç (önceden hazırlanmış) yerleştirilir. Renkli bir üst olduğu ortaya çıktı. Çocuklar fırlatır. Topaçtaki renkler tek bir beyaz renkte birleşmelidir. Renk beyaz değil gri ise, renkler çok doygundur.
/ şekil 5 /
4. Yapılan işin analizi.
Öğrencilerin bağımsız çalışması sürecinde öğretmen gerekli ek açıklamaları yapar. Hatalar belirlenir ve düzeltilir. Öğrencilerin dikkati, doğru renkleri seçerek işi dikkatli bir şekilde yapma ihtiyacına odaklanmıştır.
5. Dersi özetlemek.
- En başarılı çalışmaların gösterimi ve analizi.
- Dersin sonuçlarını özetlemek, not vermek.
6. Evde atama.
Egzersizi farklı, tanıdık bir şekilde tekrarlayın - doldurma.
İlk olarak ana renkler doldurulur (1 kısım - kırmızı, 3 kısım - sarı, 5 kısım - mavi).
Kompozit renkler bir palet üzerinde boyalar karıştırılarak (sarı+kırmızı=turuncu, sarı+mavi=yeşil, kırmızı+mavi=mor) elde edilir ve bir üstüne dökülür.
Üst kısmı çevirerek doğruluğunu kontrol edin.
Edebiyat:
- N.M. Sokolnikov "Resmin Temelleri", 1996.
- I.G. Mosin "Çizim", 1996.
Rengin sırları uzun zamandır endişeli insanlar. Eski zamanlarda bile sembolik anlamını aldı. Renk, birçok bilimsel keşfin temeli haline geldi. Sadece fizik veya kimyayı etkilemekle kalmadı, aynı zamanda felsefe ve sanat için de önemli hale geldi. Zamanla, renk hakkındaki bilgiler daha da genişledi. Bu fenomeni inceleyen bilimler ortaya çıkmaya başladı.
kavramlar
Bahsedilmesi gereken ilk şey, renk biliminin temelleridir. Bu, çeşitli çalışmalardan sistematik bilgiler içeren renk bilimidir: fizik, fizyoloji, psikoloji. Bu alanlar, elde edilen sonuçları felsefe, estetik, tarih, edebiyat verileriyle birleştirerek gölgeler olgusunu inceler. Bilim adamları, rengi uzun süredir kültürel bir fenomen olarak inceliyorlar.
Ancak renk bilimi, rengin, teorisinin ve çeşitli faaliyet alanlarındaki insan uygulamasının daha derinlemesine bir çalışmasıdır.
Tarihsel arka plan
Bu bilimlerin uzun süredir insanları endişelendirmesi şaşırtıcı değil. Tabii ki, o zamanlar "renk bilimi" ve "renk bilimi" gibi kavramlar yoktu. Bununla birlikte, halkların kültüründe ve gelişmesinde renge büyük önem verildi.
Tarih bize bu konuda büyük bir bilgi birikimi sağlayabilir. Bu nedenle, bilim adamlarının tüm bu zamanı iki aşamaya ayırmaları gelenekseldir: 17. yüzyıla kadar olan dönem ve 17. yüzyıldan günümüze kadar olan zaman.
olmak
Rengin tarihinde bir yolculuğa çıkarak Eski Doğu'ya dönmeniz gerekiyor. O zamanlar 5 ana renk vardı. Dört ana noktayı ve dünyanın merkezini sembolize ettiler. Çin, kendine özgü parlaklığı, doğallığı ve rengiyle öne çıktı. Daha sonra her şey değişti ve bu ülkenin kültüründe monokrom ve akromatik resim gözlemlenmeye başladı.
Hindistan ve Mısır bu konuda daha da gelişmişti. Burada iki sistem gözlemlendi: o sırada ana renkleri içeren üçlü (kırmızı, siyah ve beyaz); ve ayrıca Vedalara dayanan Vedik. İkinci sistem felsefeye derinleştirildi, bu nedenle, Güneş'in doğu ışınlarını, beyazı - Güney'in ışınlarını, siyahı - Batı'nın ışınlarını, çok siyahı - Kuzey'in ışınlarını ve görünmezi simgeleyen kırmızıyı içeriyor - Merkez.
Hindistan'da sarayların tasarımına büyük önem verildi. Dünyayı gezerken sık sık beyaz, kırmızı ve altın kullandıklarını görebilirsiniz. Zamanla bu tonlara sarı ve mavi de eklenmeye başlandı.
renkli din
Orta Çağ'da Batı Avrupa, renk biliminin temellerine din açısından baktı. O zaman, daha önce ana olanlar olarak alınmamış olan diğer gölgeler ortaya çıkmaya başladı. Beyaz, Mesih'i, Tanrı'yı, melekleri, siyahı - yeraltı dünyasını ve Deccal'i sembolize etmeye başladı. Sarı, Kutsal Ruh'un aydınlanması ve eylemleri anlamına geliyordu ve kırmızı, Mesih'in Kanı, ateş ve güneş anlamına geliyordu. Mavi, gökyüzünü ve Tanrı'nın sakinlerini sembolize etti ve yeşil, yiyecekleri, bitkileri ve Mesih'in dünyevi yolunu sembolize etti.
Şu anda, Yakın ve Orta Doğu'da aynı şey renkle oluyor. Burada İslam nüfuz kazanır. Temel olarak, renklerin anlamı değişmeden kalır. Tek şey, yeşilin ana olduğu ve Cennet Bahçesini simgelediğidir.
yeniden doğuş
Renk bilimi ve renk bilimi yeniden dönüştürülür. İkinci aşamadan önce Rönesans dönemi gelir. Şu anda, Leonardo da Vinci renk sistemini ilan ediyor. 6 seçenekten oluşur: beyaz ve siyah, kırmızı ve mavi, sarı ve yeşil. Böylece bilim yavaş yavaş modern renk kavramına yaklaşıyor.
Newtoncu atılım
17. yüzyıl, sınıflandırmada yeni bir aşamanın başlangıcıdır. Newton, tüm kromatik renkleri bulduğu beyaz spektrumu kullanır. Bilimde bu konuda tamamen farklı bir vizyon ortaya çıkıyor. Burada her zaman kırmızı kalır, buna turuncu eklenir, ayrıca yeşil ve mavi vardır, ancak bunlarla birlikte mavi ve menekşe bulunur.
Yeni teoriler
Avrupa'da 19. yüzyıl bizi natüralizme ve izlenimciliğe getiriyor. İlk stil, tonların tam uyumluluğunu ilan eder ve ikincisi yalnızca görüntülerin aktarılmasına dayanır. Şu anda, renk biliminin temelleri ile resim ortaya çıktı.
Bundan sonra, sistemi bir küre ilkesine göre dağıtan Philip Otto Runge teorisi ortaya çıkıyor. Saf ana renkler "dünyanın" ekvatorunda bulunur. Üst kutup beyaz, alt kutup siyah. Alanın geri kalanı karışımlar ve gölgeler tarafından işgal edilmiştir.
Runge'nin sistemi çok hesaplı ve olması gereken bir yeri var. Dünyadaki her karenin kendi "adresi" (boylam ve enlem) vardır, bu nedenle hesapla belirlenebilir. Bu bilim adamının izinden, sistemi iyileştirmeye ve daha uygun bir seçenek yaratmaya çalışan diğerleri izledi: Chevreul, Goltz, Bezold.
gerçek yakın
Art Nouveau döneminde bilim adamları gerçeğe daha da yaklaşmayı ve modern bir renk modeli oluşturmayı başardılar. Bu aynı zamanda zamanın tarzının özellikleriyle de kolaylaştırıldı. Yaratıcılar, başyapıtlarını renge büyük önem vererek yaratırlar. Sanat vizyonunuzu ifade edebilmeniz onun sayesinde. Renk müzikle birleşmeye başlar. Sınırlı bir palet durumunda bile çok sayıda renk tonu alıyor. İnsanlar sadece ana renkleri değil aynı zamanda ton, karartma, karartma vb. ayırt etmeyi de öğrendiler.
Çağdaş görünüm
Renk biliminin temelleri, insanı bilim adamlarının önceki girişimlerini basitleştirmeye yöneltti. Runge'nin küresinden sonra, Ostwald'ın 24 renkli bir daire kullandığı teorisi vardı. Şimdi bu çember kaldı ama yarı yarıya azaldı.
Bilim adamı Itten ideal bir sistem geliştirmeyi başardı. Çemberi 12 renkten oluşur. İlk bakışta, sistem oldukça karmaşıktır, ancak ele alınabilir. Burada hala üç ana renk var: kırmızı, sarı ve mavi. Turuncu, yeşil ve mor olmak üzere üç ana rengin karıştırılmasıyla elde edilebilecek ikinci dereceden bileşik renkler vardır. Ayrıca, temel rengin ikinci dereceden bileşik renklerle karıştırılmasıyla elde edilebilen üçüncü dereceden bileşik renkleri de içerir.
Sistemin özü
Itten'in çemberi hakkında bilmeniz gereken en önemli şey, bu sistemin sadece tüm renkleri doğru bir şekilde sınıflandırmak için değil, aynı zamanda onları uyumlu bir şekilde birleştirmek için oluşturulmuş olmasıdır. Ana üç renk, sarı, mavi ve kırmızı, bir üçgen içinde düzenlenmiştir. Bu rakam, bilim adamının bir altıgen elde ettiği temelinde bir daire içine yazılmıştır. Şimdi önümüzde, ikinci dereceden bileşik renkler içeren ikizkenar üçgenler görünüyor.
Doğru rengi elde etmek için eşit oranları korumak gerekir. Yeşil almak için sarı ve maviyi birleştirmeniz gerekir. Turuncu almak için kırmızı, sarı almanız gerekir. Mor elde etmek için kırmızı ve maviyi karıştırın.
Daha önce de belirtildiği gibi, renk biliminin temellerini kavramak oldukça zordur. aşağıdaki prensibe göre oluşturulur. Altıgenimizin etrafına bir daire çizin. 12 eşit sektöre bölüyoruz. Şimdi hücreleri birincil ve ikincil renklerle doldurmamız gerekiyor. Üçgenlerin köşeleri ile gösterilecektir. Boş alanlar üçüncü dereceden gölgelerle doldurulmalıdır. Daha önce de belirtildiği gibi, birincil ve ikincil renklerin karıştırılmasıyla elde edilirler.
Örneğin, sarı ve turuncu bir sarı-turuncu oluşturacaktır. Mor ile mavi - mavi-mor, vb.
uyum
Itten'in çemberinin sadece renk oluşturmaya yardımcı olmadığını, aynı zamanda onları olumlu bir şekilde birleştirdiğini belirtmekte fayda var. Bu sadece sanatçılar için değil, tasarımcılar, moda tasarımcıları, makyaj sanatçıları, illüstratörler, fotoğrafçılar vb. için de gereklidir.
Renk kombinasyonları uyumlu, karakteristik ve karakteristik olmayabilir. Zıt tonları alırsanız, uyumlu görüneceklerdir. Sektörleri tek tek işgal eden renkleri seçerseniz, karakteristik kombinasyonlar elde edilir. Ve birbiri ardına bir daire içinde bulunan ilgili renkleri seçerseniz, karakteristik olmayan bağlantılar elde edersiniz. Bu teori yedi renk sektörü için geçerlidir.
Itten'in çemberinde de bu prensip işe yarıyor ama biraz farklı bir şekilde, çünkü burada 12 ton olduğu akılda tutulmalıdır.Bu nedenle, iki tonlu bir uyum elde etmek için, birbirine zıt olan tonlar alınmalıdır. başka. Aynı yöntemle bir daire içinde dikdörtgen bir uyum elde edilirse üç renkli uyum elde edilir, ancak içine bir dikdörtgen çizeriz. Bir daireye bir kare koyarsanız, dört renkli bir uyum elde edersiniz. Altıgen, altı renk kombinasyonundan sorumludur. Bu varyasyonlara ek olarak, sarı bir tonun kromatik renklerini alırsak oluşan analog armoni vardır. Örneğin, bu şekilde sarı, sarı-turuncu, turuncu ve kırmızı-turuncu elde edebiliriz.
Özellikler
Uyumsuz renklerin olduğu anlaşılmalıdır. Bu kavram oldukça tartışmalı olmasına rağmen. Mesele şu ki, parlak kırmızı ve aynı yeşili alırsanız, simbiyoz çok meydan okurcasına görünecektir. Her biri diğerine hükmetmeye çalışır, bu da uyumsuzluğa neden olur. Böyle bir örnek, kırmızı ve yeşili uyumlu bir şekilde birleştirmenin imkansız olduğu anlamına gelmese de. Bunu yapmak için, rengin özelliklerini anlamanız gerekir.
Bir renk tonu, aynı Doygunluğu ifade eden renklerin bir koleksiyonudur ve solgunluk derecesidir. Hafiflik, bir gölgenin beyaza yaklaşmasıdır ve bunun tersi de geçerlidir. Parlaklık, bir tonun siyaha yakın olma derecesidir.
Ayrıca kromatik ve akromatik renkleri paylaşırlar. İkincisi beyaz, siyah ve gri tonlarını içerir. Birincisine - geri kalan her şey. Tüm bu özellikler, gölgelerin uyumluluğunu ve uyumunu etkileyebilir. Yeşili daha az parlak ve biraz soluk yaparsanız ve açıklığı artırarak kırmızıyı daha sakin hale getirirseniz, bu iki uyumsuz gölge uyumlu bir şekilde birleşebilir.
Çocuğun bakışı
Çocuklar için renk biliminin temelleri, prensipte tüm öğrenme gibi eğlenceli bir şekilde oluşturulmalıdır. Bu nedenle, spektral renklerle ilgili ünlü ifadeyi hatırlamakta fayda var: "Her Avcı Sülün Nerede Oturduğunu Bilmek İstiyor." Bu çocukların hayat hackine aşina olmayan yetişkinler için, bu cümledeki her kelimenin ilk harfinin spektrumdaki tonların adını ifade ettiği açıklığa kavuşturulmalıdır. Yani, başımızda kırmızı, ardından turuncu, sarı, yeşil, mavi, mavi ve mor var. Bunlar gökkuşağına aynı sırayla giren renklerdir. Bu yüzden çocuğunuzla yapacağınız ilk şey bir gökkuşağı çizmektir.
Çocuk çok küçük olduğunda ve elbette renk biliminin temellerinin ne olduğunu bilmediğinde, ona örneklerle boyama sayfaları satın almak daha iyidir. Bu, çocuğun gökyüzünü kahverengiye değil, çimenleri kırmızıya boyaması için yapılır. Biraz sonra, bebeğin renkleri kendi başına belirleyebileceğinden emin olacaksınız, ancak önce olası seçenekleri onunla tartışmak daha iyidir.
duygular
Çok uzun bir süre boyunca bilim adamları, ana rengin herhangi bir gölgesinin bir kişinin duygularını etkileyebileceğini anlayabildiler. Goethe bundan ilk kez 1810'da bahsetti. Daha sonra bilim adamları, insan ruhunun dış gerçeklikle bağlantılı olduğunu keşfetti, bu da duyguları da etkileyebileceği anlamına geliyor.
Bu çalışmadaki bir sonraki adım, her tona bağlı belirli bir duygu olduğunu keşfetmekti. Ayrıca, bu teori pratik olarak doğumdan itibaren kendini gösterir. Bir takım duygulara atfedilen belirli bir renk kodu olduğu da ortaya çıktı. Örneğin üzüntü, korku, yorgunluk, her şey siyah veya gri olarak tanımlanabilir. Ancak neşe, ilgi, utanç veya sevgi genellikle kırmızı bir renk tonuyla ilişkilendirilir.
Psikolojik etkiye ek olarak, renk klinik gözetim altında incelenmiştir. Kırmızının heyecanlandırdığı, sarının canlandırdığı, yeşilin basıncı azalttığı ve mavinin yatıştırdığı ortaya çıktı. Ayrıca hepsi gölgenin özelliklerine bağlıdır. Sakin kırmızı ise neşe ve sevgiyi, karanlık ve parlak ise kan ve saldırganlığı sembolize edebilir.
Renk bilimi ve renk biliminin temelleri çok karmaşık bilimlerdir. Bunları tam olarak anlamak zordur, çünkü buradaki her şey oldukça göreceli ve özneldir. Renk bir kişiyi farklı şekillerde etkileyebilir, bazı insanlar hiç gölgeye maruz kalmaz. Bazı sanatçılar için mor ve sarı kombinasyonu çok uyumlu görünebilir, diğeri için - iğrenç ve çelişkili.
I. Newton'un ilk renk çarkı. Spektrumun bir bandını esnek bir levha olarak hayal ederek ve onu bir daireye bükerek bir renk çarkı elde edilir. Renk tekerleği ile çalışmanın temel ilkelerini anlamak için, genellikle basitleştirilmiş bir model ile değiştirilir. Itten'in renk tekerleği
İkinci dereceden bileşik renkler: yeşil, mor, turuncu. Üç ana rengin çiftler halinde karıştırılmasıyla elde edilirler: kırmızı, sarı ve mavi. Örneğin sarı ile maviyi karıştırdığınızda yeşil elde edersiniz. Yalnızca üç bileşik renk vardır: turuncu, yeşil ve mor.
Sıcak ve soğuk tonlar Renkler, sıcak ve soğuk tonlar olarak ikiye ayrılır. Genel olarak kırmızı, turuncu ve sarının sıcak, yeşil, camgöbeği, mavi ve morun ise soğuk olduğu kabul edilir. Ancak sanatçılar genellikle her rengin tonlarını soğuk ve sıcak olarak ayırt eder. Örneğin, soğuk mavi laciverttir, sıcak mavi ise kobalttır. Kırmızı ayrıca soğuk veya sıcak olabilir.
Zıt renkler Karşılıklı olarak birbirlerinin parlaklığını vurgular, arttırır. Bu tür renk çiftleri, soytarı kıyafetlerinde çok sık kullanılıyordu, bu kombinasyonlar mümkün olduğunca akılda kalıcı ve müdahaleci. Renk çarkında birbirinin karşısında yer alan renkler, yani. 180 derece aralık zıttır.
Sunumların önizlemesini kullanmak için kendinize bir Google hesabı (hesap) oluşturun ve giriş yapın: https://accounts.google.com
Slayt başlıkları:
RENKLİ DEVİRDAİM ARKA PLAN. Bir sunum geliştirdi: sanat öğretmeni Klimova Natalya Vasilievna MOU Lyceum №15
Rüyada değil, gerçekte - Bunda yanlış olan ne? - Gökkuşağında yaşıyorum Leylak bir evde. Sabah koşuyorum Bej botlarla, leylak ormanında Scarlet cloudberries yiyorum. Yapraklardan çiy düşüyor Lacivert çalılıklarda, Baykuş sarısı gözler Bana bakıyor. Bülbüllerin ıslık çaldığı yerde Çam ormanının arka sokaklarında Brooks yol alıyor Pembe göllere, Bir çalının arkasında sallanan bir sincap Mor kuyruklu, Beyaz balık Kiraz köprüsünün altında yüzer. Gökkuşağında yaşıyorum Ziyarete gel. T. Belozerova
Renk biliminde birkaç temel kavram vardır: Akromatik renkler renkli değildir, beyaz, siyah ve tamamı gridir. Kromatik - sırayla temel ve bileşik olarak ayrılan diğerleri. kromatik daire
Renk sınıflandırması: TEMEL RENKLER KIRMIZI SARI MAVİ + = KIRMIZI SARI TURUNCU + = KIRMIZI MAVİ MOR + = MAVİ SARI YEŞİL Kaç renk aldık?
Gökkuşağı renkleri: KIRMIZI - herkes TURUNCU - avcı SARI - YEŞİL ister - MAVİ - MOR oturma - sülün
Kolaylık sağlamak için gökkuşağı şeridimiz Renk çarkında kapatılabilir.Bir renkten diğerine kademeli geçiş, renk çarkında açıkça görülebilir. Bu geçişler, birincil ve bileşik renklerin tonlarını oluşturur.
Sıcak ve soğuk renkler: Yeşil özel bir renktir: İçinde daha fazla sarı varsa sıcak, mavi ise soğuktur. Kırmızı ve mavi, soğukluk ve sıcaklık açısından mutlak renklerdir.
Konuyla ilgili: metodolojik gelişmeler, sunumlar ve notlar
Uyumlu renk şemasını kaplayan renk tekerleği
Dosya, Teknoloji dersinde etkileşimli beyaz tahta kullanımına bir örnek olarak oluşturulmuştur.Uyumlu renk hesaplamalarının nasıl seçileceğini göstermek için kullanılması uygundur ....
Renk çarkını kullanarak süslemedeki renk kombinasyonları
Güzel sanatlar dersleri ve sanatsal yönelim derneklerinin sınıfları için metodolojik rehber ...
"Sanatsal yaratımda renk çarkı ve renk kombinasyonları" Sanatçılar, çalışmalarında renkleri uyumlu bir şekilde birleştirmek için renk çarkını kullanır. Elbette bu, renk uyumlarını iyi hissederek sezgisel olarak yapılabilir. Ancak, sezgisel olarak seçilen renk şemasını ve renk tekerleğinde sunulan doğru renk kombinasyonlarını resimlerinizde ustaca birleştirirseniz, inanılmaz derecede uyumlu renk kombinasyonları elde edebilirsiniz. Renk çarkı Renk çarkı, renkleri birleştirmek için kullanılan ana araçtır. İlk dairesel renk şeması 1666'da Isaac Newton tarafından geliştirildi. Renk çarkı, ondan seçilen herhangi bir renk kombinasyonunun birlikte iyi çalışacağı şekilde tasarlanmıştır. Temel tasarımda yıllar içinde birçok varyasyon yapılmıştır, ancak en yaygın versiyon 12 renkten oluşan bir dairedir. Ana renkler
Renk çarkı, kırmızı, sarı ve mavi olmak üzere üç renkten oluşan bir temel üzerine inşa edilmiştir. Bunlara ana renkler denir. Karıştırıldığında çarktaki geri kalan renkleri oluşturacak olan bu ilk üç renktir. Aşağıda, yalnızca birincil renkleri kullanan temel bir renk çarkı örneği verilmiştir.
ikincil renklerAra renkler, iki ana rengin karıştırılmasıyla oluşturulan renklerdir. Sarı ve maviyi karıştırmak yeşili, sarı ve kırmızıyı turuncuyu, mavi ve kırmızıyı ise moru oluşturur. Aşağıda, dış halkaya ikincil renklerin eklendiği bir renk çarkı örneği verilmiştir. Üçüncül renkler Üçüncül renkler, bir birincil ve bir ikincil rengin veya iki ikincil rengin karıştırılmasıyla oluşturulur. Aşağıda, dış halkada üçüncül renklere sahip bir renk çarkı örneği verilmiştir. gölgeler Renk çarkı on iki renkle sınırlı değildir, çünkü bu renklerin her birinin arkasında bir dizi farklı ton vardır. Beyaz, siyah veya gri eklenerek elde edilebilirler. Bu durumda renkler doygunluk, parlaklık ve hafiflik yönünde değişecektir. Olası kombinasyonların sayısı neredeyse sınırsızdır. Tamamlayıcı renkler Tamamlayıcı veya tamamlayıcı renkler, renk tekerleğindeki herhangi iki zıt renktir. Örneğin, mavi ve turuncu, kırmızı ve yeşil. Bu renkler yüksek kontrast oluşturur, bu nedenle bir şeyin vurgulanması gerektiğinde kullanılırlar. İdeal olarak, bir rengi arka plan ve diğerini vurgu olarak kullanın. Burada gölgeleri dönüşümlü olarak kullanabilirsiniz; örneğin açık mavimsi bir renk tonu, koyu turuncu ile tezat oluşturur. üçlülerKlasik üçlü, renk tekerleğinde birbirinden eşit aralıklarla yerleştirilmiş üç rengin birleşimidir. Örneğin, kırmızı, sarı ve mavi. Triadik şema ayrıca yüksek kontrasta sahiptir, ancak tamamlayıcı renklerden daha dengelidir. Buradaki ilke, bir rengin diğer ikisine hakim olması ve vurgulamasıdır. Bu kompozisyon, soluk ve doygunluğu giderilmiş renklerle kullanıldığında bile canlı görünüyor. analog üçlü
Analog Triad: Renk çarkında birbirine bitişik olan 2 ila 5 (ideal olarak 2 ila 3) renk kombinasyonu. Bir örnek, sessiz renklerin bir kombinasyonudur: sarı-turuncu, sarı, sarı-yeşil, yeşil, mavi-yeşil.
Kontrast üçlüsü (bölünmüş - tamamlayıcı renkler)
Bölünmüş tamamlayıcı renklerin kullanılması, yüksek derecede kontrast sağlar, ancak tamamlayıcı renk kadar doygun değildir. Tamamlayıcı renkleri bölmek, doğrudan tamamlayıcı renkleri kullanmaktan daha fazla uyum sağlar.
kaynağı değiştir]
Güzel Sanatlar Dersi: Renk Çarkı. Tam renk tekerleğinden renk tekerleği Blueprint anahattı
Hamilelik yönetimi
Bölümler:MHC ve IZO
ders konusu: Bir renk tekerleği gerçekleştirir.
Ders türü: Dekoratif boyama.
Dersin amaç ve hedefleri:
- Suluboya ile çalışmak için yeni bir teknikle tanışma - cam.
- Edinilen bilgilerin pratik uygulamada uygulanması.
- Suluboya ile çalışmak için beceri ve yeteneklerin oluşumu ve gelişimi.
- Öğrencilerin yaratıcı ve bilişsel aktivite, hayal gücü ve sanatsal zevklerinin gelişimi.
Ders ekipmanı:
- renk tekerleği masası;
- gökkuşağını, gün batımını gösteren çizimler;
- sulu boya, sulu boya tekniklerini gösteren bir tablet;
- egzersizler için iş parçaları.
Ders yapısı:
- Organizasyon zamanı.
- Yeni öğretim materyalinin iletişimi.
- Pratik iş.
- Yapılan işin analizi.
- Dersi özetlemek.
- Ev ödevi.
Dersler sırasında
1. Organizasyonel an.
Kara tahta dekorasyonu.
İş yerlerinin hazırlanması.
Öğretmenin dersin konusu, amaçları ve hedefleri hakkındaki mesajı.
2. Yeni eğitim materyalinin sunumu.
Yeni bir konunun sunumu bir konuşma şeklinde gerçekleşir. Öğrenciler, öğretmenle birlikte, önceki konuyu tekrarlar, yavaş yavaş yeni bir konuya geçerek soruları yanıtlar:
Hangi renklere birincil denir ve neden? (kırmızı, mavi, sarı - boya karıştırılarak elde edilemez).
Hangi renklere kompozit denir ve neden? (turuncu, yeşil, mor - iki veya daha fazla renk karıştırılarak elde edilebilir).
Kağıt üzerinde kompozit renkler nasıl elde edilir? (tablette göster).
Doğanın neresinde tüm renkleri bir arada görebilirsiniz? (Gökkuşağı).
Gökkuşağındaki renklerin sırası nasıldır?
Çocuklar şu sözü hatırlarlar: Herkes (kırmızı) Avcı (turuncu) Bilmek İstiyor (sarı) (yeşil) Nerede (mavi) Oturur (mavi) Sülün (mor).
Bu seride, ana renkler kompozit olanlarla değişiyor (tek istisna, renk tekerleğine dahil olmayan mavidir). Kolaylık sağlamak için, bu şerit, tıpkı doğada olduğu gibi, renklerin süresiz olarak değiştiği bir daire içinde kapatılabilir. Örneğin, aynı gökkuşağı veya gün batımı. Şimdi renk çarkını kendimiz oluşturmaya çalışalım.
3. Pratik çalışma.
Öğrencilere 6 eşit parçaya bölünmüş boş bir daire (R = 8 cm) verilir. Kolaylık sağlamak için, parçaları 1'den 6'ya kadar numaralandırın.
/resim 1/
Sırlama (kurumuş boya tabakasının üzerine şeffaf bir boya tabakası sürülmesi) ile uygulama yapılacaktır. Öğretmen sırayla alıştırmanın aşamalarını gösterir, öğrenciler öğretmenden sonra tekrar eder.
Egzersizin sırası:
1. Dairenin yarısını sarı boya ile doldurun. (1, 2, 3 kısım)
/ resim 2 /
2. İlk boya tabakasının kurumasını bekleyin ve kuru bir tabaka (3, 4, 5 kısım) üzerine kırmızı ile doldurun. Bu durumda 3 kısımdaki sarı renk turuncuya dönmelidir.
/ resim 3 /
3. Bir sonraki katman kuruduktan sonra 5, 6, 1 kısım maviye dökülür. Bu durumda, 1 kısımda yeşil, 5. kısımda ise mor çıkıyor.
/ resim 4 /
4. Öğrenciler çalışmanın doğruluğunu kontrol eder. Çemberin ortasına keskin bir şekilde bilenmiş bir maç (önceden hazırlanmış) yerleştirilir. Renkli bir üst olduğu ortaya çıktı. Çocuklar fırlatır. Topaçtaki renkler tek bir beyaz renkte birleşmelidir. Renk beyaz değil gri ise, renkler çok doygundur.
/ şekil 5 /
4. Yapılan işin analizi.
Öğrencilerin bağımsız çalışması sürecinde öğretmen gerekli ek açıklamaları yapar. Hatalar belirlenir ve düzeltilir. Öğrencilerin dikkati, doğru renkleri seçerek işi dikkatli bir şekilde yapma ihtiyacına odaklanmıştır.
5. Dersi özetlemek.
- En başarılı çalışmaların gösterimi ve analizi.
- Dersin sonuçlarını özetlemek, not vermek.
6. Evde atama.
Egzersizi farklı, tanıdık bir şekilde tekrarlayın - doldurma.
İlk olarak ana renkler doldurulur (1 kısım - kırmızı, 3 kısım - sarı, 5 kısım - mavi).
Kompozit renkler bir palet üzerinde boyalar karıştırılarak (sarı+kırmızı=turuncu, sarı+mavi=yeşil, kırmızı+mavi=mor) elde edilir ve bir üstüne dökülür.
Üst kısmı çevirerek doğruluğunu kontrol edin.
Edebiyat:
- N.M. Sokolnikov "Resmin Temelleri", 1996.
- I.G. Mosin "Çizim", 1996.
Rengin sırları uzun zamandır endişeli insanlar. Eski zamanlarda bile sembolik anlamını aldı. Renk, birçok bilimsel keşfin temeli haline geldi. Sadece fizik veya kimyayı etkilemekle kalmadı, aynı zamanda felsefe ve sanat için de önemli hale geldi. Zamanla, renk hakkındaki bilgiler daha da genişledi. Bu fenomeni inceleyen bilimler ortaya çıkmaya başladı.
kavramlar
Bahsedilmesi gereken ilk şey, renk biliminin temelleridir. Bu, çeşitli çalışmalardan sistematik bilgiler içeren renk bilimidir: fizik, fizyoloji, psikoloji. Bu alanlar, elde edilen sonuçları felsefe, estetik, tarih, edebiyat verileriyle birleştirerek gölgeler olgusunu inceler. Bilim adamları, rengi uzun süredir kültürel bir fenomen olarak inceliyorlar.
Ancak renk bilimi, rengin, teorisinin ve çeşitli faaliyet alanlarındaki insan uygulamasının daha derinlemesine bir çalışmasıdır.
Tarihsel arka plan
Bu bilimlerin uzun süredir insanları endişelendirmesi şaşırtıcı değil. Tabii ki, o zamanlar "renk bilimi" ve "renk bilimi" gibi kavramlar yoktu. Bununla birlikte, halkların kültüründe ve gelişmesinde renge büyük önem verildi.
Tarih bize bu konuda büyük bir bilgi birikimi sağlayabilir. Bu nedenle, bilim adamlarının tüm bu zamanı iki aşamaya ayırmaları gelenekseldir: 17. yüzyıla kadar olan dönem ve 17. yüzyıldan günümüze kadar olan zaman.
olmak
Rengin tarihinde bir yolculuğa çıkarak Eski Doğu'ya dönmeniz gerekiyor. O zamanlar 5 ana renk vardı. Dört ana noktayı ve dünyanın merkezini sembolize ettiler. Çin, kendine özgü parlaklığı, doğallığı ve rengiyle öne çıktı. Daha sonra her şey değişti ve bu ülkenin kültüründe monokrom ve akromatik resim gözlemlenmeye başladı.
Hindistan ve Mısır bu konuda daha da gelişmişti. Burada iki sistem gözlemlendi: o sırada ana renkleri içeren üçlü (kırmızı, siyah ve beyaz); ve ayrıca Vedalara dayanan Vedik. İkinci sistem felsefeye derinleştirildi, bu nedenle, Güneş'in doğu ışınlarını, beyazı - Güney'in ışınlarını, siyahı - Batı'nın ışınlarını, çok siyahı - Kuzey'in ışınlarını ve görünmezi simgeleyen kırmızıyı içeriyor - Merkez.
Hindistan'da sarayların tasarımına büyük önem verildi. Dünyayı gezerken sık sık beyaz, kırmızı ve altın kullandıklarını görebilirsiniz. Zamanla bu tonlara sarı ve mavi de eklenmeye başlandı.
renkli din
Orta Çağ'da Batı Avrupa, renk biliminin temellerine din açısından baktı. O zaman, daha önce ana olanlar olarak alınmamış olan diğer gölgeler ortaya çıkmaya başladı. Beyaz, Mesih'i, Tanrı'yı, melekleri, siyahı - yeraltı dünyasını ve Deccal'i sembolize etmeye başladı. Sarı, Kutsal Ruh'un aydınlanması ve eylemleri anlamına geliyordu ve kırmızı, Mesih'in Kanı, ateş ve güneş anlamına geliyordu. Mavi, gökyüzünü ve Tanrı'nın sakinlerini sembolize etti ve yeşil, yiyecekleri, bitkileri ve Mesih'in dünyevi yolunu sembolize etti.
Şu anda, Yakın ve Orta Doğu'da aynı şey renkle oluyor. Burada İslam nüfuz kazanır. Temel olarak, renklerin anlamı değişmeden kalır. Tek şey, yeşilin ana olduğu ve Cennet Bahçesini simgelediğidir.
yeniden doğuş
Renk bilimi ve renk bilimi yeniden dönüştürülür. İkinci aşamadan önce Rönesans dönemi gelir. Şu anda, Leonardo da Vinci renk sistemini ilan ediyor. 6 seçenekten oluşur: beyaz ve siyah, kırmızı ve mavi, sarı ve yeşil. Böylece bilim yavaş yavaş modern renk kavramına yaklaşıyor.
Newtoncu atılım
17. yüzyıl, sınıflandırmada yeni bir aşamanın başlangıcıdır. Newton, tüm kromatik renkleri bulduğu beyaz spektrumu kullanır. Bilimde bu konuda tamamen farklı bir vizyon ortaya çıkıyor. Burada her zaman kırmızı kalır, buna turuncu eklenir, ayrıca yeşil ve mavi vardır, ancak bunlarla birlikte mavi ve menekşe bulunur.
Yeni teoriler
Avrupa'da 19. yüzyıl bizi natüralizme ve izlenimciliğe getiriyor. İlk stil, tonların tam uyumluluğunu ilan eder ve ikincisi yalnızca görüntülerin aktarılmasına dayanır. Şu anda, renk biliminin temelleri ile resim ortaya çıktı.
Bundan sonra, sistemi bir küre ilkesine göre dağıtan Philip Otto Runge teorisi ortaya çıkıyor. Saf ana renkler "dünyanın" ekvatorunda bulunur. Üst kutup beyaz, alt kutup siyah. Alanın geri kalanı karışımlar ve gölgeler tarafından işgal edilmiştir.
Runge'nin sistemi çok hesaplı ve olması gereken bir yeri var. Dünyadaki her karenin kendi "adresi" (boylam ve enlem) vardır, bu nedenle hesapla belirlenebilir. Bu bilim adamının izinden, sistemi iyileştirmeye ve daha uygun bir seçenek yaratmaya çalışan diğerleri izledi: Chevreul, Goltz, Bezold.
gerçek yakın
Art Nouveau döneminde bilim adamları gerçeğe daha da yaklaşmayı ve modern bir renk modeli oluşturmayı başardılar. Bu aynı zamanda zamanın tarzının özellikleriyle de kolaylaştırıldı. Yaratıcılar, başyapıtlarını renge büyük önem vererek yaratırlar. Sanat vizyonunuzu ifade edebilmeniz onun sayesinde. Renk müzikle birleşmeye başlar. Sınırlı bir palet durumunda bile çok sayıda renk tonu alıyor. İnsanlar sadece ana renkleri değil aynı zamanda ton, karartma, karartma vb. ayırt etmeyi de öğrendiler.
Çağdaş görünüm
Renk biliminin temelleri, insanı bilim adamlarının önceki girişimlerini basitleştirmeye yöneltti. Runge'nin küresinden sonra, Ostwald'ın 24 renkli bir daire kullandığı teorisi vardı. Şimdi bu çember kaldı ama yarı yarıya azaldı.
Bilim adamı Itten ideal bir sistem geliştirmeyi başardı. Çemberi 12 renkten oluşur. İlk bakışta, sistem oldukça karmaşıktır, ancak ele alınabilir. Burada hala üç ana renk var: kırmızı, sarı ve mavi. Turuncu, yeşil ve mor olmak üzere üç ana rengin karıştırılmasıyla elde edilebilecek ikinci dereceden bileşik renkler vardır. Ayrıca, temel rengin ikinci dereceden bileşik renklerle karıştırılmasıyla elde edilebilen üçüncü dereceden bileşik renkleri de içerir.
Sistemin özü
Itten'in çemberi hakkında bilmeniz gereken en önemli şey, bu sistemin sadece tüm renkleri doğru bir şekilde sınıflandırmak için değil, aynı zamanda onları uyumlu bir şekilde birleştirmek için oluşturulmuş olmasıdır. Ana üç renk, sarı, mavi ve kırmızı, bir üçgen içinde düzenlenmiştir. Bu rakam, bilim adamının bir altıgen elde ettiği temelinde bir daire içine yazılmıştır. Şimdi önümüzde, ikinci dereceden bileşik renkler içeren ikizkenar üçgenler görünüyor.
Doğru rengi elde etmek için eşit oranları korumak gerekir. Yeşil almak için sarı ve maviyi birleştirmeniz gerekir. Turuncu almak için kırmızı, sarı almanız gerekir. Mor elde etmek için kırmızı ve maviyi karıştırın.
Daha önce de belirtildiği gibi, renk biliminin temellerini kavramak oldukça zordur. aşağıdaki prensibe göre oluşturulur. Altıgenimizin etrafına bir daire çizin. 12 eşit sektöre bölüyoruz. Şimdi hücreleri birincil ve ikincil renklerle doldurmamız gerekiyor. Üçgenlerin köşeleri ile gösterilecektir. Boş alanlar üçüncü dereceden gölgelerle doldurulmalıdır. Daha önce de belirtildiği gibi, birincil ve ikincil renklerin karıştırılmasıyla elde edilirler.
Örneğin, sarı ve turuncu bir sarı-turuncu oluşturacaktır. Mor ile mavi - mavi-mor, vb.
uyum
Itten'in çemberinin sadece renk oluşturmaya yardımcı olmadığını, aynı zamanda onları olumlu bir şekilde birleştirdiğini belirtmekte fayda var. Bu sadece sanatçılar için değil, tasarımcılar, moda tasarımcıları, makyaj sanatçıları, illüstratörler, fotoğrafçılar vb. için de gereklidir.
Renk kombinasyonları uyumlu, karakteristik ve karakteristik olmayabilir. Zıt tonları alırsanız, uyumlu görüneceklerdir. Sektörleri tek tek işgal eden renkleri seçerseniz, karakteristik kombinasyonlar elde edilir. Ve birbiri ardına bir daire içinde bulunan ilgili renkleri seçerseniz, karakteristik olmayan bağlantılar elde edersiniz. Bu teori yedi renk sektörü için geçerlidir.
Itten'in çemberinde de bu prensip işe yarıyor ama biraz farklı bir şekilde, çünkü burada 12 ton olduğu akılda tutulmalıdır.Bu nedenle, iki tonlu bir uyum elde etmek için, birbirine zıt olan tonlar alınmalıdır. başka. Aynı yöntemle bir daire içinde dikdörtgen bir uyum elde edilirse üç renkli uyum elde edilir, ancak içine bir dikdörtgen çizeriz. Bir daireye bir kare koyarsanız, dört renkli bir uyum elde edersiniz. Altıgen, altı renk kombinasyonundan sorumludur. Bu varyasyonlara ek olarak, sarı bir tonun kromatik renklerini alırsak oluşan analog armoni vardır. Örneğin, bu şekilde sarı, sarı-turuncu, turuncu ve kırmızı-turuncu elde edebiliriz.
Özellikler
Uyumsuz renklerin olduğu anlaşılmalıdır. Bu kavram oldukça tartışmalı olmasına rağmen. Mesele şu ki, parlak kırmızı ve aynı yeşili alırsanız, simbiyoz çok meydan okurcasına görünecektir. Her biri diğerine hükmetmeye çalışır, bu da uyumsuzluğa neden olur. Böyle bir örnek, kırmızı ve yeşili uyumlu bir şekilde birleştirmenin imkansız olduğu anlamına gelmese de. Bunu yapmak için, rengin özelliklerini anlamanız gerekir.
Bir renk tonu, aynı Doygunluğu ifade eden renklerin bir koleksiyonudur ve solgunluk derecesidir. Hafiflik, bir gölgenin beyaza yaklaşmasıdır ve bunun tersi de geçerlidir. Parlaklık, bir tonun siyaha yakın olma derecesidir.
Ayrıca kromatik ve akromatik renkleri paylaşırlar. İkincisi beyaz, siyah ve gri tonlarını içerir. Birincisine - geri kalan her şey. Tüm bu özellikler, gölgelerin uyumluluğunu ve uyumunu etkileyebilir. Yeşili daha az parlak ve biraz soluk yaparsanız ve açıklığı artırarak kırmızıyı daha sakin hale getirirseniz, bu iki uyumsuz gölge uyumlu bir şekilde birleşebilir.
Çocuğun bakışı
Çocuklar için renk biliminin temelleri, prensipte tüm öğrenme gibi eğlenceli bir şekilde oluşturulmalıdır. Bu nedenle, spektral renklerle ilgili ünlü ifadeyi hatırlamakta fayda var: "Her Avcı Sülün Nerede Oturduğunu Bilmek İstiyor." Bu çocukların hayat hackine aşina olmayan yetişkinler için, bu cümledeki her kelimenin ilk harfinin spektrumdaki tonların adını ifade ettiği açıklığa kavuşturulmalıdır. Yani, başımızda kırmızı, ardından turuncu, sarı, yeşil, mavi, mavi ve mor var. Bunlar gökkuşağına aynı sırayla giren renklerdir. Bu yüzden çocuğunuzla yapacağınız ilk şey bir gökkuşağı çizmektir.
Çocuk çok küçük olduğunda ve elbette renk biliminin temellerinin ne olduğunu bilmediğinde, ona örneklerle boyama sayfaları satın almak daha iyidir. Bu, çocuğun gökyüzünü kahverengiye değil, çimenleri kırmızıya boyaması için yapılır. Biraz sonra, bebeğin renkleri kendi başına belirleyebileceğinden emin olacaksınız, ancak önce olası seçenekleri onunla tartışmak daha iyidir.
duygular
Çok uzun bir süre boyunca bilim adamları, ana rengin herhangi bir gölgesinin bir kişinin duygularını etkileyebileceğini anlayabildiler. Goethe bundan ilk kez 1810'da bahsetti. Daha sonra bilim adamları, insan ruhunun dış gerçeklikle bağlantılı olduğunu keşfetti, bu da duyguları da etkileyebileceği anlamına geliyor.
Bu çalışmadaki bir sonraki adım, her tona bağlı belirli bir duygu olduğunu keşfetmekti. Ayrıca, bu teori pratik olarak doğumdan itibaren kendini gösterir. Bir takım duygulara atfedilen belirli bir renk kodu olduğu da ortaya çıktı. Örneğin üzüntü, korku, yorgunluk, her şey siyah veya gri olarak tanımlanabilir. Ancak neşe, ilgi, utanç veya sevgi genellikle kırmızı bir renk tonuyla ilişkilendirilir.
Psikolojik etkiye ek olarak, renk klinik gözetim altında incelenmiştir. Kırmızının heyecanlandırdığı, sarının canlandırdığı, yeşilin basıncı azalttığı ve mavinin yatıştırdığı ortaya çıktı. Ayrıca hepsi gölgenin özelliklerine bağlıdır. Sakin kırmızı ise neşe ve sevgiyi, karanlık ve parlak ise kan ve saldırganlığı sembolize edebilir.
Renk bilimi ve renk biliminin temelleri çok karmaşık bilimlerdir. Bunları tam olarak anlamak zordur, çünkü buradaki her şey oldukça göreceli ve özneldir. Renk bir kişiyi farklı şekillerde etkileyebilir, bazı insanlar hiç gölgeye maruz kalmaz. Bazı sanatçılar için mor ve sarı kombinasyonu çok uyumlu görünebilir, diğeri için - iğrenç ve çelişkili.
I. Newton'un ilk renk çarkı. Spektrumun bir bandını esnek bir levha olarak hayal ederek ve onu bir daireye bükerek bir renk çarkı elde edilir. Renk tekerleği ile çalışmanın temel ilkelerini anlamak için, genellikle basitleştirilmiş bir model ile değiştirilir. Itten'in renk tekerleği
İkinci dereceden bileşik renkler: yeşil, mor, turuncu. Üç ana rengin çiftler halinde karıştırılmasıyla elde edilirler: kırmızı, sarı ve mavi. Örneğin sarı ile maviyi karıştırdığınızda yeşil elde edersiniz. Yalnızca üç bileşik renk vardır: turuncu, yeşil ve mor.
Sıcak ve soğuk tonlar Renkler, sıcak ve soğuk tonlar olarak ikiye ayrılır. Genel olarak kırmızı, turuncu ve sarının sıcak, yeşil, camgöbeği, mavi ve morun ise soğuk olduğu kabul edilir. Ancak sanatçılar genellikle her rengin tonlarını soğuk ve sıcak olarak ayırt eder. Örneğin, soğuk mavi laciverttir, sıcak mavi ise kobalttır. Kırmızı ayrıca soğuk veya sıcak olabilir.
Zıt renkler Karşılıklı olarak birbirlerinin parlaklığını vurgular, arttırır. Bu tür renk çiftleri, soytarı kıyafetlerinde çok sık kullanılıyordu, bu kombinasyonlar mümkün olduğunca akılda kalıcı ve müdahaleci. Renk çarkında birbirinin karşısında yer alan renkler, yani. 180 derece aralık zıttır.
Sunumların önizlemesini kullanmak için kendinize bir Google hesabı (hesap) oluşturun ve giriş yapın: https://accounts.google.com
Slayt başlıkları:
RENKLİ DEVİRDAİM ARKA PLAN. Bir sunum geliştirdi: sanat öğretmeni Klimova Natalya Vasilievna MOU Lyceum №15
Rüyada değil, gerçekte - Bunda yanlış olan ne? - Gökkuşağında yaşıyorum Leylak bir evde. Sabah koşuyorum Bej botlarla, leylak ormanında Scarlet cloudberries yiyorum. Yapraklardan çiy düşüyor Lacivert çalılıklarda, Baykuş sarısı gözler Bana bakıyor. Bülbüllerin ıslık çaldığı yerde Çam ormanının arka sokaklarında Brooks yol alıyor Pembe göllere, Bir çalının arkasında sallanan bir sincap Mor kuyruklu, Beyaz balık Kiraz köprüsünün altında yüzer. Gökkuşağında yaşıyorum Ziyarete gel. T. Belozerova
Renk biliminde birkaç temel kavram vardır: Akromatik renkler renkli değildir, beyaz, siyah ve tamamı gridir. Kromatik - sırayla temel ve bileşik olarak ayrılan diğerleri. kromatik daire
Renk sınıflandırması: TEMEL RENKLER KIRMIZI SARI MAVİ + = KIRMIZI SARI TURUNCU + = KIRMIZI MAVİ MOR + = MAVİ SARI YEŞİL Kaç renk aldık?
Gökkuşağı renkleri: KIRMIZI - herkes TURUNCU - avcı SARI - YEŞİL ister - MAVİ - MOR oturma - sülün
Kolaylık sağlamak için gökkuşağı şeridimiz Renk çarkında kapatılabilir.Bir renkten diğerine kademeli geçiş, renk çarkında açıkça görülebilir. Bu geçişler, birincil ve bileşik renklerin tonlarını oluşturur.
Sıcak ve soğuk renkler: Yeşil özel bir renktir: İçinde daha fazla sarı varsa sıcak, mavi ise soğuktur. Kırmızı ve mavi, soğukluk ve sıcaklık açısından mutlak renklerdir.
Konuyla ilgili: metodolojik gelişmeler, sunumlar ve notlar
Uyumlu renk şemasını kaplayan renk tekerleği
Dosya, Teknoloji dersinde etkileşimli beyaz tahta kullanımına bir örnek olarak oluşturulmuştur.Uyumlu renk hesaplamalarının nasıl seçileceğini göstermek için kullanılması uygundur ....
Renk çarkını kullanarak süslemedeki renk kombinasyonları
Güzel sanatlar dersleri ve sanatsal yönelim derneklerinin sınıfları için metodolojik rehber ...
"Sanatsal yaratımda renk çarkı ve renk kombinasyonları" Sanatçılar, çalışmalarında renkleri uyumlu bir şekilde birleştirmek için renk çarkını kullanır. Elbette bu, renk uyumlarını iyi hissederek sezgisel olarak yapılabilir. Ancak, sezgisel olarak seçilen renk şemasını ve renk tekerleğinde sunulan doğru renk kombinasyonlarını resimlerinizde ustaca birleştirirseniz, inanılmaz derecede uyumlu renk kombinasyonları elde edebilirsiniz. Renk çarkı Renk çarkı, renkleri birleştirmek için kullanılan ana araçtır. İlk dairesel renk şeması 1666'da Isaac Newton tarafından geliştirildi. Renk çarkı, ondan seçilen herhangi bir renk kombinasyonunun birlikte iyi çalışacağı şekilde tasarlanmıştır. Temel tasarımda yıllar içinde birçok varyasyon yapılmıştır, ancak en yaygın versiyon 12 renkten oluşan bir dairedir. Ana renkler
Renk çarkı, kırmızı, sarı ve mavi olmak üzere üç renkten oluşan bir temel üzerine inşa edilmiştir. Bunlara ana renkler denir. Karıştırıldığında çarktaki geri kalan renkleri oluşturacak olan bu ilk üç renktir. Aşağıda, yalnızca birincil renkleri kullanan temel bir renk çarkı örneği verilmiştir.
ikincil renklerAra renkler, iki ana rengin karıştırılmasıyla oluşturulan renklerdir. Sarı ve maviyi karıştırmak yeşili, sarı ve kırmızıyı turuncuyu, mavi ve kırmızıyı ise moru oluşturur. Aşağıda, dış halkaya ikincil renklerin eklendiği bir renk çarkı örneği verilmiştir. Üçüncül renkler Üçüncül renkler, bir birincil ve bir ikincil rengin veya iki ikincil rengin karıştırılmasıyla oluşturulur. Aşağıda, dış halkada üçüncül renklere sahip bir renk çarkı örneği verilmiştir. gölgeler Renk çarkı on iki renkle sınırlı değildir, çünkü bu renklerin her birinin arkasında bir dizi farklı ton vardır. Beyaz, siyah veya gri eklenerek elde edilebilirler. Bu durumda renkler doygunluk, parlaklık ve hafiflik yönünde değişecektir. Olası kombinasyonların sayısı neredeyse sınırsızdır. Tamamlayıcı renkler Tamamlayıcı veya tamamlayıcı renkler, renk tekerleğindeki herhangi iki zıt renktir. Örneğin, mavi ve turuncu, kırmızı ve yeşil. Bu renkler yüksek kontrast oluşturur, bu nedenle bir şeyin vurgulanması gerektiğinde kullanılırlar. İdeal olarak, bir rengi arka plan ve diğerini vurgu olarak kullanın. Burada gölgeleri dönüşümlü olarak kullanabilirsiniz; örneğin açık mavimsi bir renk tonu, koyu turuncu ile tezat oluşturur. üçlülerKlasik üçlü, renk tekerleğinde birbirinden eşit aralıklarla yerleştirilmiş üç rengin birleşimidir. Örneğin, kırmızı, sarı ve mavi. Triadik şema ayrıca yüksek kontrasta sahiptir, ancak tamamlayıcı renklerden daha dengelidir. Buradaki ilke, bir rengin diğer ikisine hakim olması ve vurgulamasıdır. Bu kompozisyon, soluk ve doygunluğu giderilmiş renklerle kullanıldığında bile canlı görünüyor.analog üçlü
Analog Triad: Renk çarkında birbirine bitişik olan 2 ila 5 (ideal olarak 2 ila 3) renk kombinasyonu. Bir örnek, sessiz renklerin bir kombinasyonudur: sarı-turuncu, sarı, sarı-yeşil, yeşil, mavi-yeşil.
Kontrast üçlüsü (bölünmüş - tamamlayıcı renkler)
Bölünmüş tamamlayıcı renklerin kullanılması, yüksek derecede kontrast sağlar, ancak tamamlayıcı renk kadar doygun değildir. Tamamlayıcı renkleri bölmek, doğrudan tamamlayıcı renkleri kullanmaktan daha fazla uyum sağlar.
Bir gölge, temel tona siyah eklenerek rengi koyulaştırarak oluşturulmaktadır. Bu daha derin, daha zengin bir renk yaratır. Tonlar oldukça dramatik ve baskın olabilmektedir.[22]
Renk[değiştir kaynağı değiştir]
Siyah ve beyazın veya grinin temel renk tonuyla birleştirilmesiyle bir ton oluşturulmaktadır. Renk tonları gibi, tonlar da orijinal rengin daha ince versiyonlarıdır. Tonların pastel görünme olasılığı daha düşüktür ve temel renkte belirgin olmayan karmaşıklıkları ortaya çıkarabilmektedir.[24]