3391 Km Özet

Yukar&#x;daki müziği açmay&#x; unutmay&#x;n^^ Hepimize gelsin :')

Bu kitap ''içinde halledemeyenlere'' gelsin

Bir şövalye, aşt&#x;ğ&#x; dağlar&#x;n ard&#x;nda at&#x;yla ilerliyordu. Ta ki yedi dağ ötede gökyüzünden düşen bir y&#x;ld&#x;z görene kadar. Şöyle düşündü şövalye, ''Y&#x;ld&#x;zlar neden hiç dibime düşmez ey göklerin koruyucusu, söyle bana ; güzel olan her şey uzakta m&#x;d&#x;r?''

- - -

1.Bölüm : Yere Düşen Y&#x;ld&#x;zlar
*Kimse, hiçbir yeri geri dönmek üzere terk etmez.*

Ayaklar&#x;ma bakt&#x;m. Ayaklar&#x;mdaki siyah Vans ayakkab&#x;lar&#x;ma, kenarlar&#x;ndaki beyaz çizgilere. &#x;kisinin z&#x;tl&#x;ğ&#x;na, z&#x;tl&#x;ğ&#x;n&#x;n güzelliğine. Kocaman s&#x;rt çantam&#x; ağ&#x;r ağ&#x;r çekerek bacaklar&#x;m&#x;n aras&#x;na ald&#x;m, akl&#x;mda bana kurduğu son cümle, akl&#x;mda telefonda duyduğum o ses ''Belki de ben gerçekten gelmemeye gittim. O kadar çok gittim ki, art&#x;k hiçbir yerdeyim. Ama şunu bil ki, bu dünyada olmay&#x; seçebileceğim tek bir yer olsayd&#x; senin yan&#x;n&#x; seçerdim. Çünkü ben seni, ben seni'' Tamamlanamayan cümle, duyduğum tek silah sesi. Ç&#x;ğl&#x;klar&#x;m, ad&#x;n&#x; hayk&#x;r&#x;şlar&#x;m, telefonun kapan&#x;ş&#x;, bip seslerinin kulaklar&#x;ma saplan&#x;ş&#x;. Sakinleşmem, telefonu kulağ&#x;mdan belki açar umudumu yitirmemle indirmem saatlerimi ald&#x;. Kendimi birkaç saat sonra burada buldum. Kimseye haber vermeden, gizlice ç&#x;kt&#x;m odamdan mahvolmuş bir halde.

''Dikkat! Bu bir kap&#x; değişikliği anonsudur! Türk Hava Yollar&#x; &#x;stanbul Paris uçuşu, 14 numaral&#x; kap&#x;ya taş&#x;nm&#x;şt&#x;r. Yolcular&#x;n dikkatine.'' Çantam&#x; ald&#x;ğ&#x;m gibi h&#x;zla yürümeye başlad&#x;m. Kocaman s&#x;rt çantamla ona giden o uçağ&#x;n kap&#x;s&#x;na doğru yürüyordum. Kimsesiz, habersiz, tek baş&#x;ma Ben &#x;zmir. &#x;smimi doğduğum şehirden ald&#x;m. Ülkemin en güzide şehrinden Oysa ben şimdi bu ülkeyi b&#x;rak&#x;p gidiyorum. Onun için, onu bulmak için, onu kurtarmak için. Ona yar&#x;m kalan cümlesinin cevab&#x;n&#x; vermek için. ''Ben de seni ben de seni'' demek için. Ben &#x;zmir, ve bu, &#x;zmir'in Ege'sine kavuşma hikayesi.

(Ekim )

Tan&#x;d&#x;k geliyor mu şimdi söyleyeceklerim, iyi dinleyin. Her sabah okula gidiyorsunuz, bir köşede sessizce oturuyorsunuz, birileriyle konuştuğunuzda, güldüğünüzde, eğlendiğinizde bile içinizin bir köşesinde ruhunuz sessizce oturuyor herkesten uzakta. Akşam eve dönüyorsunuz, ve yine, bir kez daha gecelerinizi bir köşede öylece otururken geçiriyorsunuz. Geçip gitmesini istemiyorsunuz bu günlerin, çünkü bir köşede oturmaktan başka hiçbir şey gelmiyorsa da elinizden öyle yorgunsunuz ki bu günlerden kurtulmak ve o köşeden s&#x;yr&#x;lmak bile istemiyorsunuz. Ama bazen öyle günler oluyor ki ruhunuz içinizdeki o köşeden s&#x;yr&#x;l&#x;p ç&#x;kmak istiyor. Sabah uyanmak istemiyorsunuz, evden ç&#x;kmak istemiyorsunuz, her şeye rağmen evden ç&#x;k&#x;yorsunuz, akşam eve dönmek istemiyorsunuz. Sonra öyle bir an geliyor ki, dönecek bir eviniz kalm&#x;yor. Ve insan doğas&#x; öyle ki, insan her daim eve dönmek istiyor. &#x;nsan bazen evdeyken bile eve dönmek istiyor &#x;şte bu, benim gerçek evimi bulup ruhumu o eve götürme hikayem.

**Satın alacağınız ürünün kapak görseli katalogtaki ile farklılık gösterebilir.

Stok durumuna göre görseldeki baskılardan biri teslim edilecektir.


"O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan. Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi."

Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu almadığınız, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce, hatta denizlerce, adalarca ve şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz?

Kendinize yapar mıydınız bunu?

Bu hikaye, uzak bir ilişkinin hikayesi! Birbirlerini görmeden ve duymadan, aylar boyunca gece gündüz konuşan; birbirlerine bu kadar uzak, ama bir o kadar da yakın olan; aralarına giren onca kilometreye rağmen birbirlerine aşık iki insanın hikayesi! Burası bizim gezegenimiz, burada her şey anını bekler. Burası, bizim kilometrelik gezegenimiz.

"Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Gözlerim kapalıyken de görebiliyorum seni. Zaten seni gözlerim kapalıyken görebiliyorum sadece."