Mevlana Nın Şiirleri Kısa

Hz. Mevlana sözleri akıllarda yer etmiş ve günümüze kadar ulaşmayı başarmıştır. Söylemiş olduğu sözler ve öğütler yüzyıllar boyunca ders niteliğinde kullanılmıştır. En büyük alimlerden biri olan Mevlana'nın özlü sözleri çok sevilir ve sıkça araştırılır. Mevlana Celaleddin-i Rumi, yüzyılda yaşamış şair, fâkih, âlim, ilahiyatçı ve Sufi mutasavvıftır. Kaynaklara göre 30 Eylül yılında doğmuştur. 17 Aralık yılında ise vefat etmiştir. Mevlana'nın en güzel, ibretlik, anlamlı sözlerini sizler için bir araya getirdik.

EN GÜZEL MEVLANA SÖZLERİ-MEVLANA'NIN ÖĞÜTLERİ…

Gerek yok her sözü laf ile beyana. Bir bakış bin söz eder, bakıştan anlayana.

Kalbimi ve ruhumu vermemin bir yararı yok, sen zaten bunlara sahipsin. O yüzden sana bir ayna getirdim. Kendine bak beni hatırla.

Güzelliğin bir damlası olan Leyla için uykuyu haram etmek çok değilse, güzelliğin kaynağı Mevla için bir ömrü feda etmek az bile.

Başta dönüp koşan nice bilgiler, nice hünerler vardır ki, insan onunla baş olmak isterse, baş elden gider. Başının gitmesini istemiyorsan ayak ol.

Kalbin bir gün seni sevgiliye götürecek. Ruhun bir gün seni sevgiliye taşıyacak. Sakın acında kaybolma. Bil ki çektiğin acı bir gün dermanın olacak.

Nefsin ejderhadır. Öldü sanma, uykuya dalar o. Dertten eline fırsat düşmediği için uyur. Derdin bitince çıkar hemen. Hüner; dertsizken de nefsi uykuda tutmadadır.

Her zorluğun sonunda doğan bir ışık vardır. Eğer elleriniz diken yaralarıyla kan revan içinde kaldıysa güle dokunmanıza çok az kalmış demektir.

Yaşadığın dünyaya bak; yüce tanrı, hangi eserini sevginin kucağında büyütmemiş? Neden okşamak ve kucaklamakla gidilecek yere, tekme ve tokatla erişmeyi tercih edesin?

Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla.

Sarılmayı bilir misin? Sahiplenmeyi, sahiplendiğinde sadık kalmayı? Sen bilir misin aşık olmayı? Bölünebilir misin ikilere, üçlere, gerekirse binlere? Yapabilir misin?

Gerçekten sevebilir misin? Sevmenin demesi olmaz. Unutma; ya çok seversin bir kere, ya da hiç sevmezsin.

Ey sevgili; heyben acıyla dolar da nefes alamazsan gel. Huzur bulacağın kıyılarım senindir. Umutların solar kurur da su bulamazsan beraber sulayalım, gözyaşlarım senindir.

Kanadın kırılır da maviye uçamazsan, ne güne duruyor al, kanatlarım senindir. Çaresiz çilelere bir umut bulamazsan, kendime ettiğim dualarım senindir.

Gönül, gönül verilerek alınır.

Gönül, ebedi olmayan mülkü, bir rüya bil!

Kusur arıyorsan, tüm aynalar senin.

Kaderde sevmek var ama kavuşmak yok ise şayet, olsun! Vuslata aşık gönül susmaya da razı.

Ne zaman gökyüzüne bir nefes, bir dua gönderdin de ardınca ona benzer iyilik görmedin?

Köpeklerin kardeşliği, aralarına kemik atana kadardır.

Dert, insanı yokluğa götüren rahvan attır.

Kalp denizdir, dil de kıyı. Deniz de ne varsa kıyıya o vurur.

Fakat harap olmaktan niye gamlanayım? Harabenin altında padişah hazinesi var.

Aşk; sandığın kadar değil, yandığın kadardır

Harfler yetmedi anlaşılmama, bari hâlden anla.

Doğruların yemin etmeye ihtiyacı yoktur.

Ahlak örtüsü olmayanı, başörtüsü dindar yapmaz.

Kimde bir güzellik varsa bilsin ki ödünçtür.

Dua kapı çalmaktır. Gerisine karışmak haddi aşmaktır.

Bilmez misin ki cevap vermemek de cevaptır.

Kitaplardan önce, kendimizi okumaya çalışalım.

Kanat vardır doğanı padişaha götürür; kanat vardır kuzgunu leşe götürür.

Ey dost! Derdin ne olursa olsun umudun her zaman Allah olsun.

Bazen halimize melekler imrenir. Bazen de halimizden şeytan bile tiksinir.

Susmak, mana eksikliğinden değil. Belki mana derinliğindendir.

Kır oğul zinciri; hür gez, hür konuş, yok mu altından gümüşten bir kurtuluş?

Yapraksız kaldın diye gövdeni kestirme. Zira bu işin baharı var.

Kim demiş gül yaşar dikenin himayesinde? Dikenin itibarı gül himayesinde!

İnsan her şeyi göremez; sevdiğin şeyler, seni kör ve sağır eder.

Bir gönülde aşk ve sevgi ateşi yoksa o kişi karanlıklarda, Allah nurundan habersizdir.

İsyanlardayım dedi. Hayır, imtihanlardaydı. Fark etseydi, kurtulacaktı.

Öyle bir yar sev ki evladım; elinde su tasıyla, iftarı bekleyen oruçlu gibi beklesin seni.

Toprak gibi sessiz olduğum an bil ki; şimşek gibi gökte gürlüyor feryadım.

Tut ki Ali’den sana miras kaldı Zülfikar. Sende Ali’nin yüreği yoksa Zülfikar neye yarar?

Kalbi ve sözü bir olmayan kimsenin yüz dili bile olsa, o yine dilsiz sayılır.

Dilini terbiye etmeden önce yüreğini terbiye et; çünkü söz yürekten gelir, dilden çıkar.

Ben hiç dilek tutmadım, hep dua ettim. Ömrün ömrüme nasip olsun diye!

Kapı açılır, sen yeter ki vurmayı bil! Ne zaman? Bilemem! Yeter ki o kapıda durmayı bil!

Ne kadar bilirsen bil, söylediklerin karşındakilerin anlayabileceği kadardır.

Birini tanımadıysan kimin ve neyin peşinde olduğuna bak! Anlarsın…

Cahille girme münakaşaya. Ya sinirini zıplatır tavana! Ya da yazık olur adabına.

Kim, ne olursa olsun, sevgili bizim olsun tek, canı, canımız olsun.

Kötülük yaptın mı kork! Çünkü o bir tohumdur. Allah yeşertir, karşına çıkarır.

Aynı dili konuşanlar değil, aynı duyguları paylaşanlar anlaşabilir.

Gülü gülene ver. Kalbini sevene ver. Sevmek güzel şeydir. Kıymet bilene ver.

Can’ı Canan’a teslime hazır değilsen ‘ben Aşk’ım’ deme kimseye.

İmtihan içinde imtihan vardır. Derlen toparlan da ufak bir imtihana satma kendini.

Şikayetçi, kötü huyludur. İyi huylu şikayet etmez, tahammül eder.

Gözyaşının bile görevi varmış. Ardından gelecek gülümseme için temizlik yaparmış.

Üç sözden fazla değil, tüm ömrüm şu üç söz; hamdım, piştim, yandım.

Cahil kişi gülün güzelliğini görmez, gider dikenine takılır.

Bozuk olunca maya, ne ar tanır ne de hayâ!

Gerçek aşkı bilen kalp bir damla suya bile hürmetle bakar.

Bazı insanlar bize armağandır, bazıları ise ders.

Çektirilen acı havada asılı kalmaz, çektirenin başına düşer.

Sabır önceleri zehirdir. Huy edinirsen bal olur!

Bir kimsede kibir varsa, söz söylediği zaman soğan gibi kokar.

Gönül sevgiyi bulmuşsa kuru dal bile çiçek açar.

Sen Allah’a güven. Hiç beklemediğin anda çiçek açar umutlar.

Kalbinizle yaptığınız her şey size geri dönecektir.

Bir muammadır aşk. Kiminin vicdanına atılan taş, kiminin de gözünden akıtılan yaştır aşk.

Gel de birbirimizin kadrini bilelim. Çünkü ansızın ayrılacağız birbirimizden.

Küsmek ve darılmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler arayın.

Yüz kişinin içinde aşık, gökte yıldızlar arasında parıldayan ay gibi belli olur.

Bir yandan korkun bir yandan umudun varsa iki kanatlı olursun. Tek kanatla uçulmaz zaten.

Muhabbet ve merhamet, insanlığın; hiddet ve şehvet de hayvanların sıfatlarıdır.

Ey Müslüman, edep nedir diye sorarsan bil ki edep, her edepsizin edepsizliğine katlanmaktır.

Akıl bir kuzu, nefis bir kurt, iman ise çobandır. İman kuvvetli olmazsa, nefis aklı yer.

Aşkın hikâyesini, durmaksızın feryâd eden bülbüle değil. Sessiz sedasız can veren pervanelere sor.

Sus gönlüm! Bütün bu susmalarına karşılık her şeyin hayırlısının olacağına inanarak sus.

Seni bağrıma değil, bağrımı ve başımı ayağının altına bastım. Gözüm toprak olacak, ama gönlüm daima aşk kokacak.

Her yerde olmak gibi bir duan varsa, gönüllere gir; çünkü sevenler, sevdiklerini gönüllerinde taşırlar.

Ay doğmuyorsa yüzüne, güneş vurmuyorsa pencerene, kabahati ne güneşte ne de ay da ara! Gözlerindeki perdeyi arala!

Ey sevgili. Biz seninle bir salkımın iki aşık üzümüyken, başka şişelerde şarap olmuşuz, başka hayallerde harap olmuşuz.

İyiyim desem yalan olur, kötüyüm desem inancıma dokunur. En iyisi şükre vurayım dilimi, belki o zaman kalbim kurtulur.

Altın ne oluyor, can ne oluyor, inci, mercan da nedir bir sevgiye harcanmadıktan, bir sevgiliye feda edilmedikten sonra.

Şarap küpü nereye konursa konsun şaraptır. Gül mezbelelikte bitmekle kötü olmaz, şarap altın tasa konmakla helal olmaz.

Merhamette güneş gibi ol; cömertlikte akarsu gibi ol; tevazuda toprak gibi ol; ayıpları, kusurları örtmekte gece gibi ol.

Misafirsin bu hanede ey gönül, umduğunla değil bulduğunla gül, hane sahibi ne derse o olur, ne kimseye sitem eyle, ne üzül.

Aşk nasip işidir hesap işi değil! Aşk adayıştır arayış değil! Sen adanmışsan ve yanmışsan bu uğurda aşk seni bulmaya gelir. Aradığın seni arayandır.

Nefsin, üzüm ve hurma gibi tatlı şeylerin sarhoşu oldukça, ruhunun üzüm salkımını görebilir misin ki?

Yılan sokması seni sadece canından eder. Ama kötü dost hem candan, hem de imandan eder!

Aklım her gün tövbe eder. Nefsim her an tövbemi bozar. Arada kalmış bîçareyim. İyi ki senin kapın var.

Dediler ki: gözden ırak olan gönülden de ırak olur. Dedim ki: gönle giren gözden ırak olsa ne olur.

Beni çok özle, bir daha bu kadar sevmeyecekler seni. Aşksız olma ki ölü olmayasın. Aşkta öl ki diri kalasın.

Nasibinde varsa alırsın karıncadan bile ders. Nasibinde yoksa bütün cihan önüne serilse sana ters.

Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin. Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak.

Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver. Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur.

Ey sahura kalkan, sahur yemeği yiyen kişi! Az konuş, hatta sus! Sus da orucu anlayanlar, oruçtan söz etsinler.

Kimle gezdiğinize, kimle arkadaşlık ettiğinize dikkat edin. Çünkü bülbül güle, karga çöplüğe götürür.

En Özlü ve Kısa Mevlana Aşk Şiirleri

Mevlana-tam adıyla Mevlana Celaleddin Rumi- yılında dünyaya gelmiştir. Bugün Afganistan’ın sınırları içerisinde kalan Vahş kasabasında doğan Mevlana daha sonra Konya’ya gelmişfunduszeue.info güzel eserlerinden biri olan Mesnevi’yi burada kaleme almıştır. Mevlana öldükten sonra şiirleri dünya çapına yayılmıştır. Biz de bu içeriğimizde tıpkı Mevlana Sözleri içeriğinde olduğu gibi en güzel ve özlü Mevlana şiirlerini bir araya getirdik. İşte kısa Mevlana aşk şiirleri.

Mevlana Şiirleri;

1. Etme

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.

Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.

Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?

Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.

Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.

Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.

Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için

Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.

Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,

Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.

Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.

Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.

Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan.

Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;

Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.

Ey, cennetin cehennemin elinde oldugu kişi,

Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.

Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,

O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.

Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.

Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.

Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı.

Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.

İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil.

Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme.

2. Demedim mi?

Oraya gitme demedim mi sana,

seni yalnız ben tanırım demedim mi?

Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im?

Bir gün kızsan bana,

alsan başını,

yüz bin yıllık yere gitsen,

dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi?

Demedim mi şu görünene razı olma,

demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl,

onu süsleyen, bezeyen ben'im demedim mi?

Ben bir denizim demedim mi sana?

Sen bir balıksın demedim mi?

Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın,

senin duru denizin ben'im demedim mi?

Kuşlar gibi tuzağa gitme demedim mi?

Demedim mi senin uçmanı sağlayan ben'im,

senin kolun kanadın ben'im demedim mi?

Demedim mi yolunu vururlar senin,

demedim mi soğuturlar seni.

Oysa senin ateşin ben'im,

sıcaklığın ben'im demedim mi?

Türlü şeyler derler sana demedim mi?

Kötü huylar edinirsin demedim mi?

Ölmezlik kaynağını kaybedersin demedim mi?

Yani beni kaybedersin demedim mi?

Söyle, bunları sana hep demedim mi?

3. Olduğun Gibi Görün

Güneş gibi ol şefkatte,merhamette.

Gece gibi ol ayıpları örtmekte.

Akarsu gibi ol keremde,cömertlikte.

Ölü gibi ol öfkede ,asabiyette.

Toprak gibi ol tevazuda,mahviyette.

Ya olduğun gibi görün,ya göründüğün gibi ol.

4. Allahım Bu Vuslatı Hicran Etme

Allahım bu vuslatı hicran etme

Aşkın sarhoşlarını nalan etme

Sevgi bahçesini yemyeşil bırak

Bu mestlere bahçelere kasdetme

Dalı yaprağı vurma hazan gibi

Halkını başı dönmüş zelil etme

Kuşunun yuvasının ağacını

Yıkma da kuşlarını perran etme

Kumunu ve mumunu karıştırma

Düşmanları kör et de şadan etme

Hırsızlar aydınlığın düşmanıdır

Onların işlerini asan etme

İkbal kıblesi yalnız bu halkadır

Umut kabesin öyle viran etme

Bu çadır iplerini öyle katma

Çadır senindir eya sultan etme

Yok dünyada hicrandan daha acı

Ne istiyorsan et de onu etme

5. Ağıt

Göz gamın ne olduğunu bilseydi,

gökyüzü bu ayrılığı çekseydi,

padişah bu acıyı duysaydı;

göz gece demez gündüz demez ağlardı,

gökler yıldızlara, güneşle, ayla

gece demez gündüz demez ağlardı.

padişah bakardı ününe,

tacına, tahtına, tolgasına, kemerine,

gece demez gündüz demez ağlardı.

Gül bahçesi güzün geleceğini duysaydı,

uçan kuş avlanacağını bilseydi,

gerdek gecesi bu özlemi görseydi;

gül bahçesi hem güle hem dala ağlardı,

uçan kuş uçmaktan vazgeçer ağlardı,

gerdek gecesi öpüşmeye, sarılmaya ağlardı.

Zaloğlu bu zülmü görseydi,

ecel bu çığlığı duysaydı,

cellâdın yüreği olsaydı;

Zaloğlu savaşa, yiğitliğe ağlardı,

ecel bakardı kendine ağlardı,

cellât, yüreği taş olsa, ağlardı.

Kumru, başına geleceği duysaydı,

tabut, içine gireni bilseydi,

hayvanlarda bir parça akıl olsaydı;

kumru selviden ayrılır ağlardı,

tabut omuzda giderken ağlardı

öküzler, beygirler, kediler ağlardı.

Ölüm acılarını gördü tatlı can,

koyuldu işte böyle ağlamaya.

Olanlar oldu, gitti dostum benim.

şu dünya bir altüst olsa, aülasa yeri var.

öylesine topraklar altında kalmışım

6. Ey Balçık Dünya

Seni bildim bileli,

ey balçık dünya,

başıma nice belâlar geldi,

nice mihnet, nice dert.

Seni sırf belâdan ibaret gördüm,

seni sırf mihnetten, dertten ibaret.

İsa'nın yurdu değilsin sen,

yayıldığı yersin eşeklerin.

Nerden tanıdım seni bilmem ki,

nerden parçası oldum bu yerin,

Bana vermedin bir yudum tatlı su,

sofranı yaydın yayalı.

Elimi ayağımı bağladın gitti,

elimin ayağımın farkına varalı.

Bırak da bir ağaç gibi

yerin altından çıkarıp ellerimi

sevgilinin havasıyla sarmaşdolaş olayım,

uzayıp gideyim bâri.

Ey çiçek, dedim çiçeğe,

dedim, bu küçük yaşta sen,

neden ihtiyar oldun bu kadar,

dedim, nasıl oldu bu böyle?

Çocukluktan kurtuldum, dedi çiçek,

sabah rüzgârını tanıyalı,

hep yukarlara doğru çıkar

yukarlardan gelmiş bir ağaç dalı.

Şunu da söyledi çiçek:

Madem aslımı tanıdım,

madem yersizlik âlemi aslım,

artık bana tek bir şey düşecek:

Yücelip aslıma gitmek.

Sus yerter artık,

var git yokluğa haydi,

yoklukla yok ol.

Git, yokluklardan tanı

yokluktan var olanı.

7. Bu Ayrılık

Kusuruma bakmayın benim, dostlar,

bağışlayın beni.

Ben davullara, bayraklara aldırmayan

bir padişahın yoluna düşmüşüm,

deli divane olmuşum.

Çok uzaklardan yürüyen bir adam gibiyim ben,

çok uzaklardan geçen bir hayal gibi.

Ama yok da sayılmam hani,

var olan bir şeyim ben.

Haydi ben bensiz geleyim,

sen sensiz gel.

Ne varsa şu ırmağın içinde var,

soyunalım iki can,

dalalım şu ırmağa, hadi.

Bu kupkuru yerde yakınmadan gayri ne gördük,

bu kupkuru yerde ne gördük zulümden gayri.

Bu ırmakta ne ölmek var bize,

bu ırmakta ne gam var, ne keder var, ne dert.

Bu ırmak alabildiğine yaşamaktan,

bu ırmak iyilikten, cömertlikten ibaret.

Durma, çabuk gel, gelmem deme.

Ne evet demek yaraşır sana, ne hayır, dostum,

senin şânına sadece gelmek yaraşır.

8. Dün Gece

Ne güzel geceydi dün gece, ne güzel geceydi:

Onunla sarmaşdolaş, dudak dudağa,

talih kapısı ardına kadar açık,

güneş kucağımızda.

Ne güzel geceydi dün gece, ne güzel geceydi:

Şarap tasını her sunuşunda

diyordu aklına başına al.

Hani dün gece aklın da tam sırasıydı ya!

9. Bir Gececik

Bir gececik uyuma, ne olur.

Ayrılık kapısını çalma bir gececik.

Bir gececik dostların gönlü olsun,

ne olur sabahı et bir gececik.

Bir gececik gözlerimiz seninle aydın olsun,

kör olsun şeytan bir gececik.

Dünyayı güzel kokular sarsın bütün.

Karanlıklardan ışıklar aksın ovalara.

Sofrandakiler dirilsin bir gececik.

Bir gececik uyuma, ne olur.

Ayrılık kapısını çalma bir gececik.

Bir gececik ata bin, meydana gel.

Gönüller bir gececik rahat olsun,

göğüsler meydana dönsün bir gececik.

Yeniler giyinelim biz kulların.

Musa gibi sen bir sopa al eline.

Sopa bir anda elinde yılan olsun.

Süleyman gibi sen karıncaların yanına var.

Karıncalar bir anda birer Süleyman olsun.

Ne olur, bir gececik kapısını çalma ayrılığın.

Başka Yarınlar

Bugün yüzünde bir başka güzellik var senin,

bugün dudağında başka bir tad var,

boyunda başka bir yücelik.

Bugün kırmızı gülün bir başka daldan.

Ayın gökyüzüne bugün sığmamış.

Göklere benzeyen göğsün bugün daha geniş.

Hangi yanından kalktın bu sabah, söyle,

bir başka kavga var dünyada senin yüzünden,

dünyada bir başka gidiş

Biz senin gözlerinden gördük

arslanlara meydan okuyan o ceylanı,

Başka bir ovası var o ceylanın bugün

iki cihandan da dışarı

Seven insanın ayağı mı yok,

işte ona ölümsüzlük kapandı.

Yukarlarda onunla uçar gider.

Gözlerinin denizinde onu arama.

Oinci bir başka denizde.

Bakarsın bugün sever bu yürek,

yarın sevilir bakarsın.

Yüreğimin özünde başka yarınlar var.

Bahar

Sevgili tutmuş yularımdan beni,

develer gibi habire çeker.

Esrik devesini böyle nereye götürür,

böyle hangi katara?

Hem canımı çiğnedi benim o,

hem bedenimi çiğnedi.

Gönlümü bağladı benim o,

kırdı şişemi.

Ne iş yaptırmaya götürür, bilmem,

nereye götürür beni.

Sevgili takar beni oltasına,

atar karaya balık gibi.

Sevgili kurar gönlüme bir tuzak,

avcıdan yana çeker sürür beni.

Bakarım tabiat başlar büyük işine:

Bulutlar gelir uzaktan

katar katar, küme küme.

Bulutlar sular ovaları.

Bulutlar yürür dağlara doğru.

Uyanır açar gözlerini yeryüzü.

Gökler çalar davulunu.

Dalların gönlüne çeker gülün özü

en güzel kokusunu baharın.

Tohumun gönlü başlar vermeye tohum.

Ağaç durmadan söyler, döker içini.

Mesnevi'den

Aşkın şerarı ateşi ta bağrıma düştü,

Ahım işiden yandı deyu başıma üştü,

İmdadıma eşkim ile dide yetişti,

Hepsi kalıp acz dediler: 'eyvah',

Yansın ko dedim, sönmeye söndürmeye Allah.

Bizim Canımıza Gelsin

Hastalıklar senden uzak olsun, ey canlarımızın rahatı,

ey gören gözümüz,

kem gözler senden uzak olsun!

Bedenin sağlam olsun, ay yüzlü güzel,

gölgen başımızdan eksik olmasın!

Gül bahçesine benzeyen yüzün,

o gönül otlağımız,

ovamızın yeşilliği,

nasılsa hep öyle kalsın,

hep öyle taze, yeşil.

Bizim canımıza gelsin

senin bedenine gelen ağrı.

Hatırla Ama

Bir tatlı ömür gibi gitmeye niyetlendin,

ayrılık atına eyer vurdun inadına.

Ama bizi unutma, hatırla ama.

Sana temiz dostlar, iyi dostlar, bağdaş dostlar

yeryüzünde de var. gökyüzünde de var.

Eski dostla ettiğin yemini, hatırla ama.

Sen her gece ay değirmisini

başına yastık edince yollarda,

dizimde yattığın geceleri hatırla ama.

Sen ey, hüsrev'i kendine kul,

Şirin gibi bir nice güzeli esir eden,

aşkının ateşiyle tıpkı Ferhat gibi benim

ayrılık dağını delmede olduğumu, hatırla ama.

Bir deniz kesilen gözlerimin kıyısında

bir aşk ovasını görmüştün hani;

sarfan dallarıyla, ağustos gülleriyle sarmaşdolaş.

Bunu unutma, hatırla ama.

Ey Tebrizli Şems,

dinim aşktır benim, senin yüzünü gördüm göreli,

benim dinim senin yüzünde övünür, ey sevgili.

Bunu unutma, hatırla ama.

Dostlar Gün Bugün

Toy, düğün kumaş oldu, ölçüldü biçildi.

Toy, düğün elbise oldu uzun boya.

Toylar, düğünler tam bizim için,

toyumuz, düğünümüz kutlu olsun dünyaya.

Şekere eş oldu dudu kuşu,

zühre eş oldu aya.

Toylar, düğünler tam bizim için,

toyumuz, düğünümüz kutlu olsun dünyaya.

Bugün hayat öylesine rahat.

Bugün yürekler öylesine ferah.

Bugün insanlar öylesine kardeş.

Toylar, düğünler tam bizim için,

toyumuz, düğünümüz kutlu olsun dünyaya.

Ey şehrimizi aydınlatan sultan,

güvey oluyorsun bir güzele bu gece.

Ne de güzel yürüyorsun mahallemizde salına salına,

ne de güzel akıyorsun deremize çağlaya çağlaya,

ey bizi unutmayan, bizi arayan dost,

ey bizim suyumuz, ırmağımız.

Toylar, düğünler tam bizim için,

toyumuz, düğünümüz kutlu olsun dünyaya.

Dostlarım, gün bugün,

oynayın, raksedin, dönün.

Bir bölük halk deniz gibi köpürüyor,

bir bölük halk dalga dalga secdede.

Bir bölük halk kılıç gibi savaşıyor,

bir bölük halk kanımızı içmede.

İşte girdi gerdeğe nergisle gül,

işte astım davulumu boynuma.

Toylar, düğünler tam bizim için,

toyumuz, düğünümüz kutlu olsun dünyaya.

Hz. Mevlana, y&#;llar&#; aras&#;nda ya&#;am&#;&#; büyük bir dü&#;ünürdür. Sözleri ve eserleri, dünyan&#;n her yan&#;nda, sadece müslümanlar taraf&#;ndan de&#;il herkes taraf&#;ndan dikkate al&#;nm&#;&#; bir alimdir. &#;eb-i Arus yani Dü&#;ün Gecesi ile sevgilisine kavu&#;an Mevlana “Gel, her ne olursan ol, gel” diyerek ho&#;görünün sembolü olmay&#; ba&#;arm&#;&#;t&#;r. Mevlana sözleri, her dönem payla&#;abilen çok anlaml&#; sözlerdir. Özellikle a&#;k sözleri, özellikle sosyal medyada en çok payla&#;&#;lan Mevlana sözleridir. K&#;sa Mevlana, Mevlana A&#;k sözleri, resimli Mevlana sözleri &#;eklinde haberimizde sizler için derledik.

MEVLANA SÖZLER&#;

Hz. Mevlana, y&#;l&#;nda Horasan'&#;n Belh bölgesinde Afganistan s&#;n&#;rlar&#;n içindeki Vah&#; kasabas&#;nda dünyaya geldi. Babas&#;, "Alimlerin Sultan&#;" ünvan&#; ta&#;&#;yan Muhammed Bahaeddin Veled'tir. y&#;l&#;nda babas&#;n&#;n ölümünden sonra Mevlana, Konya'ya göç etmi&#;tir. Seyyid Burhaneddin'den manevi dersler alan Muhammed Celâleddîn-i Rumi'ye, "Efendimiz" anlam&#;na gelen Mevlana ünvan&#; verilmi&#;tir. y&#;l&#;nda ise Tebrizli &#;ems ile tan&#;&#;t&#;. Kaynaklar taraf&#;ndan iki denizin bulu&#;tu&#;u nokta denilen Merec-el Bahreyn'de kavu&#;tular birbirlerine. Fakat Mevlana ile &#;ems'in tan&#;&#;mas&#; talebeleri taraf&#;ndan ho&#;görülmedi. y&#;l&#;nda ise &#;ems, 2. ve son kez ortadan kayboldu. &#;ems'in gitmesi sonras&#;nda Mevlana, Selahattin Zerkübi ve sonras&#;nda Hüsamettin Çelebi ile birlikte Mesnevi adl&#; eserini y&#;llar süren çal&#;&#;malar sonucu ortaya koymu&#;tur. Mevlana, ya&#;ad&#;&#;&#; dönemden bu zamana kadar sözleri ile birçok insan&#; etkilemeyi ba&#;arm&#;&#;t&#;r. Sadece &#;slam dünyas&#; de&#;il dünyan&#;n her yan&#;ndan her çe&#;it dü&#;üncede insan, Mevlana ve onun felsefesini benimsemi&#;tir. Mevlana'n&#;n y&#;llara meydan okuyan ve birçok konuya &#;&#;&#;k tutan özlü sözlerinin bir k&#;sm&#;n&#; sizler için yaz&#;m&#;zda bir araya getirdik.

KISA MEVLANA SÖZLER&#;

Mevlana Celaleddin Rumi taraf&#;ndan dile getirilen en k&#;sa söz içerisinde bile derin anlamlar vard&#;r. Mesnevi adl&#; eserinde toplan&#;lan bu sözleri, as&#;rlardan beri herkes taraf&#;ndan istifade edilmektedir. &#;&#;te bu me&#;hur sözlerinden sizlere birkaç örnek

Sözünü öyle bir izah et ki havas da avam da istifade etsin.

Kötülük insana tamahtan gelir. Kanaatten kimse ölmedi, h&#;rsla da kimse padi&#;ah olmad&#;.

Kötü zanda bulunan ki&#;i çirkindir. Asl&#;nda o kendi içini vurur kar&#;&#;ya.

Hacca gideceksen, bir hac yolda&#;&#; ara. &#;ster Hintli olsun ister Türk ister Arap. &#;ekline, rengine bakma, maksad&#; ne, ona bak.

Cahille oturup bal yiyece&#;ine, alimle oturup kuru ekmek ye…

Hadi yaram&#; sarmaya merhemin yok. Yalandan da olsa gönül alamaz m&#;s&#;n?

Muhabbet ve merhamet insanl&#;&#;&#;n; hiddet ve &#;ehvet de hayvanlar&#;n s&#;fatlar&#;d&#;r.

Kötülük insana tamahtan gelir. Kanaatten kimse ölmedi, h&#;rsla da kimse padi&#;ah olmad&#;.

Kötü zanda bulunan ki&#;i çirkindir. Asl&#;nda o kendi içini vurur kar&#;&#;ya.

Ate&#;in k&#;v&#;lc&#;mlar&#;yla al al bir yüzü vard&#;r. Ama yapt&#;&#;&#; kötü i&#;e bak, karanl&#;&#;&#; seyret.

Güzel ve iyi yüz, kötü bir huyla beraber olunca bil ki, kalp akçe bile etmez.

Koruktaki su ek&#;idir ama koruk üzüm olunca tatl&#;la&#;&#;r, güzelle&#;ir. Derken küpte yine ac&#;r, haram olur fakat sirke olunca ne güzel kat&#;kt&#;r.

&#;yi a&#;açtan talihli dal ç&#;kar.

Üzülme! Çünkü yaradan umudu en çaresiz anlarda yollar. Unutma; ya&#;murun en &#;iddetlisi en kara bulutlardan ç&#;kar.

Küsmek ve dar&#;lmak için bahaneler aramak yerine, sevmek ve sevilmek için çareler aray&#;n.

&#;imdi sen; Uzatt&#;&#;&#;n elini tutmayan ele mi darg&#;ns&#;n? Yoksa tutmayacak bir ele uzatt&#;&#;&#;n için, kendine mi k&#;zg&#;ns&#;n?

Korku erkektir, umut ise di&#;i; onlardan ölümsüz ve temiz &#;eyler do&#;ar.

Güçlük kolayl&#;kla beraberdir, kendine gel, ümidi b&#;rakma! Ak&#;ll&#; insan bilir ki, ölümün arkas&#;nda bile daha güçlü bir hayat beklemektedir.

Söz söyleyen kemal sahibi olursa, marifet ve hakikat sofras&#;n&#; serdi mi, o sofrada her türlü yemek bulunur. Herkes orada g&#;das&#;n&#; bulur.

MEVLANA'DAN A&#;K SÖZLER&#;

Mevlana’n&#;n bütün eserleri ilahi a&#;ka dayanmaktad&#;r. Öyle ki ölüm gününe bile Allah'a kavu&#;aca&#;&#; için &#;eb-i Arus yani "Dü&#;ün Gecesi" demi&#;tir. Varl&#;&#;&#;n mayas&#; a&#;kt&#;r, a&#;k&#;n en ileri noktas&#; olan Allah a&#;k&#; ve muhabbeti her &#;eyin üzerinde de&#;ere sahiptir. Mevlana bu dü&#;ünceden hareketle, binlerce beyitte ilahi a&#;k&#; söylemi&#;tir. Mevlana’n&#;n a&#;k üzerine söyledi&#;i sözlerine örnek olarak birkaç&#;n&#; a&#;a&#;&#;da sizler için derledik.

A&#;k, her &#;eydedir ama hiçbir &#;eyde görünmez.

A&#;k öyle engin bir denizdir ki, ne kenar&#; vard&#;r, ne de ucu buca&#;&#;.

Aya&#;&#;na batan dikenler, arad&#;&#;&#;n gülün habercisidir.

Ey sevgili, ilac&#;m da sensin, çarem de sensin. Yüz parça olmu&#; gönlümün nuru da sensin. Çaresiz gönlüm de, senden ba&#;ka ne varsa hepsi yok oldu. Beni kimsesiz b&#;rakma! Gel!

Hüzün taze tutar a&#;k yaras&#;n&#;. Yaramdan da ho&#;um, yarimden de…

A&#;k; sand&#;&#;&#;n kadar de&#;il, yand&#;&#;&#;n kadard&#;r.

Sen beni sevdikten sonra mal&#;n mülkün de&#;eri mi olur? Zaten toprak üstünde ne varsa hepsi de toprak olacakt&#;r.

Sen sadece sen de&#;ilsin; bensin, benimsin, bendesin.

Ac&#;, ac&#;yla iyile&#;ir. A&#;k ise daha büyük bir a&#;kla.

A&#;k, alt&#;n de&#;ildir, saklanmaz. A&#;k&#;n bütün s&#;rlar&#; meydandad&#;r. Hz. Mevlana

A&#;k, ac&#;s&#; ta&#;&#;mayan yürek ya deliye aittir ya ölüye.

A&#;k, ücreti ve kar&#;&#;l&#;&#;&#; olmayan bir hastal&#;kt&#;r, A&#;k hükmetmez ; terbiye eder…!

Seni Seveni Zehir Olsada Yut , Seni Sevmeyeni Bal Olsada Unut..!

A&#;k kalpten vurur, dost ise s&#;rttan. Kalp iyile&#;ir ama s&#;rt hep kambur kal&#;r.

A&#;k; ate&#;ten bir denizi, mumdan kay&#;kla geçmektir yan&#;p kül olmadan asla geçemezsin.

A&#;k; topuklar&#;ndan etine kadar i&#;lemi&#; bir nas&#;r gibidir. Ya can&#;n ac&#;ya ac&#;ya ad&#;m atacaks&#;n, ya da can&#;n&#; ac&#;ta ac&#;ta söküp atacaks&#;n. &#;ki yolda da tek bir gerçek olacak; can&#;n çok ama çok ac&#;yacak…

Mevlana’ya sormu&#;lar “sevgili” nas&#;l olmal&#; diye. Sevilecek biri olmad&#;&#;&#; zamanlarda bile seni sevmeli.

Sar&#;lacak biri olmad&#;&#;&#; zamanlarda bile sana sar&#;lmal&#; dayan&#;lmaz oldu&#;un zamanlarda bile sana dayanmal&#;.

A&#;&#;klar&#;n derinden çektikleri “aah” gönlün yedi kat semas&#;ndan gelmektedir. &#;&#;te bu yüzdendir yak&#;c&#;l&#;&#;&#;.

Kaderde sevmek var ama kavu&#;mak yok ise &#;ayet, Olsun! Vuslata a&#;&#;k gönül susmayada raz&#;. Dediler ki: Gözden &#;rak olan gönülden de &#;rak olur. Dedim ki: Gönüle giren gözden &#;rak olsa ne olur.

Ey sevgili. Sen benim içten içe kanayan en derin yarams&#;n. Ne kadar özlendi&#;ini bir bilsen, yoklu&#;undan utan&#;rs&#;n.

A&#;k öyle engin bir denizdir ki, ne kenar&#; vard&#;r, ne de ucu buca&#;&#;.

A&#;k, davaya benzer, cefa çekmek de &#;ahide: &#;ahidin yoksa davay&#; kazanamazs&#;n ki..

A&#;k kalpten vurur, dost ise s&#;rttan. Kalp iyile&#;ir ama s&#;rt hep kambur kal&#;r.

A&#;k okunun açt&#;&#;&#; yaradan, nice ba&#;r&#; yaral&#;, nice avlanm&#;&#; hasta var! Fakat ortada ne ok görünüyor, ne de yay.

MEVLANA ETME &#;&#;&#;R&#;

Duydum ki bizi b&#;rakmaya azmediyorsun, etme.

Ba&#;ka bir yar, ba&#;ka bir dosta meylediyorsun, etme.

Sen yadeller dünyas&#;nda ne ar&#;yorsun yabanc&#;?

Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.

Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere do&#;ru.

Çal&#;nm&#;&#; ba&#;kalar&#;na nazar ediyorsun, etme.

Ey ay, felek harab olmu&#;, altüst olmu&#; senin için

Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.

Ey, makam&#; var ve yokun üzerinde olan ki&#;i,

Sen varl&#;k sahas&#;n&#; öyle terk ediyorsun, etme.

Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.

Ay&#;n da evini y&#;kmay&#; kastediyorsun, etme.

Bizim duda&#;&#;m&#;z kurur sen kuruyacak olsan.

Gözlerimizi öyle ya&#; dolu ediyorsun, etme.

A&#;&#;klarla ba&#;a ç&#;kacak gücün yoksa e&#;er;

A&#;ka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.

Ey, cennetin cehennemin elinde oldugu ki&#;i,

Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.

&#;ekerli&#;inin içinde zehir zarar vermez bize,

O zehiri o &#;ekerle sen bir ediyorsun, etme.

Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.

Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.

Harama bula&#;an gözüm, güzelli&#;inin h&#;rs&#;z&#;.

Ey h&#;rs&#;zl&#;&#;a da de&#;en h&#;rs&#;zl&#;k ediyorsun, etme.

&#;syan et ey arkada&#;&#;m, söz söyleyecek an de&#;il.

A&#;k&#;n bayg&#;nl&#;&#;&#;yla ne me&#;k ediyorsun, etme.

Mevlana Celaleddin Rumi

Hz. Mevlana’n&#;n Yedi Ö&#;üdü

Cömertlikte ve yard&#;m etmede akarsu gibi ol

&#;efkat ve merhamette güne&#; gibi ol

Ba&#;kalar&#;n&#;n kusurunu örtmede gece gibi ol

Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol

Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol

Ho&#;görülülükte deniz gibi ol

Ya oldu&#;un gibi görün

Ya göründü&#;ün gibi ol

V&#;DEOLU MEVLANA SÖZLER&#;

MEVLANA ÖZLÜ SÖZLER&#;

Nerde akarsu varsa, orada ye&#;illik vard&#;r. Nerde akan gözya&#;&#; varsa, oraya rahmet gelir.

Topraktan geldik, topra&#;a gidece&#;iz. Mühim olan çamurla&#;mamak.

&#;yiyse de senden yeti&#;mi&#;, ye&#;ermi&#;tir; kötüyse de. Ho&#; naho&#;.. gönlüne gelen her &#;ey senden, senin varl&#;&#;&#;ndan gelir.

Odun yan&#;nca kül olur, insan yan&#;nca kul olur…

Ya oldu&#;un gibi görün, ya da göründü&#;ün gibi ol. (becerebilirseniz çok yerinde bir söz, görünmek istedi&#;in gibi olmak zordur ama imkans&#;z de&#;ildir, Yüce yarat&#;c&#;n&#;n bize verdi&#;i bu güzelli&#;i ya&#;atmak için çal&#;&#;mal&#;y&#;z)

Bu dünya zindand&#;r, biz de zindandaki mahkumlar&#;z. Zindan&#; del, kendini kurtar

S&#;r gibi seversen e&#;er, murad&#;n gerçekle&#;ir. Çünkü tohum, topra&#;a gizlenirse ye&#;erir.

Ta&#;, ta&#;l&#;ktan ç&#;k&#;p yok olmad&#;kça, mücevher olup yüzü&#;e tak&#;l&#;r m&#; hiç?

Biz süt ta&#;&#;yan memeye benzeriz. Bizi çeken ele göre süt veririz.

Yokluk, varl&#;&#;&#;n aynas&#;d&#;r.

Zor diyorsun, zor olacak ki imtihan olsun.

Madem ki h&#;rs&#;zs&#;n, bari o güzelim inciyi çal, madem ki gebe kal&#;yorsun, bari yüce bir çocu&#;a gebe kal.

E&#;er parça buçukta bütünle beraberdir, ondan ayr&#;lmaz diyorsan, diken ye, diken de gülle beraberdir.

Ba&#;&#;n &#;rma&#;&#;n suyuna dald&#; m&#;, suyun rengini nas&#;l görebilirsin?

Tahta içinde ya&#;ayan kurt, o tahtan&#;n fidan oldu&#;u vakit ki halini bilir mi hiç?

Tavus ku&#;u gibi sadece kanad&#;n&#; görme, aya&#;&#;n&#; da gör.

Denizden bile yerine su koymadan devaml&#; su alsan, bu i&#;in denizleri çöle çevirir.

Unutma, s&#;r gibi seversen e&#;er murad&#;n gerçekle&#;ir. Çünkü tohum topra&#;a gizlenirse ye&#;erir.

Sen bana kendi gözünle bakma, benim gözümle bak da biri iki görme! Bana, bir an olsun benim gözümle bak da varl&#;ktan öte bir meydan gör! Üstünün dostu ol ki üstün olas&#;n.

Kas&#;rga pek çok a&#;açlar y&#;kar fakat ye&#;ermi&#; bir ota isanlarda bulunur.

Ak&#;ls&#;z, yüzü güzele ; Ak&#;ll&#;, gönlü güzele talip olur . Zaman yüz güzelli&#;ini tüketir ama gönül güzelli&#;ini art&#;r&#;r.

Sus art&#;k yeter! s&#;r perdelerini pek o kadar y&#;rtma. Çünkü bize, k&#;r&#;klar&#; sar&#;p onarmak, s&#;rlar&#; örtmek yara&#;&#;r.

&#;ki ki&#;iyi a&#;an, bir ba&#;kas&#;na da söylenen her s&#;r, yay&#;l&#;r.

Ya Rabbi!
Bildirde ben beni bileyim.
Beni bilen ben ile kendime geleyim.
Benim bensizli&#;im ile ben seni bileyim.
Seni bilmeyen beni neyleyeyim.

Kuru duay&#; b&#;rak!

A&#;aç isteyen tohum eker!

Sizi harekete geçirmeyen iman&#;n, sizi s&#;rattan geçirmesine imkan yoktur.

Nefsinin istedi&#;ini yap&#;p da bir de “in&#;allah” demek Allah’la alay etmektir. Kimi kand&#;r&#;yorsun?

Münaf&#;&#;&#;n özrü kabul edilmez. Çünkü o özür dilindedir kalbinde de&#;il.

Kötü yarat&#;l&#;&#;l&#; ki&#;i, Allah’a yalvaramas&#;n diye; Allah ona, dert keder vermez! Unutma; Firavun’un ba&#;&#;, bir kez bile a&#;r&#;mad&#;!

Sen &#;ekillerde kal&#;rsan puta tap&#;yorsun demektir. Her &#;eyin &#;eklini b&#;rak, manas&#;na bak.

Sen de sa&#; eline bir sopa ald&#;n ama senin elin nerede, Musa’n&#;n eli nerede.

Yol afetleri içinde &#;ehvetten beteri yoktur.

Alem O’nunla kaimdir ve O’nsuz olan hiçbir &#;ey yoktur. O’nun r&#;zas&#;, rahmeti, bereketi ve tecellisi olmayan hiçbir &#;eyin de&#;eri yoktur.

&#;çen ak&#;ll&#;ysa, akl&#;n&#;n parlakl&#;&#;&#; daha da artar, fakat kötü huyluysa daha beter olur. Ama halk&#;n ço&#;u kötü oldu&#;undan, be&#;enilmez huylara sahip bulundu&#;undan, içki herkese haram edilmi&#;tir.

Tövbe bine&#;i, &#;a&#;&#;lacak bir binektir. Bir solukta a&#;a&#;&#;l&#;k dünyadan gö&#;e s&#;çray&#;verir.

Kimi insan ya&#;ad&#;&#;&#; zorluklar&#; bahane edip Allah’tan uzakla&#;&#;r, Kimi insan da ya&#;ad&#;&#;&#; zorluklar&#; vesile edip Allah’a yak&#;nla&#;&#;r.

A karde&#;, keskin k&#;l&#;c&#;n üzerine at&#;lmadas&#;n, tövbe ve kulluk kalkan&#;n&#; almadan gitme.

Nefsin, üzüm ve hurma gibi tatl&#; &#;eylerin sarho&#;u oldukça, ruhunun üzüm salk&#;m&#;n&#; görebilir misin ki

Gönül aynas&#; saf ve pak bir hale gelince (onda) sudan topraktan hariç suretler görürsün.

Nedamet ate&#;iyle dolu bir gönülle ve nemli gözlerle tövbe et. Zira çiçekler güne&#;li ve &#;slak yerlerde açar.

Herkesin günah&#;n&#; kapatamayaca&#;&#;na göre, kendi göz kapa&#;&#;n&#; kapat.

Kendi içini günahlardan temizle de, gizli ay, perdelerden s&#;yr&#;ls&#;n, sana görünsün.

Gizli kader yay&#;ndan gece ve gündüz oklar uçuyor; tatl&#; can&#; korumak için siperin yoksa ne yapacaks&#;n?

Nefis üç kö&#;eli dikendir, ne türlü koysan batar.

Herkes herkese bir lokma &#;ey verebilir ama bo&#;az ba&#;&#;&#;lamak, ancak Allah’&#;n i&#;idir.

Öküz, ans&#;z&#;n Ba&#;dat’a gelir, &#;ehri bir ba&#;tan öte gezip, dola&#;&#;r. Bütün o zevki, ho&#;lu&#;u, tad&#;, tuzu görmez de göre göre karpuz kabu&#;unu görür.

Kitaplardan önce kendimizi okumaya çal&#;&#;al&#;m.

Sonsuzun iki yan&#; da yoktur, ortas&#; nas&#;l olabilir?. Bal yiyen ar&#;s&#;ndan gocunmaz..

Güne&#;in &#;&#;&#;&#;&#; pisli&#;e vursa bile pislenmez, &#;&#;&#;kt&#;r o.

E&#;ri aya&#;&#;n gölgesi de e&#;ridir.

Huzurunda bulunmayanlara bile böyle elbiseler, böyle yiyecekler verirse, kim bilir konu&#;un önüne ne nimetler koyar.

Satrançta piyon yola ç&#;kar da, sonunda yüce vezir olur.

Gözya&#;&#;n&#;n bile görevi varm&#;&#;; ard&#;ndan gelecek gülümseme için temizlik yaparm&#;&#;.

Ne diye böbürlenip büyükleniyorsun? Do&#;umun bir damla su, ölümün bir avuç toprak de&#;il mi?

Sen çiçek olup etrafa gülücükler saçmaya söz ver. Toprak olup seni ba&#;&#;n&#;n üstünde ta&#;&#;yan bulunur.

Allah’a ula&#;acak birçok yol var. Ben A&#;k’&#; seçtim.

Padi&#;ah&#;n adamlar&#;ndan biri, zindan&#;n burcunu y&#;ksa, zindanc&#;n&#;n gönlü bu yüzden k&#;r&#;l&#;r m&#; hiç?

Hiçbir &#;eyden haberi olmayan cans&#;zlardan, geli&#;ip boy atan bitkiye, bitkiden ya&#;ay&#;&#;, derde u&#;ray&#;&#; varl&#;&#;&#;na, sonra güzelim ak&#;l, fikir, ay&#;rt edi&#; varl&#;&#;&#;na geldin.

Dünya pazar&#;n&#;n sermayesi alt&#;nd&#;r. Öte alemin sermayesi ise; a&#;k ve daim nemli iki göz. Gönlüm ba&#;d&#;r, gözüm bulut. Bulut a&#;lad&#; m&#; ba&#; ye&#;erir. Mum gibi ya&#; dök ki gönül evin ayd&#;nlans&#;n.

Söküklerini dik sözlerinin, dilini kalbine yana&#;t&#;r; dilinle söyledi&#;ini kalbinle de söyle. Kalbinden geçmeyeni diline de&#;dirme.

Her diken gül vermez.

Hiç derede kuru toprak bulunur mu?

Sen ise bir havuz ba&#;&#;nda yer aç&#;lmas&#;n&#; bile istemedin kendine. Biz ne yerler aç&#;yoruz kendimize, kul hakk&#;n&#; yiye yiye, eze eze, üze üze, neleri kimlerden kapmaya çabal&#;yoruz…

&#;ki yüz batman bala, bir okka sirke döksen, bal&#;n içinde erir, gider. Bal&#; tatt&#;n m&#; sirkenin tad&#;n&#; bulamazs&#;n fakat tartarsan bir okka fazla gelir. Demek ki sirke, hem yok olmu&#;tur, hem vard&#;r.

&#;ki parma&#;&#;n&#; gözünün ucuna koy bir &#;ey görebiliyor musun bu dünyadan sen göremiyorsun diye bu alem yok de&#;ildir insan gözden ibarettir asl&#;nda, geri kalan cesettir göz ise ancak gerçek dostu görendir insan gözdür, görü&#;tür, gerisi ettir insan&#;n gözü neyi görüyorsa de&#;eri o kadard&#;r.

Yine gel, yine gel, her ne olursan ol yine gel &#;ster kafir, ate&#;e tapan, putperest ol yine gel Bizim bu dergah&#;m&#;z ümitsizlik dergah&#; de&#;ildir. Yüz defa tövbeni bozmu&#; olsun da yine gel.

Hiç köpe&#;in havlamas&#;, ay&#;n kula&#;&#;na de&#;er mi?

Ana karn&#;ndaki çocu&#;a do&#;mak, dünyadan göçmektir.

Minareden dü&#;enin parças&#; bulunur, bulunur da; Gönülden dü&#;enin parças&#; bulunmaz ..!

Z&#;dd&#; meydana ç&#;karan, onun z&#;dd&#; olan &#;eydir. Bal, sirkeyle belirir.

Rengi kara bile olsa, bir ki&#;i seninle ayn&#; maksad&#; güdüyorsa, ona ak de, senin rengindedir.

Terazide arpa alt&#;nla yolda&#; olur ama bu, arpan&#;n da alt&#;n gibi de&#;erli olmas&#;ndan de&#;ildir.

Adalet nedir?
– A&#;açlar&#; sulamak.
Zulüm nedir?
– Dikene su vermek.

Tam inanç aynas&#; kesilen ki&#;i, kendini görse bile, Tanr&#;’y&#; görmü&#; olur.

Can, do&#;an ku&#;una benzer, beden ona bir tuzak.

Felsefeye sar&#;lan ki&#;inin akl&#;, ak&#;lla anla&#;&#;labilen &#;eylere ba&#;lanm&#;&#; kalm&#;&#;t&#;r. Mevlana sözleri

Oltandaki et lokmas&#;, bal&#;k avlamak içindir. Öyle lokma ne ba&#;&#;&#;t&#;r ne cömertlik.

Güzel söyle de halk, yüzy&#;llar boyunca okusun. Tanr&#;’n&#;n dokudu&#;u kuma&#; ne y&#;pran&#;r, ne eskir.

A&#;k &#;eriat&#;, bütün dinlerden ayr&#;d&#;r. A&#;&#;klar&#;n &#;eriat&#; da Allah’t&#;r, mezhebi de.

Sen, de&#;erinle ve dü&#;üncenle iki aleme bedelsin. Ama ne yapay&#;m ki kendi de&#;erini blmiyorsun. Kendini ucuza satma, çünkü de&#;erin yüksektir.

Biz birle&#;tirmek için geldik, ay&#;rmak için de&#;il.

Güzel üslupla söz söyleyenleriz; Mesih’in talebesiyiz; nice ölülere tuttuk da can üfürdük biz.

Tap&#;m&#;zda (yolumuzda) riyazat yok; burada hep lütuf var, ba&#;&#;&#; var. Hep sevgi, hep gönül al&#;&#;, hep a&#;k, hep huzur var burada.

&#;nsanlar günahlar&#; ile övünüyor sevaplar&#;yla alay ediyorlarsa &#;eytan yüreklerinde tavaf ediyor demektir.

Bir mum di&#;er bir mumu tutu&#;turmakla, &#;&#;&#;&#;&#;ndan bir &#;ey kaybetmez.

Sen, yerdeki ye&#;illik gibisin, aya&#;&#;n ba&#;l&#;. Bir yel esti mi, tam inanca ula&#;madan ba&#;&#;n&#; sallars&#;n.

Biliyorum, s&#;&#;mazs&#;n hiçbir yere bu sevdayla, dünya sana dar. Ama dayan gönlüm. Dayan ki her gecenin mutlaka bir sabah&#; var.

Herkesin bir derdi var; Her derdin bir ac&#;s&#;.. Ac&#;lar&#;m katlan&#;lmaz de&#;il ama bir de tuz basan&#; var..

Uçan ku&#;, yeryüzünde kalsa tasalan&#;r, derde dü&#;se a&#;lay&#;p inlemeye koyulur. Fakat ev ku&#;u, kümes hayvan&#;, yeryüzünde sevinçle yürür, yem toplar, ne&#;eyle ko&#;ar durur.

Hani bir hayvan vard&#;r, porsuktur ad&#;. Dayak yedikçe semirir, büyür, köte&#;i yedikçe daha iyile&#;ir, sopa vuruldukça semirir, insan da gerçekte porsuktur, çünkü o da dert, mihnet sopas&#;yla büyür, semizle&#;ir.

Niçin çocuk dokuz ayda yarat&#;lmakta? Çünkü Allah’&#;n adeti bir &#;eyi yava&#;l&#;kla yapmakt&#;r.

Sab&#;r, kurtulu&#;un anahtar&#;d&#;r.

Sab&#;rl&#; ku&#;, bütün ku&#;lardan daha iyi uçar.

Ey gönül ses etme! bekle! Ya nasip de Rabbine b&#;rak….

Herkes güne&#;i görebilseydi, güne&#;in &#;&#;&#;klar&#;na delalet eden y&#;ld&#;zlara ne ihtiyaç vard&#;?

Bir kuyudan her gün toprak çeker, her gün oray&#; kazar, e&#;ersen, sonunda ar&#; duru suya ula&#;&#;rs&#;n.

&#;nsanlar&#; iyi tan&#;y&#;n, her insan&#; fena bilip kötülemeyin, her insan&#; da iyi bilip övmeyin.

Kabiliyetsiz olmak bir kusur de&#;ildir. Ama Karaktersiz olmak çok büyük bir kusurdur.

Ey sevgili.. Biz seninle bir salk&#;m&#;n iki a&#;&#;k üzümüyken, ba&#;ka &#;i&#;elerde &#;arap olmu&#;uz, ba&#;ka hayallerde harap olmu&#;uz…

Pirenin &#;s&#;r&#;&#;&#;ndan meydana gelen yan&#;&#;, seni y&#;lan soktu mu yok olur gider.

Padi&#;ah, töhmet alt&#;na al&#;nan&#; Karun’a çevirir. Art&#;k suçsuzu ne hale kor, onu sen dü&#;ün.

Y&#;lan yumurtas&#; da serçe yumurtas&#;na benzer ama aralar&#;nda ne kadar fark var.

Kara yüzlüye ha sabun, ha kara boya.

Mal&#;n&#;-mülkünü ver de bir gönül al; al da o gönül, mezarda o kapkara gecede &#;&#;&#;k versin sana.

&#;ki parma&#;&#;n&#;n ucunu gözüne koy. Bir &#;ey görebiliyor musun dünyadan? Sen göremiyorsun diye bu alem yok de&#;ildir.

Birisi güzel bir söz söylüyorsa bu, dinleyenin dinlemesinden, anlamas&#;ndan ileri gelir.

Nak&#;&#; da mü&#;ahede edersin nakka&#;&#; da; devlet yayg&#;s&#;n&#; da onu dö&#;eyeni de.

Topraktan yarat&#;lan beden kabad&#;r karad&#;r; ama cila kabul eder onu cilala!

Hilal gerçekte noksanl&#;k kabul etmez; görünü&#;teki bu noksanl&#;k yava&#; yava&#; dolunay haline gelmek olgunluk kazanmak içindir.

Yolumuz yar ile gül bahçesine u&#;rad&#;; Ben gafletle güle nazar edince dedi ki yar : Muhabbetin &#;art&#; bu mudur, utan yapt&#;&#;&#;ndan! Ben varken güle bakmak nas&#;l elinden gelir?

&#;nsan gözdür, görü&#;tür, gerisi ettir. &#;nsan&#;n gözü neyi görüyorsa, de&#;eri o kadard&#;r.

Ey gönül! Mideleri bozulmu&#; hastalara bal yedirme; kör ki&#;ilere de, göze ait sözler söyleme.

Mala mevkiye a&#;&#;k olan gönül ya bu topra&#;a zebundur ya kara suya!

Senin aynan niçin s&#;r vermiyor biliyor musun? Üzerindeki pas duruyor da ondan.

Bütün ak&#;ll&#; ki&#;iler, dünyal&#;k dü&#;ünmekte, h&#;rkalar&#;n&#; dikmekteler! Halbuki, a&#;&#;klar&#;n içlerindeki ate&#;, h&#;rkalar&#; yak&#;p durmadad&#;r.

Kim daha güzelse k&#;skançl&#;&#;&#; daha fazla olur. K&#;skançl&#;k ate&#;ten meydana gelir.

Dünya tuzakt&#;r. Yemi de istek. &#;stek tuzaklar&#;ndan kaç&#;n&#;n.

Yüzün rengi, kalplerin casusudur.

RES&#;ML&#; MEVLANA SÖZLER&#;

Gördü&#;ün sahil ise dilim. K&#;y&#;lar&#;ma vuran dalgalar&#;ma &#;a&#;ma. Onlar a&#;k’tan gel-git’im. Beni mecnundan Leyla’dan sorma. Ben yaln&#;z Mevla’dan bir izim.

Ben kimim. Beni söylediklerimde arama. Ben söylemediklerimde gizliyim görmedi&#;in koskoca derya gönlümdür.

Hiç ay, yeryüzünde ev sahibi olur mu?

Demircili&#;i bilmiyorsan, demirci oca&#;&#;ndan geçerken sakal&#;n da yanar, saç&#;n da.

Ac&#; su da, tatl&#; su da berrakt&#;r. Sak&#;n görünü&#;e aldanma… Görünü&#;te herkes insand&#;r ama gerçek insan hal ehli oland&#;r.

Kanaatten hiç kimse ölmedi, h&#;rsla da hiç kimse padi&#;ah olmad&#;.

Tefekür sahipleri bedence zay&#;flar. Mum ne denli erirse alevi o kat parlar.

Ne kadar zengin olsan, ancak yiyebilece&#;in kadar yersin. Denize testiyi dald&#;rsan, alabilece&#;i kadar su al&#;r, gerisi kal&#;r.

Cahille oturup bal yiyece&#;ine, alimle oturup kuru ekmek ye…

Cahil ile sohbet etmek güçtür bilene ; Çünkü cahil ne gelirse söyler diline.

Nice bal&#;k vard&#;r ki su içinde her &#;eyden eminken bo&#;az&#;n&#;n h&#;rs&#; yüzünden oltaya tutulmu&#;tur.

Dilini terbiye etmeden önce yüre&#;ini terbiye et; Çünkü söz yürekten gelir, dilden ç&#;kar.

Ey Gönül! En ac&#; ilaç ayr&#;l&#;kt&#;r; zira onun içinde A&#;k gibi bir &#;ifa sakl&#;d&#;r.

E&#;er Rabbim seni bana yazm&#;&#;sa, Benden kaç&#;&#;&#;n yok..! Lakin kader seni benden alm&#;&#;sa, A&#;lamaya lüzum yok…

Yaln&#;zl&#;k, adam olmayan&#;n verece&#;i sevgiden, sayg&#;dan ye&#;dir.

A&#;k kalpten vurur, dost ise s&#;rttan. Kalp iyile&#;ir ama s&#;rt hep kambur kal&#;r.

Gülün dostu dikendir.

Dost ise dü&#;ünme, ver ömrünü gitsin. Dost de&#;ilse, hiç bekletme yol ver gitsin.

Bir ki&#;iyi tan&#;mak istiyorsan, dü&#;üp kalkt&#;&#;&#; arkada&#;lar&#;na bak.

Sende en iyi ne varsa dostuna onu ver.

Dostluk illa yan yana, diz dize olmak de&#;ildir. As&#;lcan cana, kalp kalbe olmakt&#;r.

Dost; ac&#; söyleyen de&#;ildir. Ac&#;y&#; tatl&#; söyleyebilendir.

Her &#;eyi aramad&#;kça bulamazs&#;n; fakat bu dost ba&#;ka; bunu bulmadan arayamazs&#;n.

Dost sanma &#;anl&#; vaktinde dost olan&#;. Dost bil gaml&#; vaktinde elinden tutan&#;.

&#;nsan&#;n kanad&#;, gayretidir.

Hazine, eziyet çekene gözükür.

A&#;&#;r yükün alt&#;na giren hamal, ba&#;kalar&#;ndan yükü kapar.

&#;nsan, ancak çal&#;&#;t&#;&#;&#;n&#; kazan&#;r.

Bilgiye ula&#;t&#; m&#; ayak, kanat olur.

Soru da bilgiden do&#;ar, cevap da.

Sözünü öyle bir izah et ki havas da avam da istifade etsin.

Nice bilginler vard&#;r ki gerçek bilgiden, hakiki irfandan nasipsizdirler. Bu ilim sahipleri, bilgi haf&#;z&#;d&#;r, bilgi sevgilisi de&#;il.

Bilgi, s&#;n&#;r&#; olmayan bir denizdir. Bilgi dileyense denizlere dalan bir dalg&#;çt&#;r.

&#;nsan&#;n ilim ve edebi, en büyük varl&#;&#;&#;d&#;r. Eskimez, çürümez, kaybolmaz.

Gençlerin aynada göremediklerini, ya&#;l&#;lar bir tu&#;la parças&#;nda okurlar.

Ey o&#;ul, herkesin ölümü kendi rengindendir. Dü&#;mana dü&#;mand&#;r, dosta dost!

Mezarl&#;&#;a git de ta&#;&#;n, kerpiçin alt&#;na bak; yatanlar&#;n ba&#;lar&#;n&#; ayaklar&#;ndan ay&#;rt edemezsin.

Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de ho&#;tur..

Ey alt&#;n s&#;rmalarla süslü elbiseler giymeye, kemer takmaya al&#;&#;m&#;&#; ki&#;i. Sonunda sana da diki&#;siz elbiseyi giydirecekler.

Gördü&#;ün, ölümün yüzü de&#;il, kendi çirkin yüzün. Can&#;n bir a&#;aca benzer; ölüm onun yapra&#;&#;d&#;r.

ANASAYFAYA DÖNMEK &#;Ç&#;N TIKLAYINIZ