Saksağan Kuşu Neyin Habercisi

Kekliklere saldırır, güvercinlere saldırır, tilkilere saldırır, dünya yıkılsa hayatta kalır. Saksağan doğanın belalısıdır

Siyah-beyaz gibi görünen ama kanat ve kuyruk üstü parlak yeşil-mavi, uzun kuyruklu, dayılanarak yürüyen bir kuş görürseniz, işte o, doğanın belalısıdır!
 Kentin göbeğinden dağların tepesine, her yerde yaşar. Koca Anadolu bozkırına bakın. Tek bir bodur ağaç kalmış diyelim. Halkımızın aman vermez baltasından veya önüne gelen her şeyi ateşe vermeye meraklı köylümüzün yangınından kurtulmuş. İşte o tek bodur ağacın üzerindeki, tavanı bile olan yuva onundur.
Bunca yıldır yollardayım, daha bir tekini ezilmiş görmedim. Ama ezilmiş her canlının başında onu görebilirsiniz. Kendisine ziyafet çekiyordur! 

Sayılarında artış var
Aklınıza gelebilecek her şeyi yer. Özellikle yüzük, küpe gibi parlak nesneleri, kaldırabileceği her türlü  renkli eşyayı yuvasına taşımaya bayılır. İki gün önce bahçede küçük bir oyuncak bez kaplan buldum.  Belli ki daha fazla götüremeyip düşürmüş.
Diğer kuşların başının derdidir. Daha yeni, gözümüzün önünde, ana-baba karatavuğun tüm çabalarına karşın yuvadan yumurtaları çaldı!
Şahinlere, doğanlara bile saldırır. En son ikisi bir olmuş, bir tilkiye dalaşmışlardı. Çoban köpeklerine bile pabuç bırakmayan tilki, onların şamatasından, şirretliğinden nerelere kaçacağını bilemedi! �
Saksağan (Pica pica) doğanın belalısıdır! “Bulaşmayayım” demenin de bir anlamı yoktur. O bulaşır! Artık huyundan mıdır bilemem!
“Kekliklere, güvercinlere rahat vermiyor. Yavruları çalacak. Çıkıp vurmayı bile düşündüm!” diye anlatıyordu Serhan. “Boş ver” dedim. “Onlar kendi aralarında anlaşırlar. Doğanın kuralı bu.”
Son yıllarda saksağan sayısında gözle görülür bir artış var. Orman Bakanlığı ’ndan umudum yok. Hani şu en ilişilmeyecek yaban hayatı türlerinin peşine düşüp eli tüfeklilerin de onları fark etmesini sağlayan projeler hazırlayıp Avrupa Birliği’nden para alan kuş derneklerimiz var ya! Sevabına saksağanla bir ilgilenmezler mi acaba?
Benimki de laf işte! 

Baraj yıkıldı, göl çevrildi
Ben baraj görünce sevinmem. Baraj bana, duvarla önü kesilen dereleri, nehirleri anlatır. Sular altında kalan verimli tarım alanlarını Bir zamanlar kuzuların otladığı meraları
Suyun kaynağına doğru yüzerken baraj duvarının önünde çaresiz kalan, karnı yumurta dolu sazanları, yayınları, turnaları düşünürüm. Doğmadan ölen balık yavruları gelir gözümün önüne.
Kapaklar kapatılınca, barajdan aşağıda suların çekiliverdiğini, balıkların öldüklerini anımsarım. Önü kesilen akarsuların göllere, denizlere ulaşamadığını, besin taşıyamadıklarını, bu yüzden aç kalıp ölen balıkları aklıma getiririm.
Antalya-Dim Çayı üzerindeki baraj çöktü. İki kıyısına yapılan onca çirkin lokantaya karşın hâlâ gururla akan, içinde balıkların oynaştığı, geçtiği yerlere on binlerce yıldan beri can veren bir güzel akarsudur Dim Çayı. İşte onu öldürmek için yapılan baraj çöktü. Şimdi barajda biriken çamur denize akıyor. Tanrının sopası yok!
Ben duvarı gölde de sevmem. Doğanın binlerce yılda oluşturduğu gölleri, duvarla çevirip güzelleştirmeye (!) kalkarlar. Ankara-Mogan gölü böyle havuza döndü. Ortasında fıskiye!
Güzelim Uzun Göl’ü de duvarla çevirdiler! Yol yapmak için! Görgüsüzlüğün sınırı yok!  �
Uzun Göl’ü korumakla görevli kişi ise, “Duvar kararı alanların ne yaptıklarını bildiklerini düşünmüştük!” diyor. Peki sen necisin? Orada ne duruyorsun? Yerini duvar ustasına bırak, git!
Bunu yapanlara verilecek en güzel yanıt, Uzun Göl’e gitmemektir. Tur şirketlerinin de, duvar yıkılıp göl eski hale getirilinceye kadar, Uzun Göl’ü programlarından çıkarmalarında yarar vardır. Yoksa yakında tur düzenleyecek göl bulamayacaklar!