Rüku Duası

[1] Bu ihtiyat, İmam Humeyni (r.a) açısından vacip olan ihtiyattır.

[2] Tevzihü’l-Mesail-ı Meraci’, c. 1, s.

[3] Vesailu’ş-Şia, c. 6, s. Muhammed b. Harun Zencanî’nin Ali b. Abdülaziz’den ve onun da Ebi Ubeyd b. Kasım b. Sellam’dan Peygambere (s.a.a) ulaşan bir senetle naklettiğine göre Hz Peygamber (s.a.a) şöyle buyurmaktadır: Ben rükû ve secdelerde okumaktan men edildim. O halde rükûda Allah’ı yüceltin ve secdede çok dua edin; zira kabul olma olasılığı yüksektir.

[4] Abdullah b. Cafer Humeyri Kumî, Korbu’l-Esnad, s. Vesailu’ş-Şia, c. 6, s. , h. Abdullah b. Cafer’in Korbu’l-Esnad’ta es-Sendi b. Muhammed’ten, Sendi b. Muhammed’in Ebi Bahteri’den, Ebi Bahteri’nin Cafer’den ve Cafer’in de babasından naklettiğine göre Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: Rükû ve secdelerde okumak yoktur. Rükû ve secdelerde sadece Allah azze ve celleyi övmek ve ondan sonra da talep ve dua vardır. O halde duadan önce Allah azze ve celleyi övmek ve O’na senada bulunmak ile işe başlayın sonra da dua edin.

[5] Allame Meclisi, Biharu’l-Envar, c. 82, s.

[6] Seyit Yezdî, el-Ûrvetü’l-Vûska, c. 2, s.

[7] Muhammed b. Yakub Kuleynî, el-Kâfi, c. 3, s.