Rüyada Pişmiş Kabak Görmek

kıntı, dar geçim veya hastalığa yahut hapse işâret eder. Bazen de rüyada kabak yemek, zihin ve zekânın üstünlüğüne ve insanın keskin aklına işâret eder. Rüyada kabaktan yapılan kaplar görmek, hafif ruhlu, faydalı, güzel ve yüce, şerefli kadınlara işârettir. Kap içerisinde olan pişmiş kabağı yediğini görmek, üzüntü ve keder ile tabir olunur. Eğer yediği pişmiş kabak, kap içinde değilse, o takdirde rızka ve kaybettiği şeyi bulmaya işaret eder. Hz. Yunus (a.s.) menkıbesi: Hz. Yunus'u (a.s.) balık, Allah'ın emriyle sahile bırakmıştı. Cenab-ı Hakk, sahilde peygam­berini barındırmak için hemen kabak ağacı bitirivermişti. Hz. Yunus (a.s.), balığın karnından çıktıktan sonra hayli bir zaman bu kabak ağacı veya kabak kökenlerinin o koca­man yaprakları içinde halsiz bir halde kalmış, hiç kimse­cikler görmeden o yapraklar içinde kendisine gelmiş, iyi­leşmiş ve ayağa kalkmış, sağlığına kavuşmuştur. Hatta menkıbenin şöyle bir de devamı vardır. Yunus (a.s.), balı­ğın karnında etleri kemiklerine geçmiş halde bayağı yıp­ranmıştır. İşte bu kabak yaprakları arasında kendisine ge­lip toparlanmıştır. Hz. Yunus peygamber, kendisine gelmiş ve sahilde, kumlukta cıvıl cıvıl oynayan çocuklar görmüş ve bulunduğu kabak yapraklan arasından onları seyretmiştir. Kumlukta oynayan çocukları seyrederken içlerinden bir çocu­ğun ayakta dikildiğini ve sağa sola koşamadığım gören Hz. Yunus (a.s.), çocuğun ama (kör) olduğunu fark eder. İçinden (gönlünden) bununda gözleri görseydi, o da arka­daşları gibi koşup oynardı, diye düşünür. Cenab-ı Hakk, o anda çocuğun gözlerini açıverir. Çocuk gözleri açılır açılmaz, hemen arkadaşlarının oyununa karışır vebaşlar arkadaşlarının ayaklarına çelme takarak düşürme­ye. O arkadaşını iter, öbür arkadaşını tekmeler derken, bu sefer Hz. Yunus peygamberin bulunduğu kabak yaprakla­rının olduğu tarafa gelir ve Hz. Yunus (a.s.)'ı görür ve arka­daşlarına bağırır: "Gelin, gelin! Burada çıplak bir adam var” der. Hz. Yunus peygamber, “tövbe ya Rabbi! gönlümden geçirdiğim bu çocuğun gözleri görseydi, o da arkadaşlarıyla oynardı düşün­cemden dolayı, beni bağışla” der. Çünkü o çocuğun kör (ama) olması bir hikmetin gereğidir. Cenab-ı Hakk, her şe­yi yerli yerince yapar. Bir hikmeti, bir sırrı vardır. Yüce Al­lah, kimi ne şekilde yapmışsa onun oluşu bir sır, bir hik­mettir. Onu kullar bilemez demek olur.