Gözbebeği Dikdörtgen Olan Hayvan

Bugün koyun yetiştiriciliği çok popüler, talep edilen ve finansal olarak karlı bir tarımsal yöndür. Bununla birlikte, hayvan yetiştirme sürecinde, birçok çiftçi, bireyleri veya hatta bütün bir süreyi etkileyen çeşitli hastalıklarla karşılaşabilir. Hayvanların ölümünü önlemek için, koyunlarda en sık görülen rahatsızlıkların ne olduğunu ve bunları ilk belirtilerle nasıl tanıyacağınızı bilmelisiniz.

Koyun hastalıkları ve semptomları, tedavisi, korunma

Koyunları etkileyen hastalıklar sadece genel hayvan sağlığını değil, aynı zamanda üretkenliklerini, büyümelerini ve fertilitelerini de olumsuz yönde etkiler.

Bradot veya agalactia - geleneksel rahatsızlıklar, örneğin, kuduz veya helmintiyazis, yanı sıra belirli bir doğada hastalıklar vardır. Başlıca semptomlarını, tedavi ve korunma yöntemlerini göz önünde bulundurun.

Biliyor musunKoyun, dikdörtgen şeklinde gözbebeği olan birkaç hayvanın kategorisine aittir.Ek olarak, deneyler hayvanların mükemmel hafızaya sahip olduğunu doğrulamıştır.

Bulaşıcı olmayan hastalıklar

Doğrudan temas yoluyla başkalarına bulaşmayan bulaşıcı olmayan hastalıkları olan en yaygın koyun hastalıklarının ilk grubunun tanımının başlatılması önerilir. Kural olarak, bu tür rahatsızlıklara sindirim sistemindeki rahatsızlıklar neden olur. En etkili tedavi erken aşamada olacaktır.

Skar şişkinliği

Skarın şişkinliği koyunlarda en çok etkilenen hastalıklardan biri olarak kabul edilir. Hayvanların beslenme kurallarına aykırı olduğu gibi, kalitesiz yem nedeniyle de ortaya çıkar.

Koyunların Sindirim Özellikleri:

Süt kuzu (a) ve yetişkin koyunların (b) pankreas ve abomasumu: 1 - yara izinin; 2 - skar; 3 - ağ; 4 - kitap; 5 - abomasum

Uzun süreli yetersiz beslenme sonucunda, bağırsak skarlarından biri normal şekilde çalışmayı keser ve bu semptomların ortaya çıkmasına neden olur:

• artan koyun sinirlilik ve kaygı;
• yemeğin reddedilmesi, iştahsızlık;
• şişkinlik, artan gaz oluşumu;
• Karın sertleşmesi.

Dolgunluğun ilk aşamalarında, bir koçu iyileştirmek için, ağzına gazları çıkarmanızı ve yara izlerinin çalışmasını normalleştirmenizi sağlayan özel bir tüp yerleştirdiler.

Durumu bir tüp vasıtasıyla hafifletmek mümkün değilse, minimal invaziv cerrahi girişim uygulanır - yara izi özel aletlerle delinir.

Zehirlenmeler ve Paronişi

Zehirlenme, çiftçilerin sıklıkla karşılaştıkları yaygın bir hastalıktır. Vücudun zehirlenmesinin nedenleri farklı olabilir, ancak çoğu zaman meralarda otlatma sırasında zehirli bitkiler yiyen hayvanlarla ilişkilendirilir.

Önerilen Kaynaklar

Koyunların otlatılması: zaman, standartlar ve teknik

Zehirlenmeyi aşağıdaki işaretlerle tanıyabilirsiniz:

• ishalin ortaya çıkışı;
• kusma;
• iştahsızlık ve yemeğin reddedilmesi;
• vücut ısısında artış.

Zehirlenmeler özellikle kuzular için tehlikelidir, çünkü kırılgan bedenleri bazen zararlı maddeler ve toksinler ile baş edemez. Bu nedenle, en az zehirlenme şüphesi varsa, uygun önlemler alınmalıdır.

Zehirlenmeyi tedavi etmenin etkili bir yöntemi, 100 ml bitkisel yağ ve 0.5 litre su başına 50 g tuzdan oluşan bir çözeltiyle gastrik lavajdır.

Daha az hoş olmayan şey paronişi - hayvanın toynaklarını etkileyen ve şiddetli iltihaplanma, şişme ve hatta çürümeye neden olan bir hastalık. Hasta koyun topallamaya başlar, taşınırken şiddetli ağrı hisseder. Rahatsız edici hayvandan kurtulmak için toynağı hafifçe kesmelisiniz.

Video: birleştirir

Kuzuların beyaz kas hastalıkları

Kuzuların beyaz kas hastalıkları, iskelet ve kas dokularının distrofisine neden olan en korkunç patolojilerden biridir. Ne yazık ki, bu tedaviye tabi değildir ve vakaların neredeyse% 60'ında mortaliteye neden olmaktadır. Kuzularda distrofinin gelişmesinin sebebi normal vitamin eksikliği, yani vitamin ve mineral bileşen eksikliği olarak kabul edilir: E, kobalt, fosfor, bakır, manganez, selenyum.

Beyaz kas hastalığının belirtileri aşağıdaki gibidir:

• topallık;
• vücudun genel zayıflığı;
• şişme;
• sık kramplar;
• hızlı nefes alma.

Tanımlanan hastalığı önlemek çok önemlidir. Bunun için E vitamini düzenli olarak yetişkin hayvanlara ve hamile kadınlara verilir ve diyete mineral ve vitamin takviyeleri dahil edilir.

Nooar hastalığı

Yumurtalık dışı hastalık bulaşıcı olmadığından bulaşıcı kategorisine girmez. Hastalık kişinin kendi yünü yemesinde ifade edilir, bunun sonucunda midede fazla miktarda yün birikmesi ve aşırıya kaçması gerekmez.

Çıkış yap

Yem kapları, içme kapları, koyunlar için fidanlıklardan bağımsız üretim

Bu, koyunların kalitesiz beslenmeleri nedeniyle olur.

Kural olarak, rahatsızlığa bu semptomlar eşlik eder:

• postanyvanie;
• sinir durumu;
• iştah azalması, yemeğin reddedilmesi.

Hastanın durumunu hafifletmek için, midenin mekanik temizliğine başvurunuz. Bununla birlikte, çoğu durumda, tedavi istenen etkiye sahip değildir ve cerrahın dahil olması gerekir.

ketozis

Ketozis, protein-karbonhidrat metabolizmasındaki bozukluklardan kaynaklanan yaygın bir hastalık türüdür.

En sık duyarlı olan dişiler, ketozise duyarlıdır.

Belirtileri ile karakterize edilir:

• sindirim sistemi bozukluğu;
• iştahsızlık ve kilo kaybı;
• saç dökülmesi;
• hızlı nefes alma, kalp ritim bozukluğu;
• genel uyuşukluk, halsizlik ve ilgisizlik;
• koordinasyon kaybı ve kramplar;
• kabızlık veya akut diyare.

Dengesiz beslenme, düşük kaliteli yiyecekler, uzun süreli aç kalma veya çok sayıda konsantre yemek nedeniyle hastalık gelişir. Koyun tedavisi için, diyetin dengelenmesi, sebzelerle, kök bitkilerinin yanı sıra A ve E vitaminlerine dayalı suni katkıların eklenmesi gerekir. Ayrıca hayvanların tedavisinde de insülin ve glikoz enjeksiyonları yapılır.

Biliyor musunKoyunların çok hassas ve keskin bir kulağı var.Yeni doğmuş bir kuzu, annesinin sesini çok sayıda kadından ayırabilir.

zatürree

Zatürree, solunum sisteminin çok ciddi, ciddi bir hastalığıdır , oluşumunun eşlik eden faktörleri şunlardır:

• koyunların yaşadığı odadaki taslaklar;
• çobanda nem ve rutubetin artması;
• sağlıksız koşullar;
• Soğuk mevsimde hayvanların erken tımar edilmesi.

Genel olarak, genç hayvanlar ve yeni doğan kuzular, bağışıklığı zayıf olan ve çeşitli virüsler, bakteriler ve enfeksiyonlarla tam olarak savaşamayan pnömoniye karşı hassastır.

Pnömoniyi aşağıdaki belirtilerden tanıyabilirsiniz:

• 41-42 C'ye kadar vücut sıcaklığı göstergelerinde keskin bir artış;
• uyuşukluk, apati, uyuşukluk, genel halsizlik;
• sinüslerden çok miktarda sümüğün salınması;
• nefes darlığı, nefes darlığı;
• kuru öksürük.

Pnömoni teşhisi durumunda derhal tedaviye başlanmalıdır. Veteriner antibiyotik ilaçları reçete eder: streptosit, neomisin, sülfonamid vb.

Ayrıca kaç yıl koyun ve koyun yaşadığını da okuyun.

Bulaşıcı hastalıklar

Enfeksiyöz hastalıklar hayvancılık için daha tehlikelidir, çünkü sadece bir birey değil, tüm hayvanlara bulaşabilir.

Bu hastalıkların neden olan ajanları en sık görülenlerdir:

• virüsler;
• bakteriler;
• mantar sporları;
• basit mikroorganizmalar.

Enfeksiyöz tipteki hastalıkların çoğu, hayvan kesim için gönderilirken tedaviye uygun değildir. Bazı hastalıklar belirli bir grubun antibiyotikleriyle tedavi gerektirir.

Önemli!Bulaşıcı hastalıklar çok hızlı yayılır ve tedavisi daha zordur.

listeria

Listeriyoz, çevrede oldukça hayatta kalan bakteri mikroorganizmalarından kaynaklanır. Hastalık, sinir sistemine (meningoensefalit), üreme organlarına (düşükler, metrit), memeye (mastitis) hasar ile karakterizedir. Hastalık sinir sistemini etkilerse, koyunlar% 100 ölümüne mahkumdur.

Listeryoza eşlik eden semptomlar:

• yem ve suyun tamamen reddedilmesi;
• kısmi felç, nöbet;
• hareketlerin koordinasyonu kaybı.

Ne yazık ki, şu anda, listerosis için bir tedavi yoktur. Bu nedenle, problemin mümkün olan tek çözümü, acı çekmek ve acı çekmek için hayvanı kesmektir. Önleyici bir önlem olarak koyunların aşılanması tavsiye edilir.

Ayrıca kendi besleme teknelerinizi, içicilerinizi ve koyunlar için fidanlıklarınızı nasıl yapacağınızı da öğrenin.

çiçek hastalığı

Çiçek hastalığı özellikle koyunların, özellikle de genç hayvanların taşınması zordur. Hastalıklı bireylerin çoğu hayatta kalamaz.

Evcil hayvanınızın çiçek hastalığı ile sözleşme yaptığına dair işaretler şunlardır:

• artan vücut ısısı
• kat kısmi kellik;
• aşırı tükürük;
• burun pasajlarından mukoza akması;
• vücudun tükenmesi;
• iştahsızlık
• göz kapaklarının şişmesi;
• döküntü ve veziküller şeklinde karakteristik döküntüler.

Hastalığın ilk semptomlarında, enfekte olmuş birey izole edilir. Tedavi, antibiyotik ilaçları almaktan ibarettir, ancak sıklıkla olumlu sonuçlar vermez. Eğer ilerleme kaydedilmediyse, hayvanlar öldürülür ve vücutları yakılır. Çiçek hastalığının önlenmesinde etkili bir yöntem aşılamadır.

braxy

Bradzot, koyunun özelliği olan hastalıklar kategorisine aittir. Sebep olan ajan, abomasum ve duodenumun iltihaplanmasına ve sonuç olarak vücudun şiddetli sarhoş olmasına neden olan anaerobik basildir.

Önemli!Bradzot son derece yüksek bir hızla gelişir, bu nedenle enfekte bir hayvanın diğerlerinden mümkün olan en kısa sürede izole edilmesi gerekir.

Bir koyun veya bir koç, enfekte bir kişiyle doğrudan temas halinde veya çubuk çok yaygın olan toprakta ise meralarda çimenler yoluyla bulaşabilir.

Hastalık aşağıdaki semptomlarla karakterize edilir:

• artan şişkinlik;
• koordinasyon kaybı;
• konvülsiyonlar;
• diş gıcırdaması.

Bradot enfeksiyonu için ölüm oranı% 100'dür. Bugün için bir tedavi yok. Enfeksiyonu önlemek için sürüyü aşılayın.

hiperplazisi

Hiperplazi veya pulmoner adenomatoz, solunum sisteminde epitel hücrelerinin büyümesine neden olan viral bir hastalıktır.

Bu durumda, aşağıdaki belirtiler gözlenir:

• şiddetli kuru öksürük;
• hızlı nefes alma;
• köpüren burun akıntısı;
• kritik kilo kaybı.

Bir hiperplazi hayvanını tedavi etmek neredeyse imkansızdır. Yapılabilecek tek şey, hasta koyunları izole etmek ve onu ötenazi yapmak.

Önemli!Pulmoner adenomatozis teşhisi konulduğunda, davayı tescil ettirmek için veterinerlik servisinin uygun makamlarını bilgilendirmek zorunludur.

Enfeksiyöz mastitis

Enfeksiyöz mastitis, hayvanların meme organını etkileyen çok tehlikeli bir hastalıktır. Stafilokoktan kaynaklanır ve tedavi edilmediği takdirde kangrene geçen memenin şiddetli iltihabı ile kendini gösterir.

Laktasyon sırasında sadece dişiler enfekte olur.

Enfeksiyon eşlik eder:

• ateş;
• meme organının iltihaplanması ve bundan cerahatli akıntı varlığı;
• memenin sıkışması ve kızarıklığı;
• sakız ortadan kaybolması.

Çoğu durumda, hayvanları tutmak için sağlıksız koşullar, mastitis oluşumuna yol açar. Hastalığı antibiyotik ve sulfonamidlerle tedavi ederler, creolin de kullanılır. Dişi tekrar hastalanırsa, iltihap ve apseler cerrahi olarak çıkarılır.

Biliyor musunİlk kez, koyunlar 7 bin yıl önce modern Türkiye Cumhuriyeti topraklarında evcilleştirildi.

agalactia

Enfeksiyöz mastitisin tehlikeli bir “tamamlayıcısı”, bakterilerin Mycoplasma'ya neden olduğu bir hastalık olan agalaktiadır. Enfeksiyon emziren ve kaba kadınlarda meme bezlerini, eklemleri ve gözleri etkiler. Sonuncusu genellikle kendiliğinden düşüklere sahiptir.

Agalaktia doğum sırasında veya doğumdan sonra aşağıdaki belirtilerle kendini gösterir:

• konjunktivit;
• yüksek vücut sıcaklığı 41-42 ° C'ye;
• memenin iltihabı;
• irin memelerden boşalması;
• sütün renk değişimi;
• iştah azalması.

Bu hastalıkta mortalite yaklaşık% 45'tir. Tedavi, tetrasiklin antibiyotiklerinin kullanımına dayanır.

enterotoksemi

Anaerobik clostridia'nın neden olduğu enterotoksemi, sinir sistemini olumsuz yönde etkiler, vücudun sarhoş olmasına neden olur. Hastalık mevsimsel olarak kabul edilir ve en aktif olarak ilkbaharda kendini gösterir. Birkaç aşama ile karakterize edilir: akut, süper akut, subakut ve kronik.

Yalnızca alt akut aşama tedavi edilebilir ve bunlar şu şekilde tanımlanabilir:

• koyunlarda çok miktarda tükürük;
• burun pasajlarından mukus salgılanması;
• hızlı nefes alma;
• gastrointestinal sistem (GIT) bozuklukları, örneğin kabızlık veya diyare;
• mukoza zarının sararması;
• kas-iskelet sistemi bozuklukları.

Terapi, geniş spektrumlu antibiyotik ilaçlar veya hiperimmün serum kullanılarak gerçekleştirilir.

Koyun aşılama kuralları hakkında bilgi edinmenizi tavsiye ederiz.

Ayak ve ağız hastalığı

Ayak ve ağız hastalığı, hızlı yayılma hızı ve yüksek duyarlılık ile karakterize en tehlikeli hastalıklardan biridir . Ayak ve ağız hastalığının gelişimi sırasında, hayvanın vücudunda vezikül iltihaplanması oluşur - aft, sümük zarlarda erozyon oluşur, meme ve oluklar arasındaki boşlukta.

Ayak ve ağız hastalığına neden olan ajan, çevresel koşullara son derece dirençli olan ve bunun için rahat şartlar altında toprakta iki yıla kadar yaşayabilen bir aftovirüsdür . Bir koyun, enfekte olmuş diğer hayvanlardan veya virüs taşıyıcılardan, enfekte olmuş aletlerden tükürük veya süt yoluyla enfekte olabilir. Ayak ve ağız hastalığının 7 şekli vardır.

Aynı zamanda, bir tür virüsün üstesinden geldikten sonra, hayvan buna karşı bağışıklık geliştirir, ancak bu başka tür bir virüs ile enfeksiyon olasılığını dışlamaz.

Hastalığın karakteristik semptomları vardır:

• vücut ısısında artış;
• mukoza ve diğer organlarda aft oluşumu;
• hamile kadınlarda spontan kürtaj.

Ayak ve ağız hastalığının tedavisi yerel ve genel tedaviye dayanır. Erozyon sulu bir potasyum permanganat çözeltisi ile muamele edilir. İlaçlardan, hayvana bir glukoz çözeltisi enjekte edilir, antibiyotik çözeltiler ve kalbi korumak için ilaçlar kullanılır.

Video: Koyun hastalıkları, vitaminler, aşılar ve ilaçlar hakkında

öfke

Kuduz, merkezi sinir sisteminin yaşadığı akut, bulaşıcı bir viral hastalık olarak sınıflandırılır. Ne yazık ki, enfekte bir koyun, çok ölümcül bir sonuç beklemektedir.

Hastalığın tehlikesi, birincil kuduz kaynağı olan virüsün, yüksek hava sıcaklıklarına dayanıklı, dış çevreye karşı yüksek bir bağışıklığa sahip olması nedeniyle alkalilerden ve asitlerden korkmamaktır.

Sürü boyunca hızla yayılır ve insanlara bile bulaşabilir. Kuduzla ilişkili semptomlar, hastalığın formuna bağlı olarak değişir.

Önemli!Kuduzun tek olası önlenmesi aşılamadır.

Sessiz form ile karakterize edilir:

• Koyunların sürekli demirlenmesi;
• büyük miktarda tükürüğün salınması;
• dengesiz yürüyüş;
• yemin reddedilmesi;
• kısmi felç.

Şiddetli forma eşlik eder:

• köpeklere karşı artan saldırganlık;
• bir tasma kaçmak için düzenli girişimler;
• nedensiz kafa duvara çarpıyor.

Hastalığın tedavisi olarak, enfekte olan birey izole edilir ve öldürülür. Tanımlanan hastalık için ilaçlar mevcut değildir.

tüberküloz

Diğer bir tehlikeli hastalık, gelişimi, yüksek sıcaklıklara ve dezenfektanlara karşı iyi direnç ile karakterize edilen mikobakterileri kışkırtan tüberkülozdur.

Ayrıca oku

Koyun estrozu - koyun gadfly: tanı, hastalığın belirtileri

Hastalığın gelişmesinin bir sonucu olarak, içindeki ve dışındaki koyunların gövdesi daha sonra ölü dokuya dönüşen küçük yumrularla kaplanır.

Tüberküloza aşağıdaki belirtiler eşlik eder:

• vücudun uyuşukluğu ve zayıflığı;
• hayvanlar şiddetle öksürmeye başlar;
• bol ishal görünür;
• meme yakınındaki lenf düğümleri iltihaplanır ve genişler.

Ne yazık ki, modern tüberküloz tedavi yöntemleri uygun bir etkiye sahip değildir, bu nedenle enfekte olmuş bireyler kesim için gönderilir.

Paraziter hastalıklar

Bir parazitik veya istilacı nitelikteki hastalıklara, çeşitli parazitler, özellikle helmintler, keneler, örümcekler, haşere larvaları vb. Neden olmaktadır. Parazitlerin neden olduğu ortak problemler, uyuz, trikodektoz, doğada pürülan dahil çeşitli dermatitlerdir.

Video: Koyunlarla bahar çalışmaları: kesme, toynakları düzeltme, parazitlerden kurtulma

Kene kaynaklı ensefalit

Ensefalit, kene kaynaklı tehlikeli bir viral hastalıktır. İlk belirtiler vücut ısısında keskin bir artış, genel halsizlik ve halsizlik, ateş, kısmi koordinasyon kaybı ile karakterizedir.

Birkaç gün sonra, belirtiler kaybolur, ancak virüsün beyin korteksine girmesinden sonra ateş geri döner. Çoğu durumda, enfekte bir bireyin ölmesi beklenir. Bir koyun, ensefalit ile enfekte olduktan birkaç gün sonra ölmezse, o zaman kendi kendini iyileştirme şansı yüksektir.

KED kaşıntı

Melofagoz, kanatsız bir sineğin parazitizminin bir sonucu olarak ortaya çıkan bir cilt hastalığıdır.

Böcekler büyük hızla ürer ve hayvanın saçlarına yumurta bırakırlar; bu nedenle hastalığın hızla başkalarına yayılması.

Melofagoz aşağıdaki belirtilere sahiptir:

• koyunların yün parçalarını soyduğu şiddetli kaşıntı;
• sindirim bozukluğu;
• kilo kaybı;
• koyun veriminde azalma.

Hasta bireylere özel böcek ilaçları tozları uygulanır. İkincil prosedür üç hafta sonra gerçekleştirilir. Böcek öldürücü banyolarda kesildikten sonra koyun banyosu da yaygın olarak kullanılmaktadır.

bot

Из-за антисанитарных условий содержания животных у них могут развиваться заболевания, вызванные глистами (червями), которые склонны паразитировать в любых органах, в частности, лёгких, печени, черепной полости.

Daha fazla oku

Koyunlarda solucanların tedavisi: ilaçlar, teşhis, tedavi

Гельминтоз выявляется посредством специальных анализов. На первых стадиях животное никак не проявляет симптомы недуга, активно питается, набирает вес, ведёт себя естественно.

Однако, спустя несколько дней поведение овец меняется, они:

• теряют аппетит;
• ведут себя вяло;
• теряют клочки шерсти.

Также у животных наблюдается диарея, истощение и общая слабость организма. Для лечения гельминтоза применяют противопаразитарные средства, к примеру, гексихол, битионол.

Лучшей терапией болезни является её профилактика, которая заключается в поддержании санитарных условий проживания и общей гигиены стада, применение спецпрепаратов, предупреждающих появление глистов.

Видео: «проглистовка» овец

Фасциолёз

Фасциолёз — недуг, который связан с паразитированием плоских червей рода Фасциола в желчных путях животных. Заразиться овцы могут во время поедания зелени на пастбище или при употреблении стоячей воды. Заболевание опасно тем, что личинки трематод способны созревать более четырёх месяцев, а сама болезнь развиваться годами.

Основные признаки, по которым можно заподозрить фасциолёз:

• частичная потеря шерсти;
• расстройства пищеварительного тракта в виде запоров или диареи;
• vücut ısısında artış;
• общая слабость и вялость;
• iştahsızlık
• anemi;
• отёчности век и живота.

В качестве терапевтических мер назначают приём противогельминтных препаратов. Кроме этого, для профилактики рекомендуется проводить каждые полгода дегельминтизацию всего стада.

Ценуроз (вертячка)

Ценуроз или вертячка относится к категории тяжёлых и очень опасных заболеваний, поскольку оно поражает мозг животного. Личинки цестоды паразитируют в мозгу, что, в большинстве случаев, приводит к быстрой гибели животного.

Диагностировать недуг вертячку можно по таким симптомам:

• пропадет координация движения;
• появляется агрессия или, наоборот, пугливость;
• отсутствуют рефлексы;
• появляется гиперемия слизистых оболочек.

В редких случаях при развитии ценуроза удаётся спасти домашнего питомца. Для лечения применяют фенбендазол. В качестве профилактических мер, специалисты советуют сократить количество собак в хозяйстве и поддерживать чистоту в овчарне.

ekinokokkozisin

Одним из самых распространённых заболеваний среди всех пород овец считается эхинококкоз, при котором внутренние органы поражаются личинками цестоды — эхинококком. Первые дни недуга характеризуются бессимптомностью, спустя некоторое время у особей развивается диарея, снижается аппетит, наблюдается существенная потеря веса.

Поскольку симптомы эхинококкоза проявляются только при сильном заражении животного, то излечить его не удаётся. Единственным выходом считается профилактика, которая заключается в исключении из мест выращивания овец бездомных собак.

Ayrıca koyun ve koyun yaşını dişlerle belirleme yöntemlerini öğrenir.

Пироплазмоз

Пироплазмоз характерен для мелкого рогатого скота. Его вызывает паразит пироплазма, заражающий кровь животного и все внутренние органы. Как правило, распространяется недуг через укусы насекомых в весеннее или осеннее время.

Признаки инфицирования достаточно тяжёлые:

• резкое повышение температуры до 42°С;
• пожелтение слизистых оболочек;
• вялость, апатия, угнетённое состояние;
• отказ от пищи и воды;
• kilo kaybı;
• учащённое дыхание и пульс.

Для лечения ветеринар назначает курс антибиотических препаратов, внутримышечное введение витамина В12. При тяжёлом течении пироплазмоза вводят внутривенно гемодез.

Основные правила содержания как профилактика заболеваний овец и ягнят

Список болезней, которым подвержены овцы, широк и многогранен, именно поэтому, фермерам необходимо сделать всё возможное, чтобы предупредить развитие опасных, а иногда и смертельных заболеваний.

Biliyor musunОвцы относятся к стадным животным, и не могут долгое время находиться в одиночестве. Будучи одни, они испытывают сильный стресс и чувство тревоги, которые со временем только увеличиваются.

Простые правила профилактики позволят избежать появления многих проблем со здоровьем у животных:

1. Гигиена и чистота. Причиной большинства болезней является несоблюдение правил личной гигиены особей и антисанитарные условия в местах их обитания. Овчарню нужно регулярно чистить, проводить дезинфекцию стен и полов. «Капитальную» дезобработку помещения следует выполнять не менее двух раз в год.
2. Защита от насекомых-паразитов . В летнее время, чтобы максимально снизить вероятность заражения, в овчарне нужно установить специальные отпугиватели насекомых, которые часто являются переносчиками различных вирусов. Хорошей профилактикой появления паразитов считается стрижка овец и их систематическое купание в ваннах с антисептическими растворами.
3. Рацион и качество питания. Чтобы снизить риск развития болезней, связанных с нарушением функционирования ЖКТ, нужно внимательно следить за тем, какой корм употребляет животное. В меню не должны присутствовать просроченные корма, гнилые и заплесневелые продукты. Нужно регулярно дополнять рацион витаминно-минеральными добавками, чтобы предупредить авитаминоз, рахит или дистрофию.
4. Вакцинация. Одним из наиболее действенных профилактических мероприятий считается прививание стада. Кроме этого, каждую приобретённую особь следует изолировать от всего поголовья на месяц, в течение которого удостовериться в том, что она не является носителем какого-либо заболевания.

Какие болезни овец опасны для человека

Многие заболевания, характерные для овец, становят потенциальную угрозу человеческому здоровью. Заразиться человек может при потреблении мяса, молока и молочной продукции, полученной от инфицированного животного.

Обратите также внимание

Болезни КРС: их причины, симптомы и лечение

Особую опасность для человека представляют:

• kuduz;
• ayak ve ağız hastalığı;
• фасциолёз;
• катаральная лихорадка;
• brusella.

Прежде, чем употреблять овечьи продукты, в частности мясо, следует внимательно изучить его внешний вид на наличие возможных личинок или яиц паразитов. Также не рекомендуется пить свежее, термически не обработанное молоко. Любой продукт рекомендуется обработать термически.

Овцы, как и другие домашние животные, подвержены широкому спектру различных заболеваний, многие из которых на сегодняшний день неизлечимы. Чтобы уберечь стадо от недугов, следует тщательно ухаживать за ним, создать благоприятные условия обитания и обеспечить качественный, сбалансированный рацион. Кроме этого, высокую эффективность в борьбе с болезнями оказывает вакцинация.

Список наиболее распространённых незаразных недугов представлен в таблице 1:

Незаразные болезни	semptomlar	Tedavi / Önleme
Метеоризм рубца	визуальное вздутие живота; iştah azalması; отвердение живота;	применение газоотводной трубки для выведения газов; осуществление малоинвазивного хирургического вмешательства.
zehirleme	kusma; ishal; yemeğin reddedilmesi; şişkinlik; vücut sıcaklığında artış.	промывание желудка посредством специальных растворов
Паронихия	воспаление пульпы копыт; topallık; сложности в передвижении.
Беломышечная болезнь ягнят	zayıflığı; konvülsiyonlar; hızlı nefes alma; отёчности.	терапии не существует; профилактика — добавление в корм витамина Е и минералов.
Безоарная болезнь	anksiyete bozukluğu; yemeğin reddedilmesi; hızlı nefes alma; синюшность слизистых; постанывание.	лечения нет; dengeli beslenme; дополнение рациона витаминно-минеральными комплексами.
ketozis	iştahsızlık частичное выпадение шерсти; одышка, нарушение сердечного ритма; судороги, потеря координации; пожелтение слизистых; расстройства пищеварительной системы.	ввод в рацион овощей и корнеплодов; приём витамина А и Д; введение инсулина и глюкозы.
zatürree	повышение температуры тела сонливость, апатия, вялость сухой продолжительный кашель Трудности с дыханием, одышка	применение антибиотиков широкого спектра действия

Как правило, поражение незаразными недугами происходит по причине антисанитарных условий содержания животных, и применения некачественных, а иногда и просроченных кормов.

Наиболее опасными являются инфекционные заболевания, поскольку они способы поражать целое стадо.

Список болезней, которые чаще всего поражают овец, представлен в таблице 2:

Инфекционные недуги	semptomlar	Tedavi / Önleme
listeria	depresif hal; iştahsızlık sulama; konvülsiyonlar; искривление шеи.	применение тетрациклиновых антибиотиков; дератизация фермы.
çiçek hastalığı	появление гнойной сыпи; vücut ısısında artış; yorgunluk; гнойные выделения из глаз и рта.	использование антибиотиков, гамма-глобулина; промывание ран ромашковым отваром, борной кислотой.
Брадзот	nöbetlerin ortaya çıkışı; sinir ajitasyonu; неустойчивая походка; koordinasyon kaybı; скрежет зубами.	не лечится; в качестве профилактики — вакцинирование.
Гиперплазия	şiddetli öksürük; hızlı nefes alma; burun pasajlarından akıntı;	терапии не существует; изолирование животного от стада.
Инфекционный мастит	воспаление вымени; уплотнение сосков; vücut ısısında artış; hızlı nefes alma; прекращение жвачки.	приём антибиотиков; хирургическое вырезание абсцессов; очищение и дезинфекция вымени для профилактики.
Агалактия	vücut ısısında artış; общая слабость, вялость, апатия; выделения из сосков гнойного характера; сыпь на вымени; горькое молоко.	применение антибиотиков тетрациклиновой группы.
enterotoksemi	скованные движения; yemeğin reddedilmesi; konvülsiyonlar; пожелтение слизистых.	использование антибиотических препаратов и гипериммунной сыворотки; Aşılama.
Ayak ve ağız hastalığı	yüksek ateş; образование афт и эрозий; абортирование у самок.	местная дезобработка ран и эрозий; приём антибиотиков, глюкозы и сердечных лекарств.
öfke	повышенная агрессия; bol tükürük salgısı; попытки сбежать с привязи; отказ от корма; частичный паралич.	лечения нет, больных особей умертвляют; профилактика — прививание.
tüberküloz	şiddetli öksürük; gevşek dışkı; yüksek ateş; yemin reddedilmesi.	инфицированные особи отправляют на убой; в качестве профилактики — проведение туберкулиновых проб.

Основная опасность инфекций заключается в том, что они быстро распространяются, и очень тяжело поддаются терапии.

Из-за очень острого слуха овцы боятся резких звуков. Также у них нередко рождаются близнецы, а ягнята узнают свою «маму» овцу по голосу.

Менее опасными, но не менее серьёзными, считаются паразитарные болезни. «Подцепить» разного рода рода паразитов животные могут, спокойно выпасаясь на пастбищах, или поедая обычный хозяйственный корм.

Список наиболее опасных для овец инвазионных недугов представлен в таблице 3:

Паразитарные недуги	semptomlar	Tedavi / Önleme
Клещевой энцефалит	zayıflığı; ateş; vücut sıcaklığında artış.	возможно самостоятельное выздоровление, в противном случае — смертельный исход.
Мелофагоз	сильное истощение организма; раздирание шерсти овцой; üretkenlik azalması; ishal.	обработка животных дустами инсектицидов.
bot	истощение и потеря веса; iştahsızlık; anemi; частичная потеря шерсти; расстройства ЖКТ.	дегельминтизация противоглистными препаратами всех животных.
Фасциолёз	общая слабость, истощение, потеря веса; отёчности век и живота; anemi; ateş; запор или понос.	применение антигельминтозных препаратов широкой области действия; каждые полгода проведение дегельминтизации.
Ценуроз	sinir ajitasyonu; kas krampları; mukoza zarlarının kızarıklığı; заторможенность в поведении; запрокидывание головы;	использование фенбендазола; соблюдение ветнорм содержания овец.
ekinokokkozisin	ishal; yorgunluk; apati ve uyuşukluk; отказ от корма;	комплексной терапии нет; в качестве профилактики не допущение бездомных собак к овчарне.
Пироплазмоз	высокие температурные показатели; угнетённое и вялое состояние; понос, потеря веса; yemeğin reddedilmesi; учащённое дыхание и пульс.	применение беренила или диамедина; ввод витамина В12; в тяжёлых случаях внутривенное введение гемодеза.

Çek kahverengi süt keçileri küçük ve büyük çiftçiler arasında popülerdir, bakımları nispeten kolaydır, hayvanlar yem konusunda iddiasızdır ve ayrıca bakım için fazla alan gerektirmez. Bu makalede, bu cinsin tanımına ve özelliklerine daha yakından bakacağız, keçilere nasıl bakılacağını ve nasıl yetiştirileceğini öğreneceğiz.

köken

Çek kahverengi stenografi keçi, 1900'den 1930'a kadar yapılan ıslah çalışmaları sonucunda elde edilen bir ırktır. Ataları Çek Garz keçileri, İsviçre ve kahverengi dağ keçileridir.

Biliyor musunKeçiler, dört bölümden (yara, ağ, kitap ve abomasum) oluşan bir mideye sahiptir.Yiyecekleri önce yara izine, sonra fileye, sonra kitaba girer ve yolun sonunda en hassas bir insan midesine benzeyen abomasuma girer.

Cins genel özellikleri

Bu keçiler kısa tüylü, kahverengi kürk renginde ve kalın astarlıdır. Bu cinsin temsilcilerinin çoğunun boynuzu yoktur, canlı hayvanların% 80'inin belirgin bir kolost'u vardır. Çek kahverengi keçilerin yalnızca% 20'sinin başları kalın, hafif kavisli sırt boynuzlarıyla taçlandırılmıştır. Dişilerin süt verimi çok yüksektir.

Görünüm açıklaması

Kas fiziği olan orta büyüklükteki hayvanlar.

Keçiler çok serttir, iklim şartlarına ve içeriğe iyi adapte olurlar.

Ortalama karkas ağırlığı, kg	Keçiler - 75–80, keçiler - 50–55
boynuzsuz	Vakaların% 80'inde
Boynuz varlığı	Vakaların% 20'sinde
renk	Kahverengi, sırtta koyu bir şerit var
Withers yüksekliği, cm	Erkekler - 75–85, kadınlar - 70–75
Göğüs çevresi, cm	Erkekler - 90–110, kadın - 80–100
kuyruk	kısa
sakal	Sadece keçiler, siyah
Kulaklar	Yuvarlak, küçük.

Üretken nitelikler

Çek kısa tüylü keçileri hem küçük hem de büyük çiftliklerde tutmak faydalıdır. Yılın çoğu için süt keçileri sahiplerine süt sağlar.

Kesimden sonraki besi hayvanları, az miktarda yağın yanı sıra yumuşak ve ılık ciltler, dikiş kıyafetleri ve ayakkabılar için uygun güçlü deri, örme kazaklar ve eldivenler için yünler ile iyi bir et verimi sağlar.

Süt verimi

Her gün Çek keçileri orta derecede yağlı, kalın ve çok yararlı süt sahiplerine lezzet veriyor. Genç bir keçinin ilk kuzulanmasından sonra, günde bir buçuk litreye kadar süte süt vermek zaten mümkün. Yetişkin bir keçiden sağan süt 4 ila 6 litredir.

Çek kahverengi kısa tüylü keçinin 12 ay boyunca elde ettiği süt veriminin kaydedilmiş kaydı 2600 litre orta derecede yağlı süttür.

Çek kahverengi sütün özellikleri:

• sütün yağ içeriği -% 3.5 ila% 4.5;
• sütte protein -% 2.7 ila 3;
• sütte laktoz -% 5;
• ortalama süt verimi - yılda 900 litre;
• ortalama laktasyon süresi 300 gündür.

Bu cins keçilerde sütün tadı sade bir şekilde kremsidir. Daha önce pastörize edilmiş Çek sütü satışa sunulmakta, peynir, süzme peynir ve beyaz peynir de yapılmaktadır. Mükemmel sindirilebilirliği nedeniyle Çek sütü alerjiye neden olmadan bebek maması için uygundur.

Biliyor musunKaşmir keçilerinin kabarık kış astarından yapılan inanılmaz derecede yumuşak ve pahalı kaşmir.Kaşmir fiyatı çok yüksektir, çünkü ipekli astarı kaba keçi kılından elle ayırmak zahmetli bir işlemdir.Bir yetişkin için bir süveter yapmak için, bu cinsin iki yetişkin hayvanından bir astar gereklidir.

et

Altı aylık genç çocukları katlettikten sonra, net et verimi bir yaşındayken, 20 ila 40 kilogram arasındadır. Keçi büyüdükçe, et verimi artar, hayvanları bir buçuk yaşında kesmek akılcıdır. Önceden, keçi özel olarak besiyordu.

Kahverengi kısa saçlı Çek keçi, aşağıdaki et özelliklerine sahiptir:

• canlı bir karkasın ortalama ağırlığı 52 kg'dır;
• Kesimden sonra ağırlık - 24.2 kg, bunun: yağ - 3.8 kg, et - 20.4 kg.
• yüzde cinsinden verim -% 46, 6.

Bir yaşındaki ve yarım yaşındaki çocukların etleri yumuşaktır, lifli değildir, hassasiyet ve lezzet bakımından genç buzağıların etlerine çok benzer. Keçi eti rengi kuzudan daha hafif bir gölgede farklıdır, ancak danadan çok daha koyu renklidir. Keçi yağı beyaz, koyun karkasındaki kadar değil.

Keçi etinin kendine özgü bir tadı vardır, bütün insanlar onu sevmez. Bu nedenle, genç yaşta erkekler kısırlaştırılır ve pişirmeye başlamadan kısa bir süre önce, keçi eti baharatlarla birlikte en az 24 saat boyunca asit soslarında (şarap, sirke) tutulur.

Keçi etini lezzetli bir şekilde pişirmek için açık ateşte kızartılır, haşlanır, fırında sebze veya tahılla pişirilir.

Biliyor musunKeçilerin dikdörtgen göz bebekleri vardır, alışılmadık şekilleri hayvanlara insanlardan ve yuvarlak göz bebeği olan hayvanlardan daha eksiksiz bir görüş alanı sunar.Periferik görme ile keçiler 320 ila 340 derecelik bir panorama çekebilirler - bu özellik avcı saldırılarını önlemek için çok kullanışlıdır.Dikdörtgen bir öğrencinin dezavantajı, keçilerin başlarını hareket ettirmeden yukarı veya aşağı bakamadıklarıdır.

Gizle ve cilt

Keçi derilerinde sıcaklık ve yumuşaklık, ayrıca dayanıklılık ve elastikiyet vardır. Çek stenografi derilerinden, yer döşemeleri (kilim, halı) ve sıcak yatak örtüleri yapılır.

Yumuşak keçi derisi, zemin lambaları ve masa lambaları için abajur imalatında kullanılır. Böyle sıra dışı bir abajur, parlak ışığı boğuk ve rahat hale getirir. Meşhur moda evleri, elastik keçi derisinden (paltolar, ceketler, koyun derisi montlar, kolsuz ceketler) erkek ve kadın dış giyim eşyalarını dikmektedir.

Bu kıyafetler uzun süre giyilir, harika görünür, yağmur damlalarını uzaklaştırır ve kirlenmeyi mükemmel şekilde temizler.

Yaz ve kış ayakkabılar, şapkalar, şapkalar, kemerler, eldivenler, çantalar ve cüzdanlar da deriden yapılır. Tüm bu ürünler, uzun süre istenen şeklini kaybetmez ve sürtünmeye karşı direnç gösterir.

Ayrıca, tarif edilen malzeme müzik endüstrisinde kullanılır - enstrümanların yüzeyi deri ile kaplanmıştır: tefler, davullar ve marakaslar. Deri artıkları her türlü hediyelik eşya üretimine gider.

çöp

Çek keçisi, yılda ücretsiz bir merada tutulduğu zaman yarım ton gübre üretir. Hayvanın bir ahırda yaşaması koşuluyla, üretilen gübre miktarı iki kat daha fazladır. Keçi çöpü, tarımda kullanılan azot bakımından zengin, güçlü bir organik gübredir.

Keçi gübresi toprağa saf halde uygulanmaz, çünkü yüksek azot içeriği bitkilerin köklerini yakar. Bitkileri korumak ve bu tür organiklerin tüm faydalarından yararlanmak için, çöp hava koşullarında giydiği kompost yığınlarına yığılır.

Biliyor musunİnek sütünden farklı olarak keçi sütü, laktoz tolere edemeyen insanlar tarafından bile kolayca sindirilir.Ayrıca kalsiyum ve A vitamini bakımından daha yüksektir.

Gübre dalları, yaprakları ve diğer organik atıklarla iç içedir. Kompostlama sonucu elde edilen gübre, yaylı sürmeden hemen önce yataklara yayılır. Toprağa derhal gömülmesi gerekir, böylece azot ve azot bileşikleri gübreden kaçmaz.

Avantajlar ve dezavantajlar

• Cinsin olumlu yanları:
• çok yüksek süt verimi (günde 4-6 litre);
• uzun laktasyon süresi (yılda 10.5 aya kadar);
• yemeklerde iddiasızlık;
• sütün mükemmel tadı ve içinde belirli bir keçi kokusunun olmaması;
• mükemmel doğurganlık - bir hamilelikte, bir keçi iki veya üç çocuk taşır;
• Viral ve bakteriyel hastalıklara karşı yüksek bağışıklık (iyi bakım ve beslenme ile).

• Çek ırkının olumsuz yanları:
• hayvanların düşük sıcaklıklara tolerans göstermediği ve kan emici böcekler tarafından saldırıya uğradığı için kısa saç;
• süt veriminin azaldığı yaz sıcağına hoşgörüsüzlük.

Satın alırken iyi keçi nasıl seçilir

Keçi yetiştiriciliği yapmak isteyen çiftçinin sağlıklı ve safkan hayvanlar edinmesi gerekir.

İşte deneyimli bir yetiştiriciden, iyi bir keçi almanıza yardımcı olacak bazı ipuçları:

1. Asla tanıdık olmayan bir satıcıdan pazarda safkan bir hayvan satın almayın.
2. Ünlü keçi yetiştiricileri için iyi bir üne sahip arayın.
3. Satın almadan önce çocukların doğduğu üreyen hayvanları kontrol etmeniz önerilir.
4. Hangi yerlerde ve ne zaman soyağacı keçi üreticilerinin en son ne zaman satın alındığını sorun.
5. Satın alınan çocukların yaşı 3-4 hafta arasında değişmelidir, o zaman zaten bir anne olmadan yapabilirler. Bir keçinin vücut ağırlığının yaklaşık 9-12 kg olması ve bir keçinin 10 ila 13 kg arasında olması gerekir.

Önemli!Eğer küçük hayvanlar sağlıklıysa, eğlenceli ve huzursuz olurlar, gözleri parlar, saçlar temiz, yumuşak ve parlak olur, anüsün etrafındaki alan kuru sıvı dışkı ile lekelenmez.

Üreme ve bakımın özellikleri

Keçi yetiştirmede uygun bakım çok önemlidir. Onlara, besleyici ve besleyici besinler, parazitlere karşı koruma, aşılama ve onları havadan koruyacak güvenilir konutlar sağlamak gerekir.

Tüm olağanüstü özelliklere rağmen, Çek kısa tüylü cins, Rus kışları için uygun değildir, çünkü hayvanı dondan ve rüzgarlardan koruyamaz. Altay'daki yaratıcı mülk sahipleri, hayvanlarına sıcak battaniyeler koydu ve evcil hayvanlar için sobalar tarafından ısıtılan haneleri inşa etti.

Ayrıca, Alp, Kamerun, Saanen, Nubian gibi keçi ırklarının yönelimlerinin ne olduğunu da öğrenin.

Gözaltı koşulları

Keçi evi için gerekenler:

1. Genellikle keçiler küçük bir ahırda yaşayabilir, çok sıcak bile değil. Önemli olan, oda sıcaklığının +5 ° C'nin altına düşmemesidir.
2. Odadaki zeminler beton yapmak için en uygun olanıdır - bu, günlük dışkıları temizlemenizi ve evcil hayvanları kuru tutmayı mümkün kılar.
3. Keçi atığının bir tepe veya düz bir alana yerleştirileceği yerin seçilmesi tavsiye edilir, ancak hiçbir durumda bir vadide ıslak ve ıslak olmaması için. Keçiler oldukça sert hayvanlardır, ancak rutubet koşullarında kolayca hastalanırlar.
4. Binanın kapı veya pencere açıklığının güneye dönük olması arzu edilir - güneş ısıtması odada ilave bir ısı kaynağı olması istenir .
5. Zemin talaş veya samanla kaplıdır. Özellikle sert kışlarda, keçilerin dinlenmeyi sevdiği ahırın köşesinde, hayvanları soğuktan kurtaracak tahtalardan döşeme yapabilirsiniz.
6. Bir hayvan için keçi evinin en uygun boyutu 4 metrekaredir.m, yani, 5 hedef sürüsü en az 20 metrekarelik bir ahır gerektirir. m.
7. 20 metrekarelik bir oda aydınlatmak için.m, sadece bir ampul 120-150 watt.

Küçük hanelerde (bir veya iki keçinin olduğu) hayvanlar, mülk sahiplerinin gözetimi altında otlanır veya bahçeye evin yakınındaki yemyeşil otlarla bağlanır. Genellikle metal (veya güçlü ahşap) bir dübel ve uzun, kalın olmayan bir zincir veya ip kullanırlar.

Tasma uzunluğu, sahibinin isteğine göre değişir, ancak en uygun olanı 3-5 metredir. Hayvanlar bir gün boyunca tasmalı kalır. Keçi tasma aralığındaki otları yedikten sonra tekrar bağlandığı yeni bir yere aktarılır.

Bu nedenle, artiodaktillerin, denetimsiz veya tasnifsiz olarak otlayabilmesi için meraların korunması gerekmektedir. Çit yeterince yüksek olmalıdır (yaklaşık 1, 5 m), hayvanlar üstünden atlayamaz ve bölgeyi terk edemez ve ayrıca keçi için tehlikeli hayvanların (vahşi avcılar veya büyük köpekler) otlatmaya girememesi gerekir.

Çit, büyük kafeslere, ahşap tahtalara veya merkezi direklere (atların otlaklarında olduğu gibi) doldurulmuş sık tahta traverslere sahip metal ağdan yapılabilir.

Önemli!Günün en sıcak saatlerinde, uzak bir merada bulunan hayvanlar kısmi gölgede damıtılır ve evden çok uzak olmayan bir yerde, ısı azalıncaya kadar goathouse'a bile sürülürler.Bu yapılmazsa, artiodaktiller sıcak çarpması alabilir.

Hayvanlar günün herhangi bir saatinde temiz ve tatlı suya erişebilmelidir. Merada, günde üç kez bir sulama yerine götürülürler.

Bir veteriner tarafından hayvanlara düzenli ziyaretler gereklidir. Evcil hayvanlarınıza, E vitamini ve selenyum içeren bir mineral-vitamin kompleksi vermeniz önerilir: keçilerin kemik, kas ve üreme sağlığı ve hamile hayvanlar için çok önemlidir.

Çoğu keçi dış ve iç parazitlere (pireler ve solucanlar) karşı çok hassastır, bu nedenle düzenli tedavi gereklidir. Worms ve coccidia, artiodactyl'lerin duyarlı olduğu ortak parazitlerdir.

Parazitler çeşitli sağlık sorunlarına neden olabilir: keçiler cenini taşıyamaz, kilo veremez, saçları ve astarları darmadağınık hale gelir, paspaslara bürünür, süt verimi düşer. Özellikle ileri vakalarda parazitler ölümcül olabilir.

Bu nedenle düzenli çiğneme zorunludur ve iki prosedür yeterlidir: ilkbahar ve sonbaharda.

Çocuklar ilk 6 ila 8 haftalık yaşta ürüyorlar. Bu ilaçlar veteriner eczanelerinde tezgahtan satın alınabilir. Koksidiyoz enfeksiyonu belirtileri şunlardır: hareket sırasında toynaklarda kilo kaybı, uyuşukluk ve patlama sesi.

Veteriner hekim, her bir hayvan için bireysel programı takip ederek aşı yapar. Aşılar bulaşıcı hastalıkların ve artiodaktilerin ölümünün önlenmesine yardımcı olacaktır. Keçiler yılda bir kez CDT aşısı (tetanoz için) ile aşılanır.

Çocukları 6 ila 8 haftalıkken aşılamak ve 4 hafta sonra işlemi tekrar etmek gerekir.

besleme

Keçiler neler yer:

• yaz aylarında taze ot;
• kışın - saman;
• yılın herhangi bir döneminde - kök bitkileri, yulaf, kepek ve arpa.

Kışın bir keçiyi nasıl düzgün besleyeceğinizi ve kışın ne kadar saman ihtiyacı olduğunu öğrenin.

Keçi yemi doğrudan toprağa dökülmemelidir. Yere yemek yerken küf veya böcekler keçinin midesine girebilir. Beslemek için ahşap, metal veya sert plastikten yapılmış özel besleyiciler kullanmak gerekir.

Tehlikeli yiyecekler:

1. Saman veya küflü tahıllar. Beslemedeki küf, ıslaksa ve sonra dürüst olmayan bir şekilde kurutulduysa görünebilir. Bu tür yiyecekler hazımsızlığa, gastrointestinal sistem rahatsızlığına ve ağrılı koliklere neden olabilir. Özellikle zor durumlarda, veteriner yardımı olmadan hayvan ölebilir.
2. Keçi sağlığına son derece zararlı olan bitki örtüsü vardır. Ormangülü ailesine ait bitkiler, tehlikeli yeşilliklere aittir. Yenilirse, hayvan yeterince yerse ve veterinerlik hizmeti yoksa ishali, kusmaya ve hatta ölüme neden olabilirler.

Biliyor musunKeçiler, yalnız bırakılırsa depresyona giren sürü hayvanlarıdır.Bu nedenle, 5-7 kişilik bir ekipte yaşadığınızda evcil hayvanların kendilerini en iyi hissetmeleri.

yetişkinler

Keçilerin doğru beslenmesi yaş, cinsiyet ve kullanım yönleri ile ilgili ihtiyaçlarını ve aynı zamanda yılın zamanına bağlı olarak bireysel yemlerin mevcudiyetini dikkate alır.

Yeşil yiyecek. Yaz aylarında, otlatma keçilerin sağlığı için en yararlı ve en yararlı olanıdır. Çek keçileri, çimi, timothy, fescue gibi bir şifalı ot karışımı üzerine otlamak ister. Otlar ile birlikte, mera üzerinde baklagiller ekmeye değer - yonca, yonca, fiğ, bakla ve bezelye.

Keçiler için değerli bir besin, Bean ailesinin baklagillerinden - kışın donmadığı seradella -8 ° C sıcaklığa kadar olan ve kışın hayvanların diyetini zenginleştirebileceği anlamına gelir.

Ayrıca, ağaçların yeşil dalları (akçaağaç, ıhlamur), sindirim sistemini ve artiodaktillerin kan dolaşımını destekleyen olgunlaşmamış tahıl ve ot sapları da keçi yemi olarak kullanılmaktadır.

Posteri ile her keçi için 0, 15 ha'ya kadar mera alanı tahsis edilir. Yetişkin bir hayvan, üreme döngüsünün yaşına ve evresine bağlı olarak günde 2-7 kg yem tüketir.

Kuru yiyecek. Tarla otu ve bakliyat karışımından elde edilen saman, kışın bir keçi diyetinin temelini oluşturur. Bitkiler çiçeklenmeden hemen önce besinler açısından zengindir, bu nedenle ilk satın alma en iyi Haziran başında yapılır.

Keçi günlük 1-2 kg kuru ot yiyor. Besleyicilerdeki kayıp günde birkaç kez yenilenmelidir, çünkü kuru saman taze kokusunu çabucak kaybeder ve iştah açıcı olmayı keser.

Kışlık diyete iyi bir katkı yulaf, arpa samanı ve kuru baklagillerdir.

Kışın, evcil hayvanlara yem tebeşirinin eklenmesiyle otlar, baklagiller ve mısırdan silaj verilebilir. Kadın emzirme döneminde günde 1–1, 3 kg silaj yer. Bununla birlikte, silajın sütü peynir üretimi için amaçlanan süt keçi diyetine sokulması tavsiye edilmez.

Etli yiyecekler. Sulu meyveler, dokuları yüksek miktarda nem depolayan bitkilerdir. Bunlar, süt üretimine katkıda bulundukları için, özellikle laktasyon sırasındaki keçilere, bir yıl boyunca küçük miktarlarda artiodaktillere düzenli olarak verilen sebzeleri içerir. Hayvanlar havuç, yem ve şeker pancarı, haşlanmış patates sever. Ağaç ve çalıların sapları da sulu yiyeceklere aittir.

Diyet ve mineral beslemesi. Süt keçileri ve 6 aya kadar olan çocuklar için yemlemeye değerli bir katkı, tahıllar, baklagiller, pancar özü ve buğday kepeğidir. Ana yemlere katkı maddesi olarak mineral karışımların kullanılması tavsiye edilir, yalama için kaya tuzu tüm yıl boyunca keçilere verilmelidir.

kutu

Doğmuş bir çocuğun ilk yemeği kolostrumdur. Daha sonra bebekler anne veya inek sütü ile beslenerek yetiştirilir, süt ikameleri de uygundur. Bir süt diyetinde büyüyen çocukların süresi yaklaşık 12 haftadır.

Annenin memesinden kesildikten sonra, sürüyü yenilemek isteyen genç hayvanlar yeşil meralarda otlatılır, çayır samanı ve konsantre yemle beslenir. Также в обязательном порядке козлятам предоставляют соль для лизания, минеральные добавки и витамины.

İçmenin temel kuralları

Взрослая коза ежедневно выпивает от 2 до 7 литров воды. Об этом стоит помнить, учитывая то, что для производства 1 литра молока животному требуется 1, 43 литра воды, поэтому водный дефицит может привести к снижению выхода молока.

Требования к обеспечению водой:

1. Количество поилок должно совпадать с количеством проживающих в козлятнике животных.
2. Поилку необходимо жёстко закрепить на какой-либо опоре (стене, столбе), это не даст козам перевернуть её.
3. Животные должны иметь постоянный доступ к чистой питьевой воде, заменяемой 2–3 раза в день.
4. Вода должна меняться по мере того, как она пачкается.
5. Необходимо регулярно очищать стенки поилки. Если этого не делать, они покроются мелкими водорослями.
6. В качестве поилки можно использовать обычное пластмассовое или эмалированное ведро ёмкостью не менее 10–15 литров.

Уход за шерстью и копытами

Регулярная стрижка шерсти является непременным атрибутом ухода за козами. После стрижки в распоряжении хозяев остаётся тёплая козья шерсть, а животные будут здоровыми и свободными от обычных паразитов, живущих в ней. Стрижку проводят по мере отрастания шерсти.

Также очень важно регулярно обрезать козам копыта. Это процедура проводится примерно один раз в месяц. Регулярная обрезка (раз в месяц) помогает предотвратить поражения козьих копыт, таких как сгибание или раскол, ведущих к заражению копытной ткани.

Вам также интересно будет узнать, сколько в среднем коза дает молока в день и чем полезно и насколько калорийно мясо козлятины.

Hastalık önleme

На болезни, имеющиеся у козы, могут указывать выкидыши или пороки развития плода. Опасность распространения заболевания всегда присутствует и особенно велика, когда животные живут стадом. Кроме того, некоторые болезни также могут передаваться от животных людям.

Помимо вакцинации, многих заболеваний можно избежать, соблюдая основные правила гигиены и ухода за животными:

1. Козы должны жить в чистых сухих помещениях, не имеющих сквозняков, питаться хорошим кормом. Использование силоса низкого качества, а также перекармливание животных концентрированными кормами может быть причиной болезни.
2. Желательно хорошо заботиться о козлятах с момента рождения, важно давать им молозиво в первые часы жизни.
3. При выборе кормов необходимо следить, чтобы они соответствовали определённым периодам жизни питомцев, таким как вынашивание плода, пик лактации, подготовка к размножению.
4. Важную роль в возникновении инфекционных заболеваний играет принесение их извне (новыми животными или людьми). В случае покупки нового животного следует помнить, что каждая особь должна пройти осмотр ветеринара на бруцеллёз и туберкулёз.
5. Регулярный уход за копытами также предотвращает развитие опасных заболеваний.
6. В индивидуальном содержании изменения в поведении животных или первые симптомы заболевания часто отмечаются раньше, чем в стадном. В любом случае владельцы животных должны распознавать симптомы болезни и консультироваться с ветеринаром. Большинство козьих болезней подлежат лечению.

Можно ли скрещивать с другими породами?

Короткошерстных чешек можно скрещивать с чистопородными представителями других пород коз. Получившееся в итоге потомство чаще всего наследует характеристики чешской породы. При удачном скрещивании козлята получаются сильными и здоровыми, а самки-метисы дают больше молока, чем их родители.

Были проведены вполне удачные эксперименты по скрещиванию самца чешской короткошерстной бурой породы с зааненскими козами. Получившееся потомство обладало отличной удойностью, а также было приспособлено к проживанию в регионах с суровым климатом. Шерсть этих козлят было густой и короткой, с бежевым окрасом.

Вступив в половозрелый возраст, молодые самки стали приносить за один раз не менее трёх козлят, их молоко имело отличный вкус, было густым, по консистенции похожим на сливки.

Необходимо заметить, что столь хороший результат был получен только потому, что чешских козлов скрестили с чистопородными представителями зааненских коз.

Biliyor musunКозлята становятся на ножки и делают первые шаги уже в течение нескольких минут после появления на свет.

В случае если чешская порода будет скрещена с обычными, беспородными козами, через одно-два поколения у потомков этой селекции снизится количество и качество молока, а также жизнеспособность и крепость потомства.

Rusya'da üreme için Beklentiler

У жителей России чешские козы весьма популярны благодаря своей всеядности, высокой молочной продуктивности, хорошему иммунитету и здоровью. Желающих приобрести эту породу не пугает даже довольно высокая цена животных.

Хотя порода славится своими качествами, она ещё мало распространена в Центральной России. За шерстью этих козочек необходимо регулярно присматривать. Важно принимать во внимание, что в условиях холодных российских зим у чешек быстро растёт шерсть, и процедуры по уходу требуются чаще.

В Российской Федерации весьма непросто купить таких козочек в необходимом количестве. С трудом достав несколько породистых особей, владелец начинает их размножение и в течение пяти-шести лет ждёт разрастания стада.

Если в стаде нет козла-производителя чешской породы, то происходит скрещивание с местными козлами, и постепенно чистота породы теряется.

В основном чешские козы водятся в Алтайском и Приморском крае, Хакасии, Воронежской, Псковской, Свердловской областях. Цена на чистокровных козлят начинается от 15 тысяч рублей, а дойные козы стоят от 20000 рублей за голову. Некоторые козы с особо выдающейся удойностью продаются за цену выше ста тысяч рублей.

Благодаря своей отличной удойности чешские бурые короткошерстные козы завоевали признание во многих странах мира. В нашей стране их содержат как в небольших приусадебных хозяйствах, так и на больших фермах.

Молоко с высоким содержанием жиров и полным отсутствием неприятного специфического запаха — прекрасная награда фермерам за уход и заботу о животных.