Anti Endomisyum Iga Negatif

Çölyak hastalığı birçok tahılda bulunan (buğday, çavdar, arpa) glutenle tetiklenen, otoimmün bir hastalıktır. Genetik olarak yatkınlığı bulunan bireylerde ortaya çıkmaktadır ve yaşam boyu süren enteropatiye neden olmaktadır. Çölyak hastalığında yer alan otoantijen, gıdalardan sindirilen glütenle olan komplekste bulunan ince bağırsağın doku transglutaminazıdır. Sadece DQ2, DQ7 veya DQ8 HLA molekülleri glutene bağlanabildiği ve onu immün sisteme sunabildiği için, sadece bu HLA tiplerini taşıyanlar hastalıktan etkilenmektedir. Hastalığa prevalansla sık rastlanmaktadır.

Çölyak hastalığının patogenezi

Gıdalardan alınan gluten gastrointestinal enzimler aracılığıyla yıkılmaktadır. Ortaya çıkan gliadin peptitleri ince bağırsağın muköz membranı boyunca geçerek doku transglutaminazı ile (tTg) deamide edilmektedir. Komplekste, vücudun kendi doku transglutaminazıyla oluşmuş bu deamide gliadin peptitleri, bağırsak duvarının antijen sunan makrofajlarıyla emilmekte ve T lenfositlerine sunulmaktadır. Sonuç olarak aktive olan gliadine özgü yardımcı T hücreleri (Thelper) sitokin salgılamaktadır (interlökin-2 ve tümör nekroze edici faktör-α). Bunlar mukozaya zararlı olan matriks metaloproteinazlarının ekspresyonunu tetiklemekte, böylece doğrudan muköz membrana hasar vermektedir (örneğin, apoptozun tetiklenmesi yoluyla). Aktive B reseptörleri de deamide gliadin ve doku transglutaminazları karşıtı antikorlar üretmektedir. Bu antikorlar laboratuar testler ile tespit edilmektedir.

Şekil:Kompleksteki, vücudun kendi doku transglutaminazlarıyla oluşan gliadin peptitleri DQ2, DQ7 veya DQ8 HLA moleküllerine bağlanmakta ve gliadine özgü T hücrelerini aktive etmektedir. Sonuç, bağırsak mukozasının kronik enflamasyonudur.

İnce bağırsaktaki muköz membranın glutenle tetiklenen kronik enflamasyonu değişken klinik semptomlara yol açmaktadır.

Hastalar ince bağırsaktaki muköz membranın kronik enflamasyonundan, villus atrofisinden ve kripta hipertrofisinden muzdarip olmaktadır. Ortaya çıkan klinik tablolar asemptomatikten hafif ila ağır formlara kadar değişen bir aralıkta bulunmaktadır. Tipik semptomları olan hastalar buz dağının sadece bir yanını yansıtmaktadır. Çölyak hastaları aşağıdaki semptomları gösterebilir:

Genel	kilo kaybı, yorgunluk, gelişme bozukluğu, anemi
Gastrointestinal kanal	midede şişkinlik, ishal, bulantı, mide ağrısı, kusma
Kas ve iskelet sistemleri	artralji, myalji, osteoporoz, nöbetler
Cilt ve saç	ödem, herpetiform dermatit, alopesi
Ağız boşluğu	aftöz stomatit, enamel hipoplazisi, dil yanması
Endokrin sistem	Kısırlık, tekrarlayan düşük

Hemen hemen tüm çölyak hastaları (%99,5) HLA tipleri olan HLA-DQ2, DQ7 veya DQ8'den birisini taşımaktadır.

Açıkça görüldüğü üzere, yalnızca DQ2, DQ7 ve DQ8 HLA molekülleri gliadin peptitlerini sunabilir. Bunun anlamı, bu belirtilen HLA tiplerinden birisine sahip olmayan kişilerin çölyak hastalığı geliştirmesinin neredeyse imkansız olmasıdır. Bu, HLA-DQ2/DQ7/DQ8 testini çölyak hastalığını elemek açısından çok değerli yapmaktadır.

Çölyak hastalarında belirli hastalıklara normal nüfusa göre on kata kadar daha sık rastlanmaktadır.

Otoimmün hastalıklar çölyak hastalığıyla çok sıkı ilişki içindedir. Birlikte ortaya çıktıklarında çölyak hastalığı genellikle semptom vermez:

Otoimmün hastalıklar:

• Duhring hastalığı
  
• Primer biliyer siroz
  
• Psöriazis
  
• Bağ doku hastalıkları (Sjögren sendromu; sistemik lupus eritematozis)
  
• Otoimmün hepatit
  
• Tip 1 diabetes mellitus
  
• Otoimmün tiroidit
  
• Addison hastalığı
  

Diğer hastalıklar veya semptom kompleksleri:

• Down veya Turner sendromu
  
• Crohn hastalığı
  
• Ülseratif kolit
  
• Osteoporoz
  
• Migren
  
• Epilepsi
  
• İrritabl bağırsak sendromu
  
• Depresyon ve anksiyete bozuklukları
  
• Bronşiyal astım
  
• Yükselmiş transaminazlar
  
• Selektif IgA yetmezliği
  

Çölyak hastalığının tanısı

Çölyak hastalığının fizyopatolojisinden anlaşılacağı üzere bu, ince bağırsak dokusuna yönelmiş, genetik olarak belirlenmiş T-hücre aracılı kronik inflamatuvar otoimmün bir süreçtir. Dolayısıyla tanı testlerine serolojik, genetik ve histolojik araştırmalar dahildir.

Serolojik laboratuar testleri çok önemlidir. Yüksek oranda hassas serolojik antikor testleri çölyak hastalığının tanısına olanak sağlamakla kalmaz, takip için de kullanılabilir.

Mevcut antikor testleri aşağıdakilerdir:

• Anti-doku transglutaminaz antikorları IgG/IgA 
  
• Anti-endomizyal antikorlar IgG/IgA
  
• Anti-deamide gliadin antikorları IgG/IgA
  

Endomizyal antikorlar ve transglutaminaz IgA antikorları çölyak hastalığının varlığı için çok özgün belirteçlerdir; bu iki analizin kombinasyonu çölyak hastalığının tanısında yüksek sensitivite (duyarlılık) (~ %) ve spesifisite (özgünlük) (~ %) sağlamaktadır.

Lütfen aşağıdakileri unutmayın:

• Çölyak hastalarının %6’ya kadarında IgA yetmezliği vardır.
  Bu vakalarda IgA otoantikorlarının sonuçları yalancı negatiftir ve bu nedenden dolayı değerlendirmede kullanılamaz. Bunların tespiti için eş zamanlı olarak daima total IgA bakılmalıdır.
  Bilinen IgA yetersizliği durumunda ilgili IgG antikorları belirlenmelidir. Ayrıca, deamide gliadine karşı IgG antikorlarının yanı sıra endomizyal ve transglutaminaz IgG antikorlarının da test edilmesi önerilmektedir.
• Antikor titreleri glutensiz gıda alımıyla azalmaktadır.
  Aslında seroloji testleri (endoskopik muayenede olduğu gibi), glutensiz diyet sürdürülürken yapıldığında sınırlı bir değere sahiptir. Dolayısıyla, kan numunesi alınmadan önce dikkatli bir diyet öyküsü alınmalıdır.
• Biyopsi olmadan tanı konabilir.
  Şimdiye kadar, eğer antikor testleri pozitif çıktıysa tanının ince bağırsak biyopsisiyle doğrulanması önerilmekteydi (histoloji). Yeni S2k klavuzları uyarınca çölyak hastalığı tanısı bazı durumlarda, eğer anlamlı oranda pozitif serolojik sonuçlara ek olarak HLA tipleri olan DQ2, DQ7 veya DQ8’den birisi mevcutsa, biyopsi olmadan konabilir.
  

Çölyak hastalığı için HLA tiplemesi

Çölyak hastalığı yatkınlığından sorumlu aleller olan HLA-DQ2, DQ7 ve DQ8 için test ilk olarak risk altındaki hastaları belirlemek ve çölyak hastalığını ekarte etmek için yapılmaktadır. Bunun muhtemel sebebi, bu HLA özelliklerinin çölyak hastalığı için temel ön şart olmasıdır (çölyak hastalığı hastalarının %99’u yukarıdaki HLA özelliklerinden birisini taşımaktadır). Bu HLA özelliklerini taşımayan hastaların çölyak hastalığı geliştirmesi neredeyse imkansızdır. HLA’nın belirlenmesi hiçbir diyetten etkilenmez.

Çölyak hastalığının en çok HLA ile sıkı ilişki içinde olduğunun fark edilmesi yılında yeni ESPGHAN klavuzuna (Avrupa Pediatrik Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme derneği) ve yılında Alman Sindirim ve Metabolik Hastalıklar Derneğinden, yeni S2k klavuzuna yol açtı. Her iki klavuz yeni tanı parametresi olarak HLA testini içermektedir. Önerilen tanı algoritmalarıyla bağlantılı olarak, kılavuzlar iki hasta grubunu ayırmaktadır:

1. Çölyak hastalığı semptomları bulunan hastalar
   
2. Risk altındaki asemptomatik hastalar
   

Çölyak hastalığı semptomları bulunan hastalarda, HLA testi sonucu pozitifse ve aşağıdaki ön şartlar yerine gelmişse tanı biyopsi olmaksızın konabilir.

• Tipik (gastrointestinal) göstergeler
  
• Sınır değerin 10 katından fazla yükselmiş transglutaminaz IgA antikoru titreleri
  
• Pozitif endomizyal antikorlara bağlı olarak serolojik pozitifliğin doğrulanması
  
• Glutensiz diyet altında klinik ve serolojik remisyon
  

Şekil 3: ESPGHAN kriteriyle ve yeni S2k kılavuzuyla uyumlu, klinik çölyak hastalığı şüphesi olduğunda tanı yaklaşımı

Yukarıdaki hastalıklara bağlı olarak hem artmış çölyak hastalığı riski olan hastalarda, hem de çölyak hastalarının birinci derece yakınlarında tanı koymaya HLA belirlemesiyle başlanmalıdır. Bunun nedeni, HLA sonucu negatifse düzenli olarak tekrarlanan antikor taramasının artık gerekmemesidir. HLA sonucu pozitifse, her iki ila üç yılda transglutaminaz IgA antikorları tespit edilmelidir.

Şekil 4: ESPGHAN kriteriyle ve yeni S2k kılavuzuyla uyumlu, risk altındaki asemptomatik hastalarda tanı yaklaşım.

Gerekli örnek materyal

Antikor testi:5 ml serum (bu miktar birçok antikor testi için yeterlidir)

HLA genotiplemesi:2 ml EDTA’lı kan

Kan numunesinin laboratuara taşınması kargo&kurye yoluyla yapılabilir. Genetik test için hastanın imzalı onamı gerekmektedir.

Diğer sorularınız için lütfen  numaralı telefonu arayarak veya funduszeue.info üzerinden Online İletişim formunu  doldurarak yada [email&#;protected] adresine mail  ile bizimle irtibata geçebilirsiniz.

Literatür

• Brunner & Spalinger. Zöliakie im Kindesalter. Paediatrica  ;16(3):
  
• Felber et al. S2k-Leitlinie Zöliakie, AWMF-Register-Nr. /
  
• Kakinen et al. HLA-Typing in the diagnosis of Celiac Disease. Am J Gastroenterol ;
  
• Husby et al. European Society for Pediatric Gasroenterology, Hepatology, and Nutrition guideline for the diagnosis of coeliac disease. J Pediatr Gastroenterol Nutr. ;54(1)
  

Çölyak hastalığı, glüten alımının ince bağırsakta hasara neden olduğu, genetik açıdan yatkın kişilerde meydana gelen ciddi bir otoimmün hastalıktır. Dünya çapında her kişiden 1'inin bu hastalıktan etkilendiği tahmin edilmektedir. Peki, Çölyak testi normal değerleri kaç olmalı? Merak edilen tüm detaylar haberimizde

funduszeue.info

Yayınlanma:

İshal, yorgunluk, kilo kaybı, şişkinlik ve gaz, karın ağrısı, mide bulantısı ve kabızlık gibi belirtileri olan Çölyak hastalığının kesin nedeni bilinmemektedir. Peki, Çölyak testi normal değerleri kaç olmalı? Çölyak hastalığı ile ilgili bilinmesi gerekenlere birlikte göz atalım…

ÇÖLYAK HASTALIĞI HAKKINDA BİLGİ

Çölyak hastalığı olan insanlar glüten içeren gıdalar (buğday, çavdar ve arpada bulunan bir protein) yediklerinde, vücutları ince bağırsaklara saldıran bir bağışıklık tepkisi oluşturur. Vücudun bağışıklık sistemi gıdadaki glütene aşırı tepki verdiğinde, reaksiyon ince bağırsaklara giden ufak, kılcal çıkıntılara (villi) zarar verir. Villi, yediğiniz yiyeceklerden vitaminleri, mineralleri ve diğer besinleri emer. Eğer zarar görürse, besinler vücutta düzgün bir şekilde emilmez.

Çölyak hastalığı kalıtsaldır, yani ailelerden geçer. Çölyak hastalığı (ebeveyn, çocuk, kardeş) ile birinci dereceden akraba olan kişilerde çölyak hastalığı gelişme riski 10’da birdir.

Çölyak hastalığı her yaşta gelişebilir. Tedavi edilmezse, çölyak hastalığı ek ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

Birçok insan çölyak hastası olduğunu bilmez. Çölyak hastalığında iki kan testi, teşhise yardımcı olabilir. Bunlar:

– Seroloji testi kanınızdaki antikorları arar. Bazı antikor proteinlerinin yükseltilmiş seviyeleri, glütene karşı immün bir reaksiyonu gösterir.

Çölyak hastalığını dışlamak için insan lökosit antijenleri (HLA-DQ2 ve HLA-DQ8) için genetik testler kullanılabilir.

KİMLER ÇÖLYAK TESTİ YAPTIRMALIDIR?

– Kronik ishal ( haftadan uzun süredir devam eden)
– Tekrarlayan ishal (diyare)
– Barsak emilim bozukluğu düşünülen hastalar
– Kilo kaybı
– Demir eksikliği (başka nedenlerle açıklanamayan)
– B12 vitamini eksikliği (başka nedenlerle açıklanamayan)
– Folik asit eksikliği (başka nedenlerle açıklanamayan)
– İrritabl barsak sendromu düşünülen hastalar
– Karında distansiyon
– Şişkinlik
– Ciddi laktoz intoleransı olanlar
– Karaciğer enzimleri olan ALT ve AST'de sürekli yükseklik olması
– Boy kısalığı
– Puberte (ergenlik) gecikmesi
– Tekrarlayan düşükler
– Ağırlığı düşük bebek doğurma
– Ağızda sürekli aft çıkması
– Periferik nöropati
– Migren
– Kısırlık
– Tip I diyabetli hastalar
– Down sendromlu çocuklar
– Çölyaklı hastanın yakın akrabaları

ÇÖLYAK TESTLERİ

Çölyak hastalığı testleri çölyak hastalığı ve glutene duyarlı az sayıda başka hastalığa tanı koymaya yardımcı olmak için geliştirilmiş bir test grubudur. Bu testler buğday, çavdar ve arpada (gluten ve gliyadin) bulunan diyetsel proteinlere karşı oluşan uygun olmayan bağışıklama yanıtının bir bölümü olarak vücudun ürettiği otoantikorları belirlemektedir. Eskiden çölyak hastalığı tanısı koymanın tek yöntemi ince bağırsakların doku biyopsisinin incelenmesinden ibaretti. Bu mikroskopik değerlendirmenin hâlâ altın standart olduğu düşünülmekte ve çölyak hastalığı tanısını doğrulama amacıyla kullanılmaktadır. Bunlar:

Doku Transglutaminaz Antikoru (tTG), IgA: Doku transglutaminazı belli bazı proteinlerin çapraz bağlantılarından sorumlu bir enzimdir. Bu otoantikorun adında “doku” sözcüğü olmasına rağmen otoantikor kanda bulunduğu için doku değil kan testidir. Az sayıda laboratuvar IgG anti-tTg testi yapmaktadır.

Anti-Gliyadin Antikorları (AGA), IgG ve IgA: Gliyadin buğdayda bulunan bir gluten proteininin (çavdar, arpa ve yulaf da benzer proteinler içermektedir) bir bölümünü oluşturmaktadır. AGA, gliyadin bileşenine karşı oluşan bir otoantikordur.

Diğer iki test nadiren kullanılmaktadır:

Anti-Endomiziyal Antikorlar (EMA), IgA: Endomisyum tek tek kas liflerinin üzerini örten ince bağ dokusu katmanıdır. Bağırsakların iç boşluğunu döşeyen katmana süregelen hasara reaksiyon olarak anti-endomysial antikorlar gelişmektedir. Bu testte tTg’nin belirlendiği saptanmıştır. Aktif çölyak hastalığı olan hastaların hemen hemen % ’ü ve herpetiform dermatit (deride kaşıntılı, yanıcı, kabarcıklı deri döküntülerine dnon başka bir glutene duyarlı hastalık) olanların ise % 70’inde anti-EMA, IgA antikorları saptanacaktır. Bu test anti-tTg testine göre uygulanması ve doğru yorumlanması daha zor bir testttir.

Anti Gliadin IgG – IgA Normal Değerleri (Referans aralığı):