Ön Yargı Yazımı

Bazı kaynaklarda ayrı yazılan önyargı kelimesi bazı yerlerde birleşik olarak yazılmaktadır. Peki, ön yargı kelimesi nasıl yazılır? Örnek cümle içinde kullanımı nasıldır? Doğru bilgileri görmek için yazımızın devamını okumalısınız.

Ön Yargı Nasıl Yazılır?

Bir durumla ilgili önceden varılan yargı anlamını taşıyan ön yargı kelimesi TDK kaynaklarında ayrı olarak belirtilmiştir. İki ayrı kelimeden oluşması bu kelimenin ayrı yazılması gerektiğine işaret etmektedir. Bazı durumlarda iki ayrı kelime birleşik olarak karşımıza çıksa da ön yargı kelimesi için bu durum geçerli değildir. Bu kelimenin doğru yazılışı ''ön yargı'' şeklindedir.

Ön Yargı Kelimesinin Cümle İçinde Kullanımı Nasıldır?

• Kediler hakkında çok ön yargılıydım ama artık onları seviyorum.

• Bana ön yargı ile yaklaşması çok ağrıma gitti.

• Ön yargılı olmak sağlıksız bir davranıştır.

• Ona karşı ön yargılı olmamalısın.

• Ön yargı ayrı olarak yazılır.

Ön Yarg&#x; Ne Demek? Ön Yarg&#x; Kelimesinin Güncel TDK Sözlük Anlamı Ne Demektir?

Cevap: Bir Kimse Veya Bir Şeyle &#x;lgili Olarak Belirli Şart, Olay Ve Görüntülere Dayanarak Önceden Edinilmiş Olumlu Veya Olumsuz Yarg&#x;, Peşin Yarg&#x;, Peşin Hüküm, Peşin Fikir

Ön Yarg&#x; Kelimesi Nasıl Yazılır? Ön Yarg&#x; Kelimesinin Doğru Yazımı Nedir?

Cevap: Ön Yarg&#x;

Ön Yarg&#x; kelimesi ile Google aramalarda en çok sorulan sorular şunlardır: Ön Yarg&#x; ne demek? Ön Yarg&#x; kelimesi nasıl yazılır? Ön Yarg&#x; kökeni nedir? Ön Yarg&#x; kelimesinin cümle içerisinde kullanımı

Belirtisiz isim tamlamaları, sıfat tamlamaları, birleşik fiiller, ikilemeler, kısaltma grupları ve kalıplaşmış çekimli fiillerden oluşan ifadeler, yeni bir kavramı karşıladıklarında birleşik kelime olurlar:

• yer çekimi, hanımeli, ses bilgisi;
• beyaz peynir, açıkgöz, toplu iğne;
• eli açık, sırtı pek;
• söz etmek, zikretmek, hasta olmak, gelebilmek, yazadurmak, alıvermek;
• çoluk çocuk, çıtçıt, altüst;
• başüstüne, günaydın;
• sağ ol, ateşkes, külbastı.

Birleşik kelimeler belirli kurallar çerçevesinde bitişik veya ayrı olarak yazılır:

A) Bitişik Yazılan Birleşik Kelimeler

Birleşik kelimeler aşağıdaki durumlarda bitişik yazılırlar:

1. Ses düşmesine uğrayan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• kaynana (< kayın ana),
• kaynata (< kayın ata),
• nasıl (< ne asıl),
• niçin (< ne için),
• pazartesi (< pazar ertesi),
• sütlaç (< sütlü aş),
• birbiri (< biri biri).

2. Et- ve ol- yardımcı fiilleriyle birleşirken ses düşmesine veya ses türemesine uğrayan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• • emretmek (<emir etmek),
  • kaybolmak (<kayıp olmak);

• haletmek (<hal&#; etmek=tahttan indirmek),
• menolunmak (<men&#; olunmak);
• affetmek (<af etmek), reddetmek (<ret etmek).

UYARI: Sadece söyleyişte tonlulaşma biçiminde ses değişmesine uğrayanlar ayrı yazılır:

• azat etmek, hamt etmek, izaç etmek, iktisap etmek. Bu örneklerde tonluluk söyleyişte belirtilir.

3. Kelimelerden her ikisi veya ikincisi, birleşme sırasında benzetme yoluyla anlam değişmesine uğradığında bu tür birleşik kelimeler bitişik yazılır.

a. Bitki adları:

• aslanağzı, civanperçemi, keçiboynuzu, kuşburnu, turnagagası, açıkağız, akkuyruk (çay), alabaş, altınbaş (kavun), altıparmak (palamut), beşbıyık (muşmula), acemborusu, çobançantası, gelinfeneri, karnıkara (börülce), kuşyemi, şeytanarabası, venüsçarığı, yılanyastığı, akşamsefası, camgüzeli, çadıruşağı, gecesefası, ayşekadın (fasulye), hafızali (üzüm), havvaanaeli, meryemanaeldiveni.

b. Hayvan adları:

• danaburnu (böcek), akbaş (kuş), alabacak (at), bağrıkara (kuş), beşparmak (deniz hayvanı), beşpençe (deniz hayvanı), çakırkanat (ördek), elmabaş (tepeli dalgıç), kababurun (balık), kamçıkuyruk (koyun), kamışkulak (at), karabaş, karagöz (balık), karafatma (böcek), kızılkanat (balık), sarıkuyruk (balık), yeşilbaş (ördek), sazkayası (balık), sırtıkara (balık), şeytaniğnesi, yalıçapkını (kuş), bozbakkal (kuş), bozyürük (yılan), karadul (örümcek), sarısabır (bitki).

c. Hastalık adları:

• itdirseği (arpacık), delibaş, karabacak, karataban.

ç. Alet ve eşya adları:

• balıkgözü (halka), deveboynu (boru), domuzayağı (çubuk), domuztırnağı (kanca), horozayağı (burgu), kargaburnu (alet), keçitırnağı (oyma kalemi), kedigözü (lamba), leylekgagası (alet), sıçankuyruğu (törpü), baltabaş (gemi) gagaburun (gemi), kancabaş (kayık), adayavrusu (tekne).

d. Biçim adları:

• ayıbacağı (yelken biçimi), balıksırtı (desen), civankaşı (nakış), eşeksırtı (çatı biçimi), kazkanadı (oyun), kırlangıçkuyruğu (işaret), koçboynuzu (işaret), köpekkuyruğu (spor), sıçandişi (dikiş), balgümeci (dikiş), beşikörtüsü (çatı biçimi), turnageçidi (fırtına).

e. Yiyecek adları:

• dilberdudağı (tatlı), hanımgöbeği (tatlı), hanımparmağı (tatlı), kadınbudu (köfte), kadıngöbeği (tatlı), kargabeyni (yemek), kedidili (bisküvi), tavukgöğsü (tatlı), vezirparmağı (tatlı), bülbülyuvası (tatlı), kuşlokumu (kurabiye), alinazik (kebap).

f. Oyun adları:

g. Gök cisimlerinin adları:

• Altıkardeş (yıldız kümesi), Arıkovanı (yıldız kümesi), Büyükayı (yıldız kümesi), Demirkazık (yıldız), Küçükayı (yıldız kümesi), Kervankıran (yıldız), Samanyolu (yıldız kümesi), Yedikardeş (yıldız kümesi).

ğ. Renk adları:

• baklaçiçeği, balköpüğü, camgöbeği, devetüyü, fildişi, gülkurusu, kavuniçi, narçiçeği, ördekbaşı, ördekgagası, tavşanağzı, tavşankanı, turnagözü, vapurdumanı, vişneçürüğü, yavruağzı.

4. -a, -e, -ı, -i, -u, -ü zarf-fiil ekleriyle bilmek, vermek, kalmak, durmak, gelmek, görmek ve yazmak fiilleriyle yapılan tasvirî fiiller bitişik yazılır:

• alabildiğine, düşünebilmek, yapabilmek;
• uyuyakalmak;
• gidedurmak, yazadurmak;
• çıkagelmek, olagelmek, süregelmek;
• düşeyazmak, öleyazmak;
• alıvermek, gelivermek, gülüvermek, uçuvermek;
• düşmeyegör, ölmeyegör.

5. Bir veya iki ögesi emir kipiyle kurulan kalıplaşmış birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• alaşağı, albeni, ateşkes, çalçene, çalyaka, dönbaba, gelberi, incitmebeni, rastgele, sallabaş, sallasırt, sıkboğaz, unutmabeni;
• çekyat, geçgeç, kaçgöç, kapkaç, örtbas, seçal, veryansın, yapboz, yazboz tahtası.

6. -an/-en, -r/-ar/-er/-ır/-ir, -maz/-mez ve -mış/-miş sıfat-fiil eklerinin kalıplaşmasıyla oluşan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• ağaçkakan, alaybozan, cankurtaran, çöpçatan, dalgakıran, demirkapan, etyaran, filizkıran, gökdelen, oyunbozan, saçkıran, yelkovan, yolgeçen;
• akımtoplar, altıpatlar, barışsever, basınçölçer, betonkarar, bilgisayar, çoksatar, dilsever, füzeatar, özezer, pürüzalır, uçaksavar, yurtsever;
• baştanımaz, değerbilmez, etyemez, hacıyatmaz, kadirbilmez, karıncaezmez, kuşkonmaz, külyutmaz, tanrıtanımaz, varyemez;
• çokbilmiş, güngörmüş.

7. İkinci kelimesi -dı (-di / -du / -dü, -tı / -ti / -tu / -tü) kalıplaşmış belirli geçmiş zaman ekleriyle kurulan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• albastı, ciğerdeldi, çıtkırıldım, dalbastı, fırdöndü, gecekondu, gündöndü, hünkârbeğendi, imambayıldı, karyağdı, külbastı, mirasyedi, papazkaçtı, serdengeçti, şıpsevdi, zıpçıktı.

8. Her iki kelimesi de -dı (-di / -du / -dü, -tı / -ti / -tu / -tü) belirli geçmiş zaman veya -r /-ar /-er geniş zaman eklerini almış ve kalıplaşmış bulunan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• dedikodu, kaptıkaçtı, oldubitti, uçtuuçtu (oyun);
• biçerbağlar, biçerdöver, göçerkonar, kazaratar, konargöçer, okuryazar, uyurgezer, yanardöner, yüzergezer.

&#; Aynı yapıda olan çakaralmaz kelimesi de bitişik yazılır.

9. Somut olarak yer bildirmeyen &#;alt, üst ve üzeri&#; sözlerinin sona getirilmesiyle kurulan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• ayakaltı, bilinçaltı, gözaltı (gözetim), şuuraltı;
• akşamüstü, akşamüzeri, ayaküstü, ayaküzeri, bayramüstü, gerçeküstü, ikindiüstü, olağanüstü, öğleüstü, öğleüzeri, suçüstü, yüzüstü.

İki veya daha çok kelimenin birleşmesinden oluşmuş kişi adları, soyadları ve lakaplar bitişik yazılır:

• Alper, Aydoğdu, Birol, Gülnihal, Gülseren, Gündoğdu, Şenol, Varol;
• Abasıyanık, Adıvar, Atatürk, Gökalp, Güntekin, İnönü, Karaosmanoğlu, Tanpınar, Yurdakul;
• Boynueğri Mehmet Paşa, Tepedelenli Ali Paşa, Yirmisekiz Çelebi Mehmet, Yedisekiz Hasan Paşa.

İki veya daha çok kelimeden oluşmuş Türkçe yer adları bitişik yazılır:

• Çanakkale, Gümüşhane; Acıpayam, Pınarbaşı, Şebinkarahisar; Beşiktaş, Kabataş.

&#; Şehir, kent, köy, mahalle, dağ, tepe, deniz, göl, ırmak, su vb. kelimelerle kurulmuş sıfat tamlaması ve belirtisiz isim tamlaması kalıbındaki yer adları bitişik yazılır:

• Akşehir, Eskişehir, Suşehri, Yenişehir;
• Atakent, Batıkent, Konutkent, Korukent, Çengelköy, Sarıyer, Yenimahalle; Karabağ, Karadağ, Uludağ;
• Kocatepe, Tınaztepe;
• Akdeniz, Karadeniz, Kızıldeniz;
• Acıgöl; Kızılırmak, Yeşilırmak;
• İncesu, Karasu, Sarısu, Akçay.

Kişi adları ve unvanlarından oluşmuş mahalle, meydan, köy vb. yer ve kuruluş adlarında unvan kelimesi sonda ise, gelenekleşmiş olarak bitişik yazılır:

• Abidinpaşa, Bayrampaşa, Gazi Osmanpaşa, Davutpaşa, Ertuğrulgazi, Kemalpaşa (ilçesi);
• Necatibey (Caddesi), Mustafabey (Caddesi).

Ara yönleri belirten kelimeler bitişik yazılır:

• güneybatı, güneydoğu, kuzeybatı, kuzeydoğu.

Bunlardan başka dilimizde her iki ögesi de asıl anlamını koruduğu hâlde yaygın bir biçimde gelenekleşmiş olarak bitişik yazılan kelimeler de vardır:
a. Baş sözüyle oluşturulan sıfat tamlamaları:

• başyardımcı, başağırlık, başbakan, başçavuş, başeser, başfiyat, başhekim, başhemşire, başkahraman, başkarakter, başkent, başkomutan, başköşe, başmüfettiş, başöğretmen, başparmak, başpehlivan, başrol, başsavcı, başşehir, başyazar.

b. Bir topluluğun yöneticisi anlamındaki başı sözüyle oluşturulan belirtisiz isim tamlamaları:

• aşçıbaşı, binbaşı, çarkçıbaşı, çeribaşı, elebaşı, mehterbaşı, onbaşı, ustabaşı, yüzbaşı.

c. Oğlu, kızı sözleri:

• çapanoğlu, eloğlu, hinoğluhin, elkızı.

ç. Ağa, bey, efendi, hanım, nine vb. sözlerle kurulan birleşik kelimeler:

• ağababa, ağabey, beyefendi, efendibaba, hanımanne, hanımefendi, hacıağa, hıyarağalık, kadınnine, paşababa.

d.Biraz, birkaç, birkaçı, birtakım, birçok, birçoğu, hiçbir, hiçbiri, herhangi belirsizlik sıfat ve zamirleri de gelenekleşmiş olarak bitişik yazılır.
Ev kelimesiyle kurulan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• aşevi, bakımevi, basımevi, doğumevi, gözlemevi, huzurevi, konukevi, orduevi, öğretmenevi, polisevi, yayınevi.

&#;Hane, name, zade&#; kelimeleriyle oluşturulan birleşik kelimeler bitişik yazılır:

• çayhane, dershane, kahvehane, yazıhane;
• beyanname, kanunname, seyahatname, siyasetname;
• amcazade, dayızade, teyzezade.

UYARI: Eczahane, hastahane, pastahane, postahane sözleri kullanımdaki yaygınlık dolayısıyla eczane, hastane, pastane, postane biçiminde yazılmaktadır.

Farsça kurala göre oluşturulan isim ve sıfat tamlamaları ile kalıplaşmış biçimler bitişik yazılır:

• cürmümeşhut, darıdünya, ehlibeyit, ehvenişer, erkânıharp, fecrisadık, gayrimenkul, gayrimeşru, hüsnükuruntu, hüsnüniyet, suikast, hamdüsena, hercümerç.

Arapça kurala göre oluşturulan tamlamalar ve kalıplaşmış biçimler bitişik yazılır:

• aliyyülâlâ, ceffelkalem, darülaceze, darülfünun, daüssıla, fevkalade, fevkalbeşer, hıfzıssıhha, hüvelbaki, şeyhülislam, tahtelbahir, tahteşşuur;
• âlemşümul, cihanşümul, aleykümselam, Allahualem, bismillah, fenafillah, fisebilillah, hafazanallah, inşallah, maşallah, velhasıl, velhasılıkelam.

Müzik makam adları bitişik yazılır:

• acembuselik, hisarbuselik, muhayyerkürdi.

&#; Bir sıfatla oluşturulan usul adlarında sıfat ayrı yazılır: ağır aksak, yürük aksak, yürük semai.

Kanunda bitişik geçen veya bitişik olarak tescil ettirilmiş olan kuruluş adları bitişik yazılır:

• İçişleri, Dışişleri, Genelkurmay, Yükseköğretim.

 B) Ayrı Yazılan Birleşik Kelimeler

1. Etmek, edilmek, eylemek, kılmak, kılınmak, olmak, olunmak yardımcı fiilleriyle kurulan birleşik fiiller herhangi bir ses düşmesine veya türemesine uğramazsa ayrı yazılır:

• alt etmek, arz etmek, azat etmek, boş olmak, dans etmek, el etmek, göç etmek, ilan etmek, kabul etmek, kul etmek, kul olmak, not etmek, oyun etmek, sağ olmak, söz etmek, terk etmek, var olmak, yok etmek, yok olmak.

2. Birleşme sırasında kelimelerinden hiçbiri veya ikinci kelimesi anlam değişikliğine uğramayan birleşik kelimeler ayrı yazılır.

a. Hayvan türlerinden birinin adıyla kurulanlar:

• ada balığı, ateş balığı, dil balığı, fulya balığı, kedi balığı, kılıç balığı, köpek balığı, ton balığı, yılan balığı;
• acı balık, bıyıklı balık, dikenli balık.
• ardıç kuşu, arı kuşu, çalı kuşu, deve kuşu, muhabbet kuşu, saka kuşu, tarla kuşu, yağmur kuşu;
• alıcı kuş, boğmaklı kuş, makaralı kuş.
• ağustos böceği, ateş böceği, cırcır böceği, hamam böceği, ipek böceği, uçuç böceği, uğur böceği;
• ağılı böcek, çalgıcı böcek, sümüklü böcek.
• at sineği, et sineği, meyve sineği, sığır sineği, su sineği, uyuz sineği.
• deniz yılanı, ok yılanı, su yılanı;
• Ankara keçisi, dağ keçisi, yaban keçisi;
• fındık faresi, tarla faresi;
• dağ sıçanı, tarla sıçanı;
• Beç tavuğu, dağ tavuğu;
• Amerika tavşanı, yaban tavşanı;
• kaya örümceği, şeytan örümceği;
• bal arısı, yaban arısı;
• Pekin ördeği, yaban ördeği;
• Ankara kedisi, Van kedisi;
• Afrika domuzu, yaban domuzu.

b. Bitki türlerinden birinin adıyla kurulanlar:

• ayrık otu, beşparmak otu, çörek otu, eğrelti otu, güzelavrat otu, kelebek otu, ökse otu, pisipisi otu, taşkıran otu, yüksük otu;
• acı ot, sütlü ot.
• ateş çiçeği, çuha çiçeği, güzelhatun çiçeği, ipek çiçeği, küpe çiçeği, lavanta çiçeği, mum çiçeği, yayla çiçeği, yıldız çiçeği;
• ölmez çiçek.
• avize ağacı, ban ağacı, dantel ağacı, kâğıt ağacı, mantar ağacı, mercan ağacı, öd ağacı, pelesenk ağacı, süt ağacı, tespih ağacı;
• kör ağaç.
• altın kökü, boya kökü, eğir kökü, helvacı kökü, meyan kökü;
• ek kök, saçak kök, yumru kök.
• dağ elması, yer elması;
• çalı dikeni, deve dikeni;
• köpek üzümü, kuş üzümü;
• çakal armudu, dağ armudu;
• at kestanesi, kuzu kestanesi;
• can eriği, gövem eriği;
• kuzu mantarı, yer mantarı;
• su kamışı, şeker kamışı;
• dağ nanesi, taş nanesi;
• ayı gülü, Japon gülü;
• Antep fıstığı, çam fıstığı;
• sırık fasulyesi, soya fasulyesi;
• Amerika bademi, taş bademi;
• Afrika menekşesi, deniz menekşesi;
• Japon sarmaşığı, kuzu sarmaşığı;
• Hint inciri, kavak inciri;
• armut kurusu, kayısı kurusu;
• su sarımsağı, şeker pancarı.
• kuru fasulye, kuru incir, kuru soğan, kuru üzüm.

UYARI : Çiçek dışında anlamlar taşıyan baklaçiçeği (renk), narçiçeği (renk), suçiçeği (hastalık); ot dışında anlamlar taşıyan ağızotu (barut), sıçanotu (arsenik); ses düşmesine uğramış olan çöreotu ve yaygın bir biçimde gelenekleşmiş olan semizotu, dereotu bitişik yazılır.

c. Nesne, eşya ve alet adlarından biriyle kurulan birleşik kelimeler:

• alçı taşı, bileği taşı, çakmak taşı, damla taşı, Hacıbektaş taşı, kireç taşı, lüle taşı, Oltu taşı, sünger taşı, yılan taşı;
• buzul taş, damla taş, dikili taş, kayağan taş, yaprak taş.
• arap sabunu, el sabunu;
• kahve değirmeni, yel değirmeni;
• kahve dolabı, su dolabı;
• oturma odası;
• duvar saati, kol saati;
• duvar takvimi, masa takvimi;
• yemek masası;
• itfaiye aracı, kurtarma aracı;
• masa örtüsü, yatak örtüsü;
• el kitabı, Frenk gömleği, İngiliz anahtarı, İngiliz sicimi;
• alt geçit, tüp geçit, üst geçit, çekme demir, çekme kat, dolma kalem, dönme dolap, kesme kaya, toplu iğne, vurmalı çalgılar, vurmalı sazlar, yapma çiçek.
• afyon ruhu, katran ruhu, lokman ruhu, nane ruhu, tuz ruhu.

ç. Yol ve ulaşımla ilgili birleşik kelimeler:

• Arnavut kaldırımı;
• çevre yolu, deniz yolu, hava yolu, kara yolu, keçi yolu;
• köprü yol.

d. Durum, olgu ve olay bildiren sözlerden biriyle kurulan birleşik kelimeler:

• açık oturum, açık öğretim, ana dili, ay tutulması, baş ağrısı, baş belası, baş dönmesi, çıkış yolu, çözüm yolu, dil birliği, din birliği, güç birliği, iş birliği, iş bölümü, madde başı, ses uyumu, yer çekimi.

e. Bilim ve bilgi sözleriyle kurulan birleşik kelimeler:

• anlam bilimi, dil bilimi, edebiyat bilimi, gök bilimi, halk bilimi, ruh bilimi, toplum bilimi, toprak bilimi, yer bilimi;
• dil bilgisi, halk bilgisi, ses bilgisi, şekil bilgisi.

f. Yuvar ve küre sözleriyle kurulan birleşik kelimeler:

• göz yuvarı, hava yuvarı, ısı yuvarı, ışık yuvarı, renk yuvarı, yer yuvarı;
• hava küre, ışık küre, su küre, taş küre, yarı küre, yarım küre.

g. Yiyecek, içecek adlarından biriyle kurulan birleşik kelimeler:

• bohça böreği, su böreği, talaş böreği;
• badem yağı, çiçek yağı, kuyruk yağı;
• arpa suyu, maden suyu, meyve suyu;
• kaşar peyniri, tulum peyniri, beyaz peynir;
• Adana kebabı, tas kebabı, Urfa kebabı;
• İnegöl köftesi, İzmir köftesi;
• ezogelin çorbası, mercimek çorbası, yoğurt çorbası;
• irmik helvası, kâğıt helvası, koz helva;
• acı badem kurabiyesi;
• Kemalpaşa tatlısı, peynir tatlısı, yoğurt tatlısı;
• badem şekeri, balık yumurtası.
• burgu makarna, çubuk makarna, yüksük makarna;
• kakaolu kek, üzümlü kek;
• çiğ köfte, içli köfte;
• dolma biber, kesme şeker, süzme yoğurt, yarma şeftali;
• kuru yemiş.

ğ. Gök cisimleri:

• Çoban Yıldızı, Kervan Yıldızı, Kutup Yıldızı, kuyruklu yıldız;
• gök taşı, hava taşı, meteor taşı.

h. Organ veya organ yerine geçen sözlerden biriyle kurulan birleşik kelimeler:

• patlak göz, süzgün göz;
• aşık kemiği, bel kemiği, elmacık kemiği;
• serçe parmak, şehadet parmağı, yüzük parmağı;
• azı dişi, köpek dişi, süt dişi;
• kuyruk sokumu, safra kesesi;
• çatma kaş, takma diş, takma kirpik, takma kol;
• ekşi surat, kepçe surat;
• gaga burun (kimse), karga burun, kepçe kulak, çakır pençe, demir yumruk, kuru kemik.

ı. Benzetme yoluyla insanın bir niteliğini anlatmak üzere bitki, hayvan ve nesne adlarıyla kurulan birleşik kelimeler:

• çetin ceviz, çöpsüz üzüm;
• eski kurt, sarı çıyan, sağmal inek;
• ağır top, eksik etek, eski toprak, eski tüfek, kara maşa, sapsız balta.

i. Zamanla ilgili birleşik kelimeler:

• bağ bozumu, gece yarısı, gün ortası, hafta başı, hafta sonu.

3. -r / -ar / -er, -maz / -mez ve -an / -en sıfat-fiil ekleriyle kurulan sıfat tamlaması yapısındaki birleşik kelimeler ayrı yazılır:

• bakar kör, çalar saat, çıkar yol, döner sermaye, güler yüz, koşar adım, yazar kasa, yeter sayı;
• çıkmaz sokak, geçmez akçe, görünmez kaza, ölmez çiçek, tükenmez kalem;
• akan yıldız, doyuran buhar, uçan daire.

4. Renk sözü veya renklerden birinin adıyla kurulmuş isim tamlaması yapısındaki renk adları ayrı yazılır:

• bal rengi, duman rengi, gümüş rengi, portakal rengi, saman rengi;
• ateş kırmızısı, boncuk mavisi, çivit mavisi, gece mavisi, limon sarısı, safra yeşili, süt kırı.

5. Rengin tonunu belirtmek üzere renkten önce kullanılan sıfatlar ayrı yazılır:

• açık mavi, açık yeşil, kara sarı, kirli sarı, koyu mavi, koyu yeşil.

6. Yer adlarında kullanılan batı, doğu, güney, kuzey, güneybatı, güneydoğu, kuzeybatı, kuzeydoğu, aşağı, orta, yukarı, iç, yakın, uzak kelimeleri ayrı yazılır:

• Doğu Anadolu, Batı Trakya, Orta Anadolu, Kuzey Amerika, Güney Amerika, Orta Asya, Orta Doğu, Yakın Doğu, Uzak Doğu, Güneybatı Anadolu, İç Asya, İç Anadolu, Aşağı Ayrancı, Yukarı Ayrancı.

7. Kişi adlarından oluşmuş mahalle, bulvar, cadde, sokak, ilçe, köy vb. yer ve kuruluş adlarında sondaki unvanlar hariç, şahıs adları ayrı yazılır:

• Yunus Emre Mahallesi;
• Gazi Mustafa Kemal Bulvarı;
• Ziya Gökalp Bulvarı;
• Nene Hatun Caddesi;
• Fevzi Çakmak Sokağı, Cemal Nadir Sokağı;
• Koca Mustafapaşa;
• Kâzım Karabekir Eğitim Fakültesi, Sultan Ahmet Camii, Sütçü İmam Üniversitesi.

8. Dış, iç, öte, sıra sözleriyle oluşturulan birleşik kelime ve terimler ayrı yazılır:

• ahlak dışı, çağ dışı, din dışı, kanun dışı, olağan dışı, yasa dışı;
• ceviz içi, hafta içi, yurt içi;
• fizik ötesi, kızıl ötesi, mor ötesi, sınır ötesi;
• aklı sıra, ardı sıra, peşi sıra, yanı sıra.

9. Somut olarak yer belirten alt ve üst sözleriyle oluşturulan birleşik kelime ve terimler ayrı yazılır:

• deri altı, su altı, toprak altı, yer altı (yüzey);
• arka üstü, baş üstü, böbrek üstü bezi, tepe üstü (trafikte).

Alt, üst, ana, ön, art, arka, yan, karşı, iç, dış, orta, büyük, küçük, sağ, sol, peşin, bir, iki, tek, çok, çift sözlerinin başa getirilmesiyle oluşturulan birleşik kelime ve terimler ayrı yazılır:

• alt yazı;
• üst kat, üst küme;
• ana bilim dalı, ana dili;
• ön söz, ön yargı; art damak, art niyet; arka teker;
• yan cümle, yan etki;
• karşı görüş, karşı oy;
• iç savaş, iç tüzük;
• dış borç, dış hat;
• orta kulak, orta oyunu;
• büyük anne, büyük baba;
• küçük harf, küçük parmak;
• sağ açık, sağ bek;
• sol açık, sol bek;
• peşin fikir, peşin hüküm;
• bir gözeli, bir hücreli;
• iki anlamlı, iki eşeyli;
• tek eşli, tek hücreli;
• çok düzlemli, çok hücreli;
• çift ayaklılar, çift kanatlılar.

Ön Yargı Birleşik mi Yazılır, Ayrı mı Yazılır?

Ayrı ya da birleşik yazılıp yazılmadığı en merak edilen kelimeler içerisinde önyargı sözcüğü geliyor. Türk Dil Kurumu üzerinden alınan bilgiler doğrultusunda bu Kelimenin doğru yazılışı, ‘Ön yargı’ biçiminde ayrı olmasıdır. Özellikle Türkçede bazı kelimeler sunduğu anlam üzerinden ayrı şekilde yazılır. Bu kelime grupları içerisinde önyargı sözcüğü de gelmektedir.

Ön yargı (Doğru)

Önyargı (Yanlış)

Verilen ilk kelime doğrultusunda ön yargı kelimesi ayrı olarak ele alınır ve doğru biçimde yazılır. Bu bağlamda çok defa düşülen birleşik yazımından uzak durulması gerekmektedir.

Önyargı mı, Ön Yargı mı?

Birleşik mi yoksa ayrı mı sorularına karşı bu kelime için verilecek olan cevap ayrıdır. TDK üzerinden bakıldığı vakit bu kelime ayrı şekilde ele alınır ve yazılır. Şart ve olay ile beraber görüntü gibi unsurlar ele alınmak suretiyle, kişi veya bazı şeyler için olumlu ya da olumsuz verilen peşin hükümler ön yargı olarak ifade edilir.

‘’Hayattaki tüm ön yargıları yıkmak gerekir.’’

‘’Bana gerçekten çok ön yargılı davranıyorsun.’’

‘’O herkes için önyargılıdır.’’

Sunduğu anlamı ile beraber önyargı kelimesi ayrı olarak, cümle içerisinde bu şekilde kullanılabilir. Aynı zamanda tek başına amaca uygun olarak da yine değerlendirmek mümkündür. En çok yazım hatası yapılan kelimelerden biri olarak ön plana çıkan önyargı için, ayrı şekilde amaca uygun olarak değerlendirmek mümkün.