Biyoloji Bilimine Katkısı Olan Bilim Adamları

kaynağı değiştir]

Charles Darwin'in ilk evrim ağacı çizimi. First Notebook on Transmutation of Species() adlı eserinden.

Darwin'in evrim teorisinden önceki en önemli teori Jean-Baptiste Lamarck'ın elde edilen özeliklerin kalıtımına dayanan ve en küçük mikroptan insanlara kadar uzanan bir gelişme zincirini tanımlayan teorisiydi.^[60] İngiliz doğabilimci Charles Darwin, Humboldt'un biyocoğrafya yaklaşımını, Lyell'in tek biçimli jeolojisini, Thomas Malthus'un nüfus çoğalması ile ilgili yazılarını ve kendi morfoloji üzerine olan uzmanlığını birleştirerek doğal seleksiyona dayanan çok daha başarılı bir evrim teorisi geliştirmiştir. Benzer kanıtlar, Darwin'den bağımsız olarak Alfred Russel Wallace da benzer sonuçlara ulaşmıştır.^[61]

Darwin'in teorisinin yılında Doğal Seçilim Yoluyla Türlerin Kökeni ya da Hayat Kavgasında Avantajlı Irkların Korunumu Üzerine adlı eserinde yayımlanması modern biyoloji tarihinin en önemli olayı sayılır. Darwin'in doğabilimcisi olarak kabul edilen yetkinliği, eserinin ölçülü tonu ve en önemlisi sunulan kanıtların çokluğu ve şeffaflığı kendinden önce gelen evrim ile ilgili eserlerin aksine Türlerin Kökeninin başarılı olmasını sağlamıştır. yüzyılın sonuna doğru bilim insanlarının çoğu evrime ve ortak ata kavramını kabul etmişti. Ancak, o dönemde var olan kalıtım teorilerinin rastgele varyasyonların kalıtımı ile uyumsuz olması nedeniyle, evrimin ana mekanizmasının doğal seleksiyon olduğu yüzyılın ortalarına kadar kabul edilmemiştir.^[62]

Wallace, de Candolle, Humboldt ve Darwin'in eserlerini izleyerek zoocoğrafya alanında önemli katkılarda bulunmuştur. Transmutasyon varsayımına olan ilgisi nedeniyle, önce Güney Amerika sonra da Malay Takımadalarında yaptığı saha çalışmalarında yakın akraba olan türlerin coğrafi dağılımına özel bir dikkat göstermiştir. Malay Takımadalarında iken Maluku Adalarından geçen ve takımadaları Asya bölgesi ile Yeni Gine/Avustralya bölgesi olarak ikiye bölen Wallace hattını tanımladı. Ana sorusu olan, benzer iklimlere sahip olan adaların direyinin neden farklı olduğu ancak buradaki türlerin kökeni ile açıklanabilirdi. Yaklaşık yarım yüzyıl boyunca referans eser olarak kullanılan The Geographical Distribution of Animals (Hayvanların Coğrafi Dağılımı) eserini yılında yazdı ve bu eserini ada biyocoğrafyası ile ilgilenen yılına ait Island Life (Ada Hayatı) adlı eseriyle tamamladı. Philip Sclater tarafından geliştirilen altı alanlı sistemi genişleterek kuşlardan her türlü hayvana kadar coğrafi dağılımları açıklamak için kullandı.^[63][64]

Kalıtım üzerine olan bilimsel çalışmalar, Darwin'in Türlerin Kökeni eserinin ışığında Francis Galton ve biyometrisyenlerin çalışmalarıyla kısa sürede büyüdü. Genetiğin kökeninin genellikle Gregor Mendel'in yılındaki çalışmaları olduğu gösterilir ve kalıtım yasalarına da adı verilmiştir. Ancak çalışmalarına yapıldıktan 35 yıl sonraya kadar önem verilmemiş ve ilgi gösterilmemiştir. O dönemde pangenezis, orthogenezis ve diğer mekanizmalara dayanan birçok kalıtım teorisi tartışılşmaktaydı.^[65]Embriyoloji ve ekoloji de evrim ile bağlantılı olarak önemli biyolojik bilim dalları olarak, özellikle Ernst Haeckel'in eserleriyle gelişmeye başlamıştır. Ancak yüzyılda kalıtım üzerine yapılan çalışmaların çoğu doğa tarihi alanında değil deneysel fizyoloji alanındaydı.

Fizyoloji[değiştir kaynağı değiştir]

Cinsten daha büyük takson basamaklarına ait isimler cins isimlerine yapılan ekler ile türetilmiştir. Bu isimlerin türetilmesinde kullanılan ekler aşağıdaki tabloda listelenmiştir.

Ayrıca bakınız[değiştir

Aristoteles &#; Biyolojinin Kurucusu

Aristoteles M.Ö. yılları arasında yaşamış felsefe ve doğa bilimlerinin pek çok alanında çalışma yapmış antik dönem bilginidir. Aristoteles yaptığı gözlemler, çalışmalar ve yazdığı kitaplarla biyoloji biliminin kurucusu olarak kabul edilir. Yaygın olarak filozof kimliğiyle bilinse de felsefenin yanı sıra doğa bilimlerine dair bir çok eser ortaya koymuştur. Çevredeki pek çok canlıyı incelemiş, gezginlerle farklı coğrafyalardaki canlıları konuşmuş, bunları belli bir düzende ele almıştır.

Dönemindeki ve öncesinde diğer pek çok felsefe ya da araştırmacı da doğa bilimleri ve hayvanlar üzerine çalışmalar ortaya koymuştur. Ancak Aristoteles&#;in hayvanlar üzerine çalışmaları önemli bir farka sahiptir. Aristoteles&#;in yaptığı çalışmalar kapsamlı geniş gözlemler içermektedir. Bununla birlikte bu gözlemlerini kuramsal bir çerçeve içine ele almış ve anlamlandırmıştır. Doğaya ve hayvanlara olan geniş kapsamlı sistematik yaklaşım ilk olarak Aristoteles&#;in çalışmalarında görüldüğü için zoolojinin kurucusu olarak atfedilir.

Aristoteles : Zoolojinin kurucusu

Aritoteles, çalışmalarında kadar hayvan türünü incelemiş ve eserlerinde bahsetmiştir. 50 hayvan üzerinde ise detaylı çalışmalar yapmıştır. Detaylı çalışmalar yaptığı hayvanlar üzerinde diseksiyon yapmış, iç yapılarını incelemiştir.

İncelediği hayvanlar çoğunlukla yaşadığı coğrafya çerçevesinde erişebildiği bölgelerdeki canlılardır. Yunanistan, Ege Adaları ve Anadolu&#;daki canlılar temel olarak incelediği canlıları barındırır. Bunun yanı sıra egzotik bölgelerden gösteri amaçlı ya da koleksiyon amaçlı getirilen hayvanları da incelemiştir. Bunlar Libya, Etiyopya, Kızıldeniz ve Hindistan gibi bölgelerden getirilen maymun, fil, deve ve aslan gibi hayvanlardır.

Aristoteles, temel olarak ayrıntılı gözlemlerler, karşılaştırmalı incelemeler diseksiyon çalışmaları ile hayvanları ve doğayı araştırmıştır. Bunun yanı sıra gezginlerin anlattığı hayvan hikayelerini dinlemiş, ancak bunlara karşı oldukça şüpheli yaklaşmıştır. Eserlerinde çalışmalarını detaylı olarak anlatmasının yanı sıra çizimlerle de zenginleştirmiştir.

MÖ yılları arasında Aristoteles evrenin oluşumu ve işleyişine ilişkin kuramlarını geliştirirken, hayvanlar üzerine olan eserlerini de yazmıştır. Bu bağlamda, Aristoteles&#;in hayvanlarla ilgili çalışmalarını, felsefi yaklaşımından bağımsız incelemek anlamı azaltacaktır. Aristoteles&#;in hayvanlar üzerine 7 tane eseri bulunmaktadır.

Aristoteles&#;in hayvanlarla ilgili eserleri;

• Hayvanların Tarihi Hakkında (*Historia Animalium),
• Hayvanların Kısımları Üzerine (De Partibus Animalium),
• Hayvanların Üremeleri Üzerine (De Generatione Animalium)
• Ruh Üzerine (De Anima)
• Doğa Bilimleri Üzerine (Parva Naturalia)
• Hayvanların Hareketi Üzerine (De Moto Animalium)
• Hayvanların Gelişimi Üzerine (De Incessu Animalium)

nest...

115280 115281 115282 115283 115284