Toprağın Kalsiyum Eksikliği Nasıl Giderilir

Kalsiyum alkali toprak metallerinden, yeryüzünde en çok bulunan beş kimyasal elementten biridir. Doğada saf halde değil, en çok kalsiyum karbonat (CaCO3) halinde bulunur. Kalker taşı, dolomit taşı, tebeşir ve mermer doğadaki kalsiyum karbonat çeşitleridir.

Doğal kireç taşı (kalker taşı) sert yapılı olanlarının duvar yapımında kullanımları yaygındır.

Kireç taşları

Ham kireç taşı olan kalker taşları dünyanın her yerinde toprakla karışıktır. Genelde mavimsi gri ve krem renginde olarak iki tiptedirler. Bembeyaz olanları da var. Daha yumuşaklarına tebeşir taşı denir. Suda erimez ama bir şekilde ufalanıp zerrelere ayrılır ve su tarafından sürüklenir. En kolay ufalananı tebeşir taşlarıdır.

Bitkiler ihtiyacı olan kalsiyumu topraktaki kalsiyum karbonattan, ama köklerden çıkardığı enzimlerle kalsiyumu ayrıştırarak alır. Eğer toprakta kalsiyum karbonat çok fazla ise o toprakta her bitki iyi bir gelişim gösteremez (⇒ayrıntılı bilgi). Normalde kökler çıkardığı enzimlerle sert taşlardan ihtiyacını karşılarken o taşları deler geçer. Dolomit taşı ise magnezyum da içerir. Bitkiler dolomit taşından kalsiyumun yanısıra magnezyum ihtiyacını da karşılar.

Doğadan iki ayrı tip kalker taşı (doğal kireç taşları)

Bitkiler için önemi

Kalsiyum bitkilerde diğer elementlerin, minerallerin bitki içinde dolaşımını dengeler. Hücre duvarlarında koruyucu etkisi var. Yeni oluşumların devam etmesi, filizlerin gelişmesi bu sayede mümkün olur. Yoksa hücreler korunamaz, dağılmalar olur ve çürüme başlar. Eğer bitki topraktan kalsiyum alamazsa ölüm sürecine girer. Fazla yaşamaz. Bir bitkinin varlığının, ağırlığının en büyük kısmı karbon, geri kalan çoğunluk potasyum ve kalsiyumdur. Diğer elementlerin varlığı çok azdır. Bitkiler karbonu havadaki karbondioksitten, kalsiyumu ise ancak topraktan ve sudan alırlar. O halde bitkinin topraktan ne kadar çok kalsiyum alması gerektiğini hesap edebilirsiniz. Yaklaşık olarak potasyum ile aynı miktarda diyebiliriz.

Bitkilerde azot, fosfor, potasyum ne kadar önemliyse kalsiyum da en az onlar kadar önemlidir. Fakat süs bitkileri için hazırlanmış özel bitki besinlerinde kalsiyum yoktur. Ancak, salon bitkileri için hazırlanmış torf topraklara belki fark etmişsinizdir sert kireç taşları parçaları katarlar. Bu hem pH dengelemesi içindir hem de bitkilere kalsiyum sağlar. Sulama suları da bitkiler için gereken kalsiyumu az çok içerirler.

Bitkinin topraktan kalsiyum alamaması toprakta kalsiyum olmadığından dolayı değil, toprağın kimyasal dengesinin bozulmasından kaynaklanır. Mesela gübrelerin ve bitki besinlerinin yanlış kullanımı ve gereğinden fazla kullanımı gibi hatalar. Toprakta demir ve/veya potasyum fazlalığı dengeyi fena bozar. Kalsiyumun ham maddesi diyebileceğimiz kalsiyum karbonat (kireç) toprakta çok fazla olursa bu durum  yine bitkiler için zararlıdır.

Bitkinin kalsiyum alamamasının belirtileri

Yapraklarda şekil bozukluğu, hareket kabiliyeti azlığı, gelişemeyip küçük kalma, yeni gelişen yaprakların çirkin şekillerde kıvrık olmaları, açılamamaları, el ile yardım gerekmesi ama yine de gelişimin kötü olması, gelişememeleri, serpilememeleri.. Bazen de yeni filizlerin, çiçek tomurcuklarının ve yaprak uçlarının kararıp çürümesi.. Domateslerin biberlerin hamken kararıp çürümeleri.. Yeni yaprakların fazlaca içe kıvrık veya dışa kıvrık olup gelişememeleri küçük kalmaları..

Dikkat: Yukarıdaki alametler bambaşka etkenler yüzünden de olabilir. Bu yüzden siz oradan buradan okuduğunuz bilgilere göre toprakta şu eksik ondan vereyim, filan madde eksik o gübreden vermem lazım gibi hatalara girmekten kaçının. Yapacağınız en iyi şey her zaman toprağı olması gereken düzende tutmaya çalışmak olsun. Saksı bitkilerinizde sorun olursa toprağını değiştirmeniz daha iyi olur. Çünkü sorunların gerçek sebebini bulmak ancak toprağın üst düzey analizleriyle mümkündür.

Tarlalarda, bahçelerde

Domates meyveleri henüz yemyeşilken simsiyah çürümeler oluyorsa sebep köklerin topraktan yeterince kalsiyum alamamasıdır. Fazla asitli ya da potasyumu bol topraklarda görülür ve domates çeşidine göre durum değişir. Çaresi en alt yaprakları ıslatıp üzerlerine toprak serpmektir. Böylece bitki toprakta bolca bulunduğu halde kökleriyle almayı beceremediği kalsiyumu yapraklarından alır. Ama tam etkili yöntem kalsiyum nitrat’ı suda eritip en sağlıklı yapraklara fısfıslamak ya da o su ile bitkilerin toprağını sulamaktır.

Karadeniz bölgesinde fındıklara, İtalya’nın bazı yerlerinde üzüm bağlarına uygulanan bir yöntem toprağa tarım kireci katmaktır. Tarım kireci Türkiye’de toz / yarı toz halde, Avrupa ülkelerinde ise genelde küçük taş kırpıntıları şeklinde kullanılıyor. Toprak çok fazla asitli oluyorsa ama orada yetiştirilecek bitkiler asitli toprak uyumlusu değilse kullanılır. Her durumda kullanılmaz.

Yumuşak çekirdekli ve sert çekirdekli meyve ağaçlarının yetiştirilmesinde, hasatın nihai sonuçlarına ulaşılmasında çok önemli olan çeşitli unsurlar vardır. Bu elementler kalsiyum ve potasyumdur.

Her iki element de, bu tür mahsullerde çok değerli olan özellikler, hem taş hem de pip meyvelerinin kalitesini, besi ve olgunlaşmasını olumlu yönde etkiler.

Meyve yetiştiriciliği çok zorlu ve tekniktir. Çiftçi sadece üretken mükemmellik aramakla kalmaz, aynı zamanda bu meyvelerin yönlendirildiği pazar göz önüne alındığında, nitel gerekliliktir. Bu nedenle, meyvelerin olgunlaşması ve besi sürecinde, kaliteye ve kaliteden bahsetmeye de dikkat edilmelidir, hem organoleptik, görsel özelliklere hem de elbette raf ömrünü iyileştirmeye atıfta bulunuyoruz. Hasat sonrası mümkün olduğunca dayanıklı hale getirmeye çalışıyor.

Daha sonra, meyve çiftliklerinin üretken ve kaliteli verilerinin nasıl geliştirileceğini belirlemek için kalsiyum ve potasyumun nasıl etkilendiğini geliştireceğiz.

Kalsiyum

Kalsiyum kaliteyi belirleyen bir faktör olarak çok önemlidir, çünkü diğer şeylerin yanı sıra meyve üzerinde sertlik, koruma ve daha fazla ağırlık sağlar. Ek olarak, kalsiyum daha iyi bir ortam, bitki üzerinde daha az stres, daha fazla hücre bölünmesi ve bitkiyi patojenlerden, özellikle mantarlardan korumak için daha fazla hücre sayesinde daha homojen meyveler sağlar. Bu şekilde monilia riskini önemli ölçüde azaltırız.

Kalsiyum varlığını sağlamak için kök sistemini uyarmalı, canlılığı ayarlamalı, iyi gübreleme ve kontrollü sulama yapmalıyız. Azot (N), potasyum (K) ve magnezyum (Mg) fazlası, bu elementler kalsiyum antagonistleri olduğundan kalsiyum emilimini bozar. Bütün bunlar, bitkinin kullanabileceği çok daha fazla kalsiyum varlığına yardımcı olacaktır.

POTASYUM

Aradığımız hedeflere ulaşmak için bir diğer ayırt edici unsur potasyumdur. Meyve ağaçlarındaki potasyumun iyi bir asimilasyonu için, bu mahsulün ihtiyacına uygun olarak hassas ve etkili bir gübreleme yapılması önerilir.

Potasyum bize sağlık ve aynı zamanda meyvenin kalitesini sağlayacaktır, su stresini ortadan kaldıracak ve meyvenin hücrelerini daha geçirgen hale getirecek, meyvede daha fazla su lehine olacaktır.

Bununla birlikte, ekim başlangıcında kalsiyum uygulamasının çok önemli olduğunu vurgulamak isteriz, böylece bu meyve daha fazla hücre bölünmesine ve hasatta çok daha fazla sertlik sağlar. Daha fazla hücreye sahip olarak daha fazla su tutma kapasitesine sahibiz.

Bu kalsiyum katkısı ekimin başlangıcında yapılacaktır çünkü potasyum ve kalsiyum antagonistiktir ve sonunda daha fazla potasyum tedarik ettiğimiz zamandır.

Beslenme uzmanları olarak, ürünün asimilasyonunun en uygun olduğu zamanda kök uygulamalarına daha fazla güveniyoruz, yaprak uygulamaları sonuçta meyveye şok etkisi ile daha fazla yapılır.

Önceden tanımlanmış meyve ağaçlarının en değerli özellikleriyle, mahsulün tüm fenolojik aşamalarını kapsamak için bir gübreleme stratejisi uygulayacağız.

Döllenme için önerimiz şöyledir:

KÜLTÜR BAŞLANGICI

TARAVERT KING KONG ^® . Toprağın blokajını kaldırmak ve yapılandırmak amacıyla yüksek hümik içeriğine ve asidik pH’a sahiptir, böylece dolaylı olarak çekebileceği potasyum  daha etkili olur.

Doz: 0,5 Lt / da.

KALSİYUM İLE GÜBRELEME

• HASAT VE BAŞLANGIÇ TARASOIL ^® CALCIO                                                                     Doğru tuzluluk için, toprağın üzerinden bir kalsiyum eksikliği düzelticisidir. Meyvenin çatlamasını önler. Kemik sertleşene kadar uygulanır.

Doz: 30 Kg / ha.

• MEYVE İÇİN UYGULAMALAR GELİŞTİRİLDİ

TARAFOL ^® CALCIO.

Yapraktan kalsiyum eksikliği düzelticisidir. Meyvenin çatlamasını önler.

Doz: 2.5 l / 1000 Lt Suya. 2-3 uygulama tedavi sağlar.

Bu ürünlerin uygulanması sayesinde şunları başaracağız:

Kök aktivasyonu, daha iyi besin asimilasyonu, biyostimülasyon, ulaşım ve beslenme taşınması ve toprak tuzluluğunu düzeltiriz.

POTASYUM GÜBRELEME

KRYSTAFEED ^® DARWIN 11-5-43

Yetiştiriciliğin son aşamalarında sağlanan yosun özü ve şelatlı mikro elementlere sahip bir gübredir. Bu ürün gübreleme ile uygulanır.

Doz: Hasattan 45 ve 30 gün önce iki uygulamada 1Kg / 1000 Lt Suya

TARAFOL ^® GOLD

Karbonat esaslı potasyumun çok çabuk emilen ve bitki tarafından meyveye ulaşmasını oldukça kolaylaştıran şelat ajanları olan bir gübredir.

Mahsulde gerçekleştirilen gübrelemeden bağımsız olarak, bu ürün meyvenin kalitesini ve boyutunu arttırmak için uygulanır ve dolaylı olarak bize biraz sertlik ve her şeyden önce daha düzgün meyveler verir.

Gübre birimlerini bir programdan çıkarmak değil, sonunda ekstra bir katkı sağlamak ve böylece meyvenin kalitesini artırmak için bir takviye.

Doz: 1Kg / 1000 Lt suya. Toplamadan 30 gün önce veya bu dozu 30 ve 20 gün içinde ayırın. Bir uygulamada 30 gün önce piplerde.

TARAFOL ^® KANE

Emilimini destekleyen nötr bir pH ile yaprak uygulaması için potasyum içeren bir gübredir ve bu nedenle bitki tarafından daha asimile edilebilirdir. Daha iyi tekdüzelik ve boyut ve biraz renk ile meyve taşıyacaktır.

Doz: Hasattan 20 ila 30 gün önce iki veya üç uygulamada 3l / 1000. Yumuşak çekirdekli meyve ağaçlarında da aynı.

Tarazona’dan, mahsulün tüm beslenme ihtiyaçlarını karşılayan ve Fertilosophy® prensibine uyan verimli ve sürdürülebilir gübreleme olan çok çeşitli gübreler  sunuyoruz.

Daha detaylı bilgi için CDTI sayfasını inceleyin.

BİTKİLERDE KALSİYUM EKSİKLİĞİ VE BELİRTİLERİ

Toprakta genellikle bitki ihtiyacını karşılamaya yetecek düzeyde kalsiyum bulunur. Özellikle kurak ve yarı kurak bölge topraklarında yıkanma olmadığı için, fazla doygunluk oranı yüksektir. Toprakta bulunan bazik elementler içinde kalsiyum başta gelmektedir. Kireçli ana materyal üzerinde oluşmuş kurak bölge topraklarında kalsiyum diğer bazı besin elementlerinin, özellikle mikro elementlerin alınmasında antagonisık etki yaratacak kadar fazla bulunabilmektedir. Türkiye topraklan da bu özellikler taşıdığından, topraktan kalsiyumlu gübreleme yapılmasına pek gerek duyulmamaktadır. Ancak asit karakter taşıyan yerlerde kireçleme amacıyla kalsiyumlu bileşiklerin kullanılması söz konusu olmaktadır. Bununla birlikte bazı faktörlerin etkisiyle bitkilerde kalsiyum noksanlıkları görülmektedir. Bitkilerin meyve ve depo organlarına kalsiyum akışında ortaya çıkan azalmalar kalsiyum noksanlığına bağlı problemler yaratır.

Örneğin

1. Elmalarda görülen acı benek;
2. Domates, biber, patlıcan gibi sebzelerde görülen çiçek burnu çürüklüğü;
3. Kerevizde meyve İçinin kararması;

Brüksel lahanasında içten kahverengileşme kalsiyum noksanlığının meydana getirdiği zararlardır. Bütün bu bitki dokularına kalsiyum iyonlan transpirasyona bağlı olarak  ksilem borularda oluşan aşağıdan yukarı doğru su hareketi ile taşınır. Ksilem suyunda kalsiyum iyonları konsantrasyonu düşük ise veya meyveden terleme (transpirasyon) düşük ise, meyvelere ulaşan kalsiyum iyonlan miktarı yetersiz kalır ve simptomlar ortaya çıkar.

Yüksek  oranda amonyum azotu ile beslenme, toprakta su yetersizliği, yüksek tuz konsantrasyonu  ksilem suyundaki kalsiyum miktarını azaltır. Bu nedenle bu faktörler domateste çürümelere yol açan faktörler diye bilinir. Toprak çözeltisinden kalsiyum iyonlarının alınıp yukarı taşınması kök uçları vasıtasıyla olmaktadır. Bu nedenle yeni köklerin oluşumunu engelleyen düşük sıcaklık, yetersiz havalanma gibi faktörler kalsiyum alımını engelleyerek noksanlığa neden olabilir. Floem dokularda bulunan kalsiyum immobildir.

Bu nedenle daha önce absorbe edilmiş olan kalsiyumun meyve oluşum döneminde floemde taşınarak meyveye ulaşması güçtür. Meyve olumu devresinde topraktan kalsiyum iyonlan alınarak ksilem yolu ile meyveye ulaşmadığı takdirde meyvelerde kalsiyum noksanlığı zararları görülebilecektir. Aynı nedenle kalsiyum beslenmesi durumunu saptamak için bitki yapraklarının analiz edilmesi herhangi bir yarar sağlamamaktadır. Çünkü yapraklarda bulunan kalsiyumun meyveye taşınması gerçekleşmemektedir.

Yukarıda açıklanan nedenlerle, bitkilerin meyvelerinde görülen kalsiyumun noksanlığı zararlarını önlemek için ona uygun yöntem, kalsiyum içeren çözeltilerin doğrudan meyveye püskürtülmesidir. Ancak bu işlem, döllenmeden sonra meyvelerin büyüme döneminde yapılmalı ve birkaç kez tekrarlanmalıdır. Bu şekilde meyvelerde kalsiyum noksanlığına bağlı zararların ortaya çıkması önlenebilir. Noksanlık zararları meyvede görüldükten sonra bunun tedavisi mümkün değildir. Yer fıstığı, patates gibi meyve ve depo organları toprak içinde gelişen bitkilerde, bu organlar kalsiyum iyonlarını doğrudan absorbe edebilirler. Bu bitkilerde meyveye kalsiyum sağlanması transpirasyona ve ksilem taşınmasına bağlı değildir.

Torf üzerinde yetiştirilen süs bitkilerinde de kalsiyum noksanlığı sık görülen beslenme problemlerinden birini oluşturur. Kalsiyum noksanlığında meristem dokuların büyümesi yavaşlar, noksanlık belirtileri önce büyüme noktalarında ve genç yapraklarda kendini gösterir. Genç yapraklar deforme olur ve yaprak kenarlarında siyah ve kahverengi nekrozlar oluşur. Noksanlıktan zarar gören dokularda hücre duvarları eridiğinden buraları yamuk bir yapı alır.

Görseller