Annemi Saklarken 5 Bölüm

Herkese merhaba çok geç geldim özür dilerim hem s&#x;navlar hem de hastal&#x;klarla uğraşt&#x;m üstüne yat&#x;l&#x; misafirler geldi o yüzden bölüm bu kadar geç geldi.

Hatam&#x; telafi etmek için bundan sonra her hafta bölüm atmaya çal&#x;şacağ&#x;m.

Beğenmeniz dileğiyle.

Bölüm ithaf&#x;  devlet güzel ablama.

Düşüncelerinizi yaz&#x;n lütfen merak ediyorum. Y&#x;ld&#x;za basmay&#x; unutmay&#x;n.

Sustuğum,konuşamad&#x;ğ&#x;m şeyler var,
Hiç dile getiremediklerim:
&#x;çinde kaybolduğum şehirler
Ve içimde kaybolup giden insanlar var

Bar&#x;n'&#x;n yan&#x;ndan ayr&#x;ld&#x;ktan sonra içime bir ac&#x; çökmüştü. Ölümün sessiz ç&#x;ğl&#x;klar&#x; gibi ruhum bedenimden ayr&#x;l&#x;yordu ama  bu ac&#x;y&#x; anlatacak hiçbir kelime bulam&#x;yordum. Bütün alfabeyi toplasalar yüreğimdeki ac&#x;y&#x;, yang&#x;n&#x; anlatacak söz bulunamazd&#x;. Yüreğimdeki kor ateş tüm herkesi yakabilecek güçteyken sadece beni yak&#x;p kül ediyordu. Ben art&#x;k ad&#x;na yaşamak denen ölümü düşünmüştüm . 

Avlunun ortas&#x;nda daha kaç gün önce kendi ölüm karar&#x;m&#x; verdiğim kanlar içinde kal&#x;p tekrar ayağa kalkt&#x;ğ&#x;m yere bak&#x;yordum. Ben orada en zor olan şeyi yap&#x;p kabullenmeyi öğrendim. &#x;nsan&#x;n ne s&#x;rt&#x;nda taş&#x;d&#x;ğ&#x; yükler ne de düşündükleri yorar.
&#x;nsan&#x; as&#x;l yoran şey, yüreğinde taş&#x;d&#x;ğ&#x; insanlardan göremediği vefaym&#x;ş

Gözlerimi tekrar avluda gezdirdim gördüğüm ağaçla tebessüm ettim. Miraç abimle oyun oynarken ondan saklanmak  için ağaca ç&#x;km&#x;şt&#x;funduszeue.info beni aram&#x;ş bulamam&#x;şt&#x;.Ağaçtan inerken ayağ&#x;m tak&#x;l&#x;p düşmüştüm. Kolumu k&#x;rm&#x;şt&#x;m benim yaramazl&#x;ğ&#x;mdan olmuştu. Ama babamdan o kadar laf yiyen ceza alan abim olmuştu.

Birden nefesimin kesildiğini hissettim. Babam&#x;n kaç gündür yapt&#x;klar&#x; akl&#x;ma gelmişti tüm ağalarla konuşmuştu en son beni de oğlumu da öldürün ama k&#x;z&#x;m&#x; almay&#x;n demişti. Ama nafileydi bu topraklar doymam&#x;şt&#x; hüzne, sevgisizliğe, ac&#x;ya, ayr&#x;l&#x;ğa, bir kişinin daha hayat&#x;n&#x; karartmaya.

Kaç gündür babam&#x;n yeşillerine bile değmemişti gözlerim benden sakl&#x;yordu par&#x;lt&#x;lar&#x; kaçm&#x;ş gözlerini. Belki son görüşüm olacakt&#x; o orman gözleri. Gözünün içine bakt&#x;ğ&#x;mda sevdiğim ormanlar yak&#x;lm&#x;şt&#x; sadece yang&#x;n&#x;n ard&#x;ndan kalan küller vard&#x; o gözlerde. O her ormanlar&#x;n&#x; saklad&#x;ğ&#x;nda içimden bir şeyleri yok olup gidiyordu.

Ayr&#x;l&#x;yordum art&#x;k o orman gözlerden, gidiyordum art&#x;k bana sar&#x;l&#x;nca ac&#x;m&#x; kendi ac&#x;s&#x; yapan annemden, senin ac&#x;n benim ölümüm diyen abimden, kaç ölümü gördüğü halde hâlâ sensin ac&#x;m&#x; dindiren diyen yademden. Bana ömrüm diyen abimdi ömrümü bitiren benim üstüme yaşarken toprak atanda oydu.

Boğaz&#x;mdaki h&#x;çk&#x;r&#x;klar&#x; dindirmeye çal&#x;şt&#x;kça daha nice an&#x;lar doluyordu zihnime ve o an&#x;lar akl&#x;ma geldikçe göz yaşlar&#x;m ard&#x; ard&#x;na ak&#x;yordu kor ateşlerde yanan yüreğime. 

📣Yazar'dan;

&#x;lk bölümler y&#x;l&#x;nda yaz&#x;ld&#x;ğ&#x; için belli başl&#x;, ufak tefek yaz&#x;m/noktalama yanl&#x;şlar&#x; mevcuttur. Düzenlendiğinde paragraf yorumu kaybolduğundan düzenlemeyi tercih etmiyorum. Bu ufak hatalar&#x;m&#x; görmezden gelmenizi rica eder, keyifli okumalar dilerim 🌼

🦋

Düşünme yetisini kaybeden Hilal titrek bir nefes ald&#x;. Karş&#x;s&#x;nda, bu hayatta can&#x;n&#x; en çok yakan insan duruyordu. Ela gözlerinin dolduğunu hissedince baş&#x;n&#x; h&#x;zla önüne eğdi. Sakinleşmeye çal&#x;ş&#x;rken fark etmeden durum değerlendirmesi yapmaya başlam&#x;şt&#x;.

Askeri bir üsteydi. Terörle mücadele ekibine kat&#x;lm&#x;şt&#x;. Karş&#x;s&#x;nda duran adam ise kat&#x;ld&#x;ğ&#x; ekibin lideri, ayn&#x; zamanda y&#x;llar önce onu kurtaran askerdi. Bunlarda bir sorun yoktu. As&#x;l sorun aylar önce evini soyan h&#x;rs&#x;z&#x;n da ayn&#x; kişi olmas&#x;yd&#x;. Aylard&#x;r akl&#x;nda onca neden, onca senaryo dönmüştü. Ama hiçbirinde h&#x;rs&#x;z&#x; bir asker değildi...

Kalp at&#x;şlar&#x;n&#x;n kulaklar&#x;nda att&#x;ğ&#x;n&#x; hisseden genç k&#x;z Sinan Binbaş&#x;'n&#x;n söylediklerini hat&#x;rlad&#x;. Bu ekip üst mertebedeki insanlar&#x; ,teröristlere fon sağlayanlar&#x;, yakalamak için kurulmuştu. Babas&#x; sand&#x;ğ&#x; adam asl&#x;nda kaçakç&#x; falan değildi. Vatan hainiydi. Terörist yandaşç&#x;s&#x;

O gün kütüphanede gördüğü Burak zaten onun için oradayd&#x;. Onu kullanarak babas&#x;n&#x; yakalamak için.

"Askersin" diye m&#x;r&#x;ldand&#x; baş&#x;n&#x; kald&#x;rarak. Her daim ona tebessümle bakan yeşil gözler, şu an buz kütlesinden farks&#x;zd&#x;. Boş bakan gözler yutkunmas&#x;na sebep oldu. Yine de gözlerini, zaaf&#x; olan yeşillerden çekemedi. Onu o kadar çok özlemişti ki

Kütüphane günleri geldi akl&#x;na. Günler boyu onlarca an&#x;s&#x;n&#x; paylaşt&#x;ğ&#x; adam, y&#x;llar önce birkaç saatini geçirdiği ve ara s&#x;ra akl&#x;na düşen Alfa m&#x;yd&#x; yani?

&#x;lk tan&#x;şt&#x;klar&#x; ân&#x; hat&#x;rlarken elalar&#x; istemsizce zümrüt yeşili gözleri bulmuştu. 'Sakin ol, ben askerim.' diyerek hayat&#x;na giren kahraman&#x;n&#x;n göz rengini hep merak etmişti genç k&#x;z. Zifiri karanl&#x;k bodrum ve karanl&#x;k orman yüzünden rengini seçemediği gözler işte tam karş&#x;s&#x;nda duruyordu.

Ancak bu gözler ne kütüphanedeki gibi yumuşak bak&#x;yordu, ne de Mardin'deki gibi nazik bir yaklaş&#x;mla doluydu.

Burak, ifadesiz gözlerle onu izliyordu. Fakat Hilal karş&#x;s&#x;ndaki adam&#x; tan&#x;yordu. &#x;fadesiz gözlerinin arkas&#x;na saklamaya çal&#x;şt&#x;ğ&#x; ac&#x;y&#x;, ruhunu daraltan özlemi Görüyordu.

Hilal'in gördükleri doğruydu. Eksiği yok, fazlas&#x; vard&#x; hatta. D&#x;şar&#x;dan bunu belli etmese de adam darmadağ&#x;n olmuştu. Aylard&#x;r özlemiyle yan&#x;p kavrulduğu k&#x;z&#x; karş&#x;s&#x;nda görmek yetmiyormuş gibi bir de burada, bu üsde, görmek Titrek bir nefes alan Burak zorlukla yutkundu. Bu dünyadan ve kendisinden uzaklaşt&#x;rmaya çal&#x;şt&#x;ğ&#x; k&#x;z, yine bu dünyan&#x;n içine düşmüştü.

Hilal'in şok dolu elalar&#x;nda saklayamad&#x;ğ&#x; sevinç k&#x;r&#x;nt&#x;lar&#x; belirirken geçmişe gittiğini hissetti adam. Daha önce de görmüştü bu bak&#x;şlar&#x;.

Olanca &#x;ş&#x;lt&#x;s&#x;yla parlayan bal gözlerde.
Bir daha asla parlayamayacak olan bal gözlerde

Bal gözlüsü her zamanki gibi duygusuzluk maskesini k&#x;rarken, Hilal gözlerindeki ifadeyi görmesin diye bak&#x;şlar&#x;n&#x; kaç&#x;rd&#x; Burak.

Zaman kavram&#x;n&#x; kaybeden genç k&#x;z adamla bak&#x;ş&#x;rken yeşil gözlerden anl&#x;k geçen ac&#x;yla Burak göz temaslar&#x;n&#x; kesti.

Acaba ad&#x; gerçekten de Burak m&#x;yd&#x;?

ANNEMÄ°ZÄ° SAKLARKEN

Yapım:     Ojo Pictures

Yönetmen:             Barış YöÅŸ

Senaryo: Ali Ercivan

Öykü ve Senaryo Süpervizörü: Sırma Yanık

Oyuncular:             Kutsi (Dündar), Hande DoÄŸandemir (Handan), YeÅŸim Ceren BozoÄŸlu (Füsun), Hatice Aslan (Benan), Ece YaÅŸar (Derya), Erdem Kaynarca (Bora), Ä°ncinur DaÅŸdemir (Sevil), Ezgi Gör (Selin), Ezgi Tombul (Vildan), Barış TaÅŸkın (Hikmet), Semih Kızılkaya (Servet), Zümre Ertürk (Nisa), Merve Sevin (Burcu), Özgür funduszeue.info (Barış), Güngör Bayrak (Melek) 

Musa ve Zeynep, kızları için buluşuyor

Kanal D’nin başrollerinde Talat Bulut, Vahide Gördüm, İlhan Şeşen ve Duygu Yetiş’in oynadıkları yeni dizisi “Annem” bu akşam da duygu yüklü bir bölümle ekrana geliyor. Milyonların beğeniyle izlediği dizinin bu bölümünde; Musa ile Zeynep, Gonca için buluşuyor. Musa’yla yaptıkları konuşmanın ardından da Zeynep’in aklı karışıyor.

Ayşe, başına gelen talihsiz olay sonucunda hastaneye kaldırılır. Musa’yı bu durum karşısında yalnız bırakmak istemeyen Zeynep, her şeye rağmen Musa’nın yanında olur ve Ayşe için elinden geleni yapar. Zeynep’e bir hayat borcu olduğunu öğrenen Ayşe için, Zeynep’in karşısında böyle bir durumda kalmak hiç de hoş olmamıştır.

Ali, gizleyemediği duygularını Zeynep’e bir şekilde belli etmiş, Zeynep’in kendisine bakış açısının ise arkadaşlıktan öte olmadığını anlamıştır. Bu durumu kabullenmekte zorlanan Ali, ne yapacağını bilemez bir haldedir.

Gonca’nın artık herkes tarafından Musa Bayri’nin kızı olduğunun bilinmesi, 16 sene boyunca Zeynep’in sakladığı tüm gerçekleri ve Gonca’nın annesinden sakladığı gerçekleri yavaş yavaş gün yüzüne çıkarmaya başlamıştır bile.

Zeynep için, duyduğu bu acı gerçeklerle yüzleşmek hiç de kolay olmayacaktır. Gonca için de durum pek farklı değildir. Artık okuldaki tüm arkadaşları ve Eymen, Gonca’nın aslında nasıl bir hayat yaşadığını bilmektedirler.

Zeynep, Musa ile yaptıkları konuşmayı bir türlü kafasından çıkaramaz. Aklı öyle karışmıştır ki, ne yapacağını bilemez bir haldedir. Gonca için hangisi daha iyidir? Babasının yanında yaşayacağı bolluk ve rahat içindeki hayat mı, yoksa annesinin yanındaki yokluk ve sıkıntı çekerek yaşadığı hayat mı?