Fareler Ve Insanlar Özet
kaynağı değiştir]
Fareler ve İnsanlar, ilk defa, yayınlandıktan iki sene sonra 1939'da olmak üzere defalarca sinemaya uyarlandı. Lewis Milestone tarafından yönetilen uyarlamadaLon Chaney Jr. Lennie, Burgess Meredith ise George rolündeydi.[11] Film, en iyi film de dahil olmak üzere dört dalda Oscar adayı oldu.[11] 1981'de eser, televizyon filmi olarak uyarlandı. Randy Quaid'in Lennie, Robert Blake'in George ve Ted Neeley'nin Curley rollerini oynadığı filmi Reza Badiyi yönetti.[12]
Eserin en son film uyarlaması, 1992 yılında Gary Sinise tarafından yönetildi. Sinise'in George'u oynadığı filmde Lennie rolünü John Malkovich canlandırdı. Sinise bu film ile Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye'ye aday gösterildi.[13] Filmde her iki aktör de, 1980'de Steppenwolf Theatre Company yapımı sahne uyarlamasında oynadıkları rolleri tekrarlamış oldular.[14]
Fareler ve İnsanlar ABD sineması dışında iki kez daha sinemaya uyarlanmıştır. Bunlardan ilki 1962 yapımı Türk filmi İkimize Bir Dünya'dır. Yönetmenliğini Nevzat Pesen'in yaptığı bu siyah beyaz filmin uyarlama senaryosunu Orhan Elmas yazmış, başlıca rollerinde Orhan Günşiray, Çolpan İlhan, Kadir Savun, Renan Fosforoğlu ve Hüseyin Baradan oynamıştı.[15]
Diğer uyarlama ise İran sinemasından 1972 yılında geldi. Yine siyah beyaz olan Topoli adlı bu filmin senaristi ve yönetmeni Reza Mirlohi'ydi.[16]
Tiyatro[değiştir kaynağı değiştir]
| “ | Ben kendim de bayağı uzun bir süre göçmen işçiydim. Öykünün geçtiği yerlerde çalıştım. Karakterler bir yere kadar, çeşitli insanların karışımıyla ortaya çıktı. Lennie ise gerçek biriydi. Şu anda Kaliforniya'daki bir akıl hastanesinde. Onunla haftalar boyunca yan yana çalıştım. Gerçek Lennie bir kızı değil, bir ustabaşını öldürdü. Kızgındı, çünkü patron arkadaşını işten çıkarmıştı, Lennie de dirgeni karnına saplayıverdi. Bunu arka arkaya defalarca yapışını izlediğimi anlatmaktan nefret ediyorum. Onu, çok geç olmadan durdurmayı başaramadık. | ” |
—John Steinbeck, The New York Times röportajı, 1937[1][2] | ||
- George Milton: Lennie ile arkadaşlık eden zeki ve uyanık bir adam. Lennie'yi korur ve onunla birlikte daha iyi bir hayat sürmenin hayallerini kurar.
- Lennie Small: George ile birlikte dolaşan, akli dengesi bozuk ama çok güçlü bir adam. George ile satın alacakları çiftlikte tavşan beslemeyi hayal eder. George'a her seferinde ne yapacaklarını anlatır ve George'dan hiç ayrılmak istemez.
- Candy: Bir elini çiftlikte kaybeden ve çalışabileceği günlerin sonuna yaklaşan bir işçi. Lennie ve George'un çiftlik alma hayaline ortak olmak ister.
- Candy'nin köpeği: Yaşlı ve sakat olduğu için Carlson tarafından vurularak öldürülür. Köpeğin öldürülüş biçimi, Lennie'nin sonu hakkında bir öngörüdür.
- Curley: Patronun oğlu olan kavgacı bir genç adam. Yarı profesyonel boksördür. Karısını kıskanır ve korumaya çalışır, bu sebeple Lennie'den baştan beri hoşlanmaz.
- Curley'nin karısı: Curley'nin, güvenmediği genç ve güzel karısıdır. Diğer karakterler ondan "Curley'nin karısı" şeklinde bahsettiği için, isimsiz bir karakterdir. Bu karakterin kendine has bir kişiliğe kavuşturulmamış olması, eserdeki varlık sebebinin de altını çizer: Steinbeck'e göre "o bir kişi değil bir semboldür. Lennie'nin gözünü boyamak – ve ona tehlike oluşturmak – dışında bir işlevi yoktur."[2]
- Slim: Ustabaşıdır. Curley'nin saygılı davrandığı tek karakterdir ve diğer tüm karakterlerden de saygı görür.
- Crooks: Çiftlikteki tek siyahi işçidir. Candy gibi sakattır. Bir atın tekmelemesi sonucunda kambur kalan sırtı sebebiyle bu ismi (İngilizce'de crook, kanca anlamındadır) almıştır. Diğer işçilerden ayrı bir yerde yaşar ve ayrımcılığa maruz kalır.
- Carlson: Candy'nin köpeğini gözünü kırpmadan öldüren çiftlik işçisidir.
- Whit: Çiftlikteki işçilerden biridir.
- Patron: Curley'nin babası, çiftliğin sahibidir.
- Clara teyze: Lennie'yi küçükken evlatlık almış birisidir. Lennie, onun ölümüyle ortada kalmıştır.